9 september 2009 -
Heeft een van u werknemers met een dreigende burnout? Dan helpt het niet om de werkdruk te verminderen. Wat wel helpt is het bevorderen van het plezier in het werk. Daardoor verbeteren de bedrijfsresultaten. Dit blijkt uit een onderzoek waarmee W. van Rhenen promoveert aan de Universiteit van Amsterdam.
Van Rhenen, werkzaam als Chief Medical Officer bij ArboNed, onderzocht wat het effect is van enerzijds motivatoren en anderzijds stressoren in het werk. Laatstgenoemde zijn belastende elementen zoals werkdruk; motivatoren zijn plezierbevorderende elementen in het werk, zoals de sociale steun van collega's, autonomie, ontwikkelings- en ontplooiingskansen en het krijgen van feedback.
Bevlogenheid
Een hoge score op stressoren en een lage op motivatoren kan leiden tot een burnout. Maar een lage score op stressoren alleen leidt niet meteen tot bevlogenheid bij de medewerker. Een hoge score op motivatoren wél. Het resultaat van bevlogen medewerkers is direct zichtbaar. Een medewerker met de juiste motivatoren
voelt zich betrokken bij de organisatie, is toegewijd, heeft een lager ziekteverzuim en een hogere intentie om te blijven.
Klanttevredenheid
Volgens Van Rhenen heeft bevlogenheid bovendien een positief effect op de collega's. Een organisatie met bevlogen medewerkers kan betere resultaten boeken op omzet en winst, kwaliteit en klanttevredenheid.
Boek
De bevindingen uit het promotieonderzoek van Van Rhenen zijn in boekvorm verschenen bij ArboNed met als titel ‘From stress to engagement’. Een exemplaar van het boek is aan te vragen bij ArboNed.
Het verhaal klinkt een beetje als de tweefactorentheorie van Herzberg (1959) in combinatie met het 'job charcteristics model' van Hackman & Oldham (1976). Alleen is de theorie nu gericht op dreigende burnout in plaats van op de mate van afstemming tussen mens en werk.
In alle simpelheid komt het er op neer dat in het functioneren binnen arbeidsorganisaties een bepalende rol wordt gespeeld door drie werkwoorden: willen, kunnen en mogen.
Wanneer men niet wil maar wel kan en wanneer men wel wil, maar niet kan is dit stresserend. Wanneer men wel wil en kan, maar niet mag is dit eveneens stresserend.
Te veel en te langdurig een hoge mate van stress ten gevolge van onvoldoende afstemming tussen mens en (werk-) omgeving ervaren leidt tot burnout.
In het artikel genoemde motivatoren zijn plezierbevorderende elementen in het werk, zoals de sociale steun van collega's, autonomie, ontwikkelings- en ontplooiingskansen en het krijgen van feedback
Deze motivatoren horen thuis onder het kopje 'mogen'.
