16 oktober 2006 -
Sinds 1993 is het gemiddelde inkomen van bestuursvoorzitters in de VS verviervoudigd. Dat becijferde Kevin Murphy, hoogleraar bedrijfskunde aan de University of Southern California. Het gemiddelde was vorig jaar $10,5 miljoen, een bedrag dat niet alleen het salaris omvat, maar ook bonussen en de waarde van toegekende aandelen en opties.
In 1993 besloten de federale toezichthouders dat bedrijven voortaan details bekend moesten maken over de beloning die de hoogste bestuurders kregen toegewezen. Die maatregel zou ervoor zorgen dat besturen wel twee keer zouden nadenken voor zij betalingspakketten zouden goedkeuren die niet te verantwoorden zijn.
Die maatregel werkte echter averechts. Het openbaar maken van de verloningspaketten heeft ertoe geleid dat elke CEO precies kan zien wat zijn concurrenten ontvangen. Wie minder krijgt, eist op basis daarvan dat ook hij/zij 'marktconform' wordt betaald.
Meer, meer, meer Het aan banden leggen van bepaalde vormen van beloning leidde in de praktijk tot andere vormen, zoals aandelenopties, totdat die weer onderwerp werden van schandalen. En nu aandeelhouders er sneller toe overgaan om minder goed presterende topbestuurders aan de kant te schuiven, eisen de CEO's betere financiële garanties voor ze aan de slag gaan. Een speciale belasting op deze 'gouden parachutes' heeft er alleen maar toe geleid dat de compensatie werd verhoogd. Bovendien is het aantal bestuurders dat er recht op meent te hebben geëxplodeerd.
Grotere verschillen Murphy berekende dat een gemiddelde bestuursvoorzitter vorig jaar 369 keer zoveel verdiende als een gemiddelde werknemer. In 1993 was dat 131 keer en in 1976 36 keer zoveel. Het inkomen van de doorsnee werknemer heeft in dezelfde periode de inflatie nauwelijks kunnen bijbenen.
Bron:De Financiële Telegraaf, Management Team
