Reactie: Als het tot een echte pandamie zal komen zullen vele bedrijven weer terug moeten grijpen naar de interim bureau's die ze eerder dit jaar de deur gewezen hebben.
Zelfs bedrijven die met de gedachten spelen om medewerkers te ontslaan zullen dit plan even in de ijskast moeten leggen.
Niemand kan met zekerheid zeggen of het wel tot een echte uitbraak zal gaan leiden. Laten we dus ook hopen dat het niet de vorm zal aannemen zoals men voorspeld heeft.
Reactie: @John
de bedrijven die het de afgelopen jaren allemaal ''op zijn beloop'' lieten, plukken daar nu de vruchten van. Nu actie ondernemen kan, als ze nog bestaan, nog wel, maar komt per definitie te laat.
Meer dan één jaar geleden nog schreef ik dat je het dak moet repareren als de zon schijnt, wie dat toen voor kennisgeving aannam, zit nu met de lekken, die moeilijker te dichten zijn.
Maar het kan nog steeds, mail me maar.
Reactie: Goed artikel, al begrijp ik wel de commentaren. Maar zie het wat breder heren: Wat Ad de Beer vooral wil aangeven in zijn artikel, is dat ''slimmer werken'' vooral een attitude issue is; de bereidheid van ieder in de organisatie om beter te presteren, omdat dat gewoon ''leuk'' is en goed voelt.
ISO en Lip zijn slechts hulpmiddelen en uitdagingen, geen nieuwe wetten of excus tegen verandering. Dalai Lama, zei het al: ''know the rules, so you can properly break them''.
Reactie: Het is inderdaad de oerdrift die ons in vaak in eerste instantie aan onszelf doet denken, waarin de klant automatisch op de tweede plaats komt. Helaas een typisch Nederlands trekje, wat zich al uit in bedienend personeel in de horeca; wij zijn er duidelijk voor hen en niet andersom, zie je ze vaak denken.
In ontwikkelingssamenwerking is het al niet anders, hierin vragen wij (Fairwater) ook aandacht om vanuit de mensen daar te denken. Specifiek probleem is b.v. handpompen; veelal geven donoren de mensen goedkope pompjes die snel kapot gaan en niet meer gemaakt kunnen worden. Makkelijk en goedkoop voor de donor, want die kan dan vervolgens opnieuw geld vragen voor weer net zo'n gammel pompje en zo zelf lekker bezig blijven. Vreemd genoeg, pikken we dat met zijn allen. Waarom?
Het antwoord is simpel, de echte klanten van die slimme donoren zijn de mensen zijn die graag geld geven om ''goed te doen''. Wat er vervolgens met dat geld gebeurt, is minder relevant want de verantwoording is afgekocht door de autoriteit van die donor, al wordt het dan door niemand gecontroleerd, gelukkig maar, want we willen het vaak niet eens echt weten!
Slimme donoren (o.a. Unicef) dus, ze weten precies wat ze doen, en wij laten ons fijn bij de neus nemen.
Conclusie: Zolang je ermee weg komt, zonder verantwoording, loop dan maar lekker de kantjes ervanaf (ziekenhuis personeel mag toch niet ontslagen worden...) tenzij je kritisch bent, een sterk sociaal gevoel hebt en er zelf voor gaat waarbij je de oerdrift wil en kan onderdrukken, als levenshouding, niet om er ''beter'' van te worden.
Reactie: Nico.. Misschien zou je iets meer kunnen gaan denken en leven naar wat je pretendeert met je bedrijfsnaam: Bqruiz!! Volgens mij ben je nog van de Taylorschool uit de 20e eeuw.
Reactie: @ Nico
Ik begrijp dat het allemaal angstaanjagend is, herlees misschien even het artikel van 2006 in management.nl,... vooral de laatste regel! http://www.managersonline.nl/nieuws/5043/leiderschap-zwaar-overschat.html
Semco is vandaag € 250 miljoen jaarlijks en groeit !
Reactie: Helemaal mee eens dat ZZP'ers in staat zijn om de economie uit het slop te trekken, maar waarom verwachten ZZP'ers toch steeds die hulp en ondersteuning van de overheid?
Een échte Zelfverzekerde Zelfstandige Professional heeft de overheid namelijk helemaal niet nodig; die dopt zijn eigen boontjes, regelt zijn eigen pensioenverzekering en zorgt dat hij aan het werk blijft.
Precies die competenties tekenen de échte ZZP'ers; de échte ondernemers dus.
Reactie: Democratie en inspraak horen thuis in zowel politiek en bedrijfsleven. Het gaat mij om het woord 'destiny', wat ik uitleg als bestemming. De bestemming van een bedrijf in handen geven van het personeel vind ik niet verstandig, in elk geval niet in de huidige opzet en structuur van onze bedrijvigheid.
We zijn het denk ik eens over dat deze opzet en structuur in de toekomst vergane glorie is vanuit het industriële tijdperk en het kapitalisme. Eer het zover is zullen echter nogal wat andere zaken eerst moeten veranderen. Bijvoorbeeld hoe onze samenleving welzijn gaat definiëren.
Tegen bedrijven zeggen dat het anders moet, werkt niet zonder steekhoudende argumenten in bewordingen die nu aansluiten bij huidig leiderschap, en werkt ook niet zonder concrete maatregelen hoe dan wel koers kan worden gezet naar 'het nieuwe'. Ook al zou je gelijk hebben, je krijgt dit niet op de wijze van jouw betoog. Je richting zie ik wel zitten, dus hoop ik dat je je doelgroep op een andere wijze gaat helpen veranderen.
Reactie: Het blijven zeer treurige organisaties die hun verantwoordelijkheid nog steeds niet nemen.
Deze mensen zouden zich moeten realiseren dat ze spelen met geld dat van anderen is (geweest)
Associaal , onbegrijpelijk en dessastreus voor de geloofwaardigheid van het bankwezen
Reactie: ''De uitspraak van Semmler gaat wat mij betreft wel op voor de overheid, de politiek'' M.a.w. democratie en inspraak zijn uit den boze in het bedrijfsleven, hier mogen volwassenen behandeld worden als onmondige kinderen.
''De huidige opzet en structuur geeft deze macht aan de aandeelhouders en de directie. Zonder deze opzet en structuur te wijzigen zal ieder initiatief om het personeel met wit te laten spelen leiden tot conflicten en slechte resultaten.'' Dat bedoel ik net, bedrijven die deze opzet en structuur niet wijzigen zijn gedoemd om uit te sterven, want niet flexibel, niet snel genoeg, te strak denkend in hopeloos verouderde hogeschoolpatronen.
Onze businessstructuur dateert uit de tijd toen kapitaal schaars was en werkkrachten in overvloed. Het kapitaal besliste dus. Vandaag is geld ruim beschikbaar, mensen schaarser en schaarser. Toch blijft het kapitaal krampachtig vastklampen aan haar 'macht en autoriteit'. Hoe lang nog? De vertrouwenscrisis in de banksector was slechts het puntje van de ijsberg. Wordt vervolgd.
Reactie: De meeste managers zullen niet al te veel moeite hebben met thuiswerken of mobiel werken, mits voldaan wordt aan minimaal één van deze twee voorwaarden:
1. De medewerker is zeer betrokken bij het bedrijf, de manager weet dit zeker.
2. Het werk wat de medewerker levert is gebaseerd op output en kan zo door de manager gecontroleerd worden.
Ad. 1. Dit is een probleem, want de meeste medewerkers zijn helemaal niet meer betrokken bij hun bedrijf. Afgelopen jaren hebben tal van onderzoekjes uitgewezen dat eigenlijk teveel mensen het niet echt naar hun zin hebben op het werk. Hoe groter het bedrijf, des te eenvoudiger het wordt om de grens tussen werkzaamheden en privéklusjes te verschuvien naar dit laatste. De manager hoeft alleen maar naar zichzelf te kijken als hij of zij een dagje thuis 'werkt'.
Ad. 2. Sturen op output is lastig, want er zijn veel afhankelijkheden en geen meetinstrumenten. Als het wel duidelijk kan, dan heeft het bedrijf het waarschijnlijk al uitbesteed aan een goedkoper land qua arbeidskrachten.
Dat bedrijven als Vodafoon thuiswerken en mobiel werken willen bevorderen, en ook bij zichzelf proberen in te voeren, mag duidelijk zijn, ze leveren de producten en diensten ervoor.
Reactie: @Jan Camus:
Personeel is zeker medeverantwoordelijk voor de toekomst van het bedrijf, maar niet voor de bestemming. De huidige opzet en structuur geeft deze macht aan de aandeelhouders en de directie. Zonder deze opzet en structuur te wijzigen zal ieder initiatief om het personeel met wit te laten spelen leiden tot conflicten en slechte resultaten.
De crisis zal veel meer invloed hebben op het bewustzijn van mensen, wat ze na willen streven en hoe ze willen leven, dan op de huidige vorm van onze bedrijvigheid. De opkomst van China, India e.d. zullen de komende jaren een veel grotere impact laten zien in Nederland en Europa.
Ik verwacht dat we, met name door deze druk, toe zullen gaan naar veel kleinere ondernemingen en netwerkorganisaties.
De uitspraak van Semmler gaat wat mij betreft wel op voor de overheid, de politiek. Essentiële keuzes moeten de komende jaren gemaakt worden om onze kennis en ervaring te behouden en in te zetten voor de rest van de wereld. Alleen met duidelijke toegevoegde waarde blijven wij een speler die ook welzijn gegunt wordt.
