13 februari 2008 -
Een derde van de directeuren van de grootste Amerikaanse ondernemingen vindt dat beloningen voor CEO’s uit de hand zijn gelopen en in de meeste gevallen te hoog zijn. In 2001 was dat nog een kwart.
Goede verdeling
Uit het onderzoek kwam naar voren dat negen van de tien directeuren vinden dat de beloning van een CEO niet meer dan twee of drie keer hoger mag liggen dan die van de manager die daarna het meest verdient. Wel vindt 85 procent dat de verdeling in hun eigen onderneming ongeveer goed is. Minder verrassend is dat de CEO’s die deelnamen aan het onderzoek minder vaak zeggen dat hun beloning te hoog is, dan directieleden die geen CEO zijn. Iets meer dan de helft van de respondenten zegt dat de beloning voor topmanagers ongeveer goed is, behalve in een paar opvallende uitzonderingsgevallen.
Wijzende vingers
Volgens Corporate Library nam een Amerikaanse CEO van een toponderneming in 2006 gemiddeld in totaal 14,8 miljoen dollar mee naar huis; 9,4 procent meer dan in 2005. "De beloningen voor CEO’s en de manier waarop die informatie naar buiten gebracht wordt, staat al een tijdje ter discussie," stelt Ed Lawler, hoogleraar aan de USC. "Maar wat dit onderzoek vooral aantoont is dat het onderwerp nu ook de direct verantwoordelijken, de directieleden, zorgen baart." Net als in het vorige onderzoek, wijzen de directeuren met name naar consultancyfirma’s en nieuwe beloningsprogramma’s als belangrijkste redenen van de stijgingen van de CEO-beloningen, aldus Heidrick & Struggles. "Typisch dat ze nog steeds op de belangrijke rol van consultants wijzen, terwijl ze uiteindelijk zelf de beloningen vaststellen."
Misschien zijn de uitkomsten van dit onderzoek er ook weer een voorbeeld van; wat je uit de achterkamertjes haalt valt ten prooi aan zelfregulering. Je hoeft dus niet alles te reguleren zoals sommigen altijd maar willen (discussie topinkomens), breng het in de openbaarheid en ook de topinkomer ontkomt onder maatschappelijke druk niet aan zelfreflectie en verantwoording.
Daar waar we aan de grenzen komen van de veerkracht van het milieu en de economische groei.. komen we nu ook aan de (boven) grenzen van nog acseptabele beloning.
Alleen jammer en eigenlijk onvoorstelbaar dat bij deze toppers, van nb topondernemingen, elk besef van normen en waarden ontbreken; ze geven de schuld van hun hoge inkomen aan anderen. Heb je een keer een positie met veel vrijheid, kun je er mbt je eigen beloning niet verantwoord mee omgaan.
Misschien een idee; het oprichten van een moralitische vakbond voor topinkomens.
