zoeken Nieuwsbrief
      Linkedin    Twitter   
  
weblog
 

Huur een autist in!

Door: Fred Akkerma,   20-08-2006,   05:16 uur
 

Het Deense consultancybureau 'De Specialisten' maakt gebruik van een unieke formule: alle werknemers die worden uitgezonden, zijn autistisch. Autisten zijn goed in precisiewerk en blinken bijvoorbeeld uit in het testen van softwareprogramma's. Het succes in Denemarken heeft ertoe geleid dat directeur Thorkil Sonne het idee naar het buitenland wil exporteren.

Veel van de autistische medwerkers werken met testprogramma's waarbij ze bijvoorbeeld computergegevens controleren als klanten van mobiele telefoonmaatschappij veranderen.



Geconcentreerd
Toen directeurr Sonne de mogelijkheden onderzocht om een bureau met autisten te beginnen, kon hij niet geloven dat nog niemand hem voor was geweest. "Terwijl het idee zo voor de hand ligt. Autisten houden van wat ze al kennen, ze hebben vaak een ijzersterk geheugen en vertonen een drang naar regelmaat. Daarom zijn ze goed in het uitvoeren van testprogramma's. Waar anderen al snel afhaken, zijn deze medwerkers nog steeds geconcentreerd als ze de test voor de tiende keer uitvoeren," zegt hij in De Telegraaf.

Röntgenfoto's scannen
De Specialisten, die vaak parttime werken, worden vooral in de it- en telecomindustrie ingezet, maar Sonnen ziet tal van andere mogelijkheden. "Ze zouden bijvoorbeeld ook zeer geschikt zijn voor accountancy, voor de gezondheidszorg waar de röntgenfoto's zouden kunnen scannen op afwijkingen, en in de luchtvaart waar ze de inhoud van de bagage op het beeldscherm zouden kunnen controleren.," aldus Sonne.

Eerlijk
Sonne kon voor zijn bedrijf geen lening lospeuteren bij banken. Die geloofden er niet in. Al snel kwam Sonne er achter waarom autisten zo moeilijk aan een baan kunnen komen. "Onze samenleving is volledig gericht of flexibele werknemers die kunnen samenwerken. Tijdens een sollicitatiegesprek vertelt de autist eerlijjk dat hij niet kan samenwerken en dat hij helemaal niet van veranderingen houdt."

Begeleiding
De Specialisten, zevenentwintig mannen en één vrouw, worden wel begeleid. Projectleiders bemiddelen het contact met werkgevers en zorgen ervoor dat de medwerkers duidelijke opdrachten voorgeschoteld krijgen. Een psycholoog helpt medewerkers die met stress of andere problemen te maken krijgen.

Gunstige voorwaarden
Welke ondernemer of werkgever pakt in Nederland de handschoen op? Dit is pas sociale innovatie. Een vermeende handicap blijkt in werkelijkheid een bijzonder talent. Zeker in combinatie met de gunstige voorwaarden en garanties die het UWV biedt voor het in dienst nemen van arbeidsgehandicapten moet hier een gouden kans liggen.

Lees ook: De enorme voordelen van domheid van Michel Hoetmer.

 
 Doorsturen    16 reacties

 
 
 
Over de auteur:
Fred Akkerma is hoofdredacteur van Managersonline.nl. Daarvoor was hij journalist, ondernemer en manager. Nu alle drie.
 

Laatste weblogs

  Hoeveel burn-out fabrieken zijn er nog in ons land?
  Het rationeel discours
  Tegen de haren instrijken
 
reacties
 
Hans  |   | 
21-08-2006
 | 
10:14 uur
Het nederlandse initiatief is te vinden op: www.autest.nl Dus zo nieuw is dit niet in Nederland
Jan Maasland  |   | 
21-08-2006
 | 
11:21 uur
Goed dat er ook een Nederlands initiatief is. Jammer alleen dat het geen commercieel project is. Het oogt nu wat doods met een 'actuele' vacature uit april 2006. Is de subsidie op?
Jeffrey Broer  |   | 
21-08-2006
 | 
12:25 uur
Jammer van het Rainman plaatje, meneer Sonne doet er namelijk veel aan om juist dat vergelijk te voorkomen. Rainman is namelijk niet representatief voor autisten.
Verder is het volgens mij een gat in de markt, alleen de overhead is groter dan bij "normale" specialisten en inhurende managers zullen bepaalde vooroordelen moeten weg zetten.
mevrouw m borgdorff  |   | 
21-08-2006
 | 
14:52 uur
Het is jammer dat dit weer een initiatief is, dat dan in de "softe" hoek zit. Dan ben je ook erg afhankelijk van de subsidie. Ook autisten willen voor vol aangezien worden en dat zijn ze ook. En ook gewoon een goed salaris verdienen. Ze hebben alleen een sterke pre-ocupatie. Dat betekent dat ze zich afsluiten voor zaken die ze niet erg interesseert. Ik heb 4 autistische kids. Allemaal hoogbegaafd. Maar de opleiding duurt 5 jaar langer, omdat ze daar ook al moeten "samenwerken". Daarom hebben ze een WAjong uitkering. Ook mijn man is autistisch. Werkt alleen projectmatig. En wordt dan weer ontslagen. Omdat ze iemand zoeken die tijdens en na het werk kan socializen. En dat kunnen ze niet. Ze zijn daar omdat ze goed zijn in hun werk en dat vinden ze leuk, maar dat sociaal zijn. Dat kunnen ze niet met mensen die achterbakse manieren hebben. Die begrijpen ze niet. En dat vertrouwen ze niet. Of het nou om bedekte humor of hatelijkheden gaat. Ze nemen alles letterlijk. En hebben daarbij hun eigen humor.
Ze werken hier vrijwillig (naast hun baan of opleiding) in de stichting (opvang voor mensen die tijdelijk, door scheiding o.i.d. geen woning hebben) ieder met hun eigen pre-ocupatie. En dat werkt erg goed. Maar die buitenwereld. Die wil er niet aan. Als het mijn stiel was, zou ik dit opstarten, maar ik ben niet al te commercieel.
Weet wel veel van autisten en kan goed met ze werken.
Je moet namelijk goed begrijpen hoe je met ze om moet gaan en dat is voor ons "normale, flexibele" mensen niet weggelegd. Dus iemand die wel commercieel is er bij en dan moet het lukken.
rene de vries  |   | 
23-08-2006
 | 
08:03 uur
Goed idee, maar ik schrik wel van de voorbeelden waar het bijvoorbeeld gaat om het scannen van bagage achter een beeldscherm. Ik hoop toch niet dat het beeld gaat ontstaan dat je autist eenzijdig, laaggeschoold werk moet geven zonder bemoeienis met collega’s. Er zijn autisten met een heel hoog IQ, die heel graag samenwerken met anderen, vriendelijk en prettig zijn in de omgang. Men heeft wel duidelijkheid, structuur en begrip nodig voor vaak een andere manier van communiceren. Je moet als autist toch niet weten dat je HBO studie gaat leiden tot een baan achter de lopende band.
Rob Mooij  |   | 
23-08-2006
 | 
08:53 uur
Een goed initiatief.
Het slagen ervan zal sterk afhangen van de mogelijkheden om mensen binnen het autistisch spectrum te scholen.
Het blijkt namelijk dat een zeer groot deel met goede capciteiten de scholen niet afmaken maar thuis komen te zitten en aangewezen zijn op een Wajong-uitkering.
Deze mensen hebben veel potentieel maar onze maatschappij is niet ingericht om deze mensen een goede opleiding te geven.
Hans  |   | 
23-08-2006
 | 
10:54 uur
De mensen waar het hier om gaat vallen onder wat het "autistisch spectrum" wordt genoemd. Dus NIET de "klassiek autisten" zoals in de film 'Rainman'.
Deze mensen kunnen werkzaam zijn in werkelijk alle denkbare functies zowel technisch, commercieel, financieel, onderwijs etc...
Er is echter minstens een(1) groot probleem dat zich uit op sociaal gebied, dus het manipuleren (in vele vormen) zoals dat gebruikelijk is tussen de 'neurotypischen' (ik vermijd het woord normaal).
De overhead in veel bedrijven gaat sowieso verloren in het manipulerende gedracht van alle lagen. (Dat geroddel kost een vermogen)?
Een bedrijf waarin mensen uit het autistisch spectrum kunnen functioneren heeft (denk ik) b.v. als kenmerk:
- open, eerlijk, betrouwbaar.
- visie.
- structuur vanuit visie. (regeltjes slaan namelijk de ruimte tot functioneren dood).
- geen verborgen agenda.
- commitment (in menselijke zin en niet zozeer in financieele zin).
- geen manipulerende systemen (zoals POP).
't moet dus eigenlijk een gezond (in menselijke en financiele zin) bedrijf zijn. (soft sector 'oplossing' is niet echt nodig)

Tot slot: Het gaat over een 'spectrum' of ook wel 'syndroom' genoemd, dus over een veelvoud aan mogelijke factoren.
Wat is normaal? De meerderheid met hun achterbakse gedrag? voor wie o.a. een woord geen woord is? Of een kleine minderheid die dit gedraai niet begrijpt?
mevrouw m borgdorff  |   | 
23-08-2006
 | 
11:31 uur
meggie Strikkeling, bedankt voor jouw mailtje.
We kunnen wel via onze eigen emailadressen van gedachten wisselen. Als je dat interessant vindt, natuurlijk.
Ik heb alleen jouw emailadres niet.
mevrouw m borgdorff  |   | 
23-08-2006
 | 
19:37 uur
Als er nou toch eens wat meer bedrijven zouden bestaan, die dit tot werkelijkheid konden maken. Dat zou geweldig zijn. Mijn man en oudste van 25 met HBO opleiding durven het echt niet zeggen. Je wordt bij voorbaat al niet eens aangenomen.
Die opleidingen zijn al even erg. Ik werk me al 20 jaar een slag in de ronte om hem en zijn broers dezelfde kansen te laten krijgen als alle andere kids met zijn niveau. Het antwoord dat je krijgt is, daar weten wij niks vanaf, kunt u ons niet helpen. Wie is hier nou de leerkracht. De middelste heb ik anderhalf jaar (van zijn 13 tot zijn 15e) zelf thuis les gegeven, omdat hij nergens welkom was. Hij deed de hele kleuterschool in 3 maanden toen hij door had dat hij daar zelf nut van had. Zo ook met basisschool en VMBO. Vanaf groep 4 had hij niets meer gedaan omdat niemand hem kon motiveren. Toen we eindelijk iemand hadden gevonden die met hem kon werken, heeft hij zichzelf in 2 jaar tijd tot MBO niveau gewerkt. Dit zijn zoveel kostbare jaren, die nooit meer goed te maken zijn. Zo ook met stagebedrijven waar hij nu moet werken nu hij 18 is en op het normale MBO zit. Van de 25 bedrijven is er 1 die met hem wil werken. En dat alleen omdat die zelf een autistische dochter heeft. Dus wie is hier nou achterlijk.
Even wat mijn auti's zoal doen.
mijn man- bouwk. hoofduitvoerder en auti.
de oudste-studeert-leraar maatschappijleer (auti)
de 2e- middenkader beveiliging(bij evenementen)(ADHD)
3e kok (licht auti)
4e studeert-loonwerker-kraanmachinist (behoorlijk auti)
5e studeert voor imker (auti)
6e zit met zijn 13e nog steeds op in gr.7. Hoogbegaafd, kei in rekenen, maar de rest interesseerd hem niet. (auti)
Dus ze kunnen alles.

En dan, wie hier in mijn gezin komt, vraagt zich altijd af hoe het komt dat mijn kids zo voorkomend, humoristisch, begrijpend en aardig zijn. Dat kunnen autisten toch niet. Zowiezo is hierbij belangrijk dat je ze opvoed als gewone kids. Dus niks: jij bent raar! Jij bent jij en je mag er zijn.
Ik leg ze alles uit en breng het dicht bij hen zelf. Waarom reageren die mensen zo. En dat van kleins af aan. Daarnaast leer ik de kids dat zij zichzelf moeten zien als iemand die in een land woont waar iedereen een andere taal spreekt dan zij. Moeten al die andere mensen zich aanpassen of diegene die als enige een andere taal spreekt?
Nou kan een autist zich moeilijk in een ander inleven. Maar je kunt ze wel leren dat ze trucjes kunnen gebruiken. Ik bedoel dan trucjes als: Een autist kijkt niemand aan tijdens een gesprek. Maar wij willen dat wel en als iemand dat niet doet, wijzen we die persoon af. Onze jongens kijken naar het voorhoofd of de neus. En dat wordt wel geaccepteerd.
Maar eigenlijk is het te dwaas, dat wij in het flexibele Holland, geen persoon aan kunnen die een iets andere manier van communiseren heeft. Maar hoe los je dat op. Bij een hele maatschappij het beeld van de rainmen uitbannen is onmogelijk. Misschien moet er eens een docu komen over een (jong) volwassene die een groot publiek bereikt. En dan vooral de werkzame helft. Want kennelijk zijn er onder ons wel degelijk mensen die ze begrijpen. Maar lang niet genoeg.
jan  |   | 
25-08-2006
 | 
08:28 uur
Ik run een automatiseringsbedrijf en heb na een traject van bijna drie jaar afscheid moeten nemen van een autist.
Een verschrikkelijk aardige en rustige jongen met een hoge intelligentie.
Het UWV heeft nauwelijks begrip voor deze oudere jongere die midden in het arbeidsproces staan.
Ze worden daar afgeschilderd als mensen die wel vakkenvuller kunnen worden ondanks hun MBO/HBO opleidingen.
Met terugwerkende kracht hebben we voorlekaar gekregen dat hij als Wajong aangemerkt kon worden omdat niemand in zijn omgeving, school, artsen, er nooit op gekomen waren dat hij weleens autist zou kunnen zijn.
In een omgeving als het onze niet voldoende ondersteund kon worden om tot werken te komen.
Ben erachter gekomen dat deze mensen ondanks dat ze zeker niet dom zijn veel aandacht en ondersteuning nodig hebben.
Het internet geeft heel veel informatie hoe je met kinderen om moet gaan maar nauwelijks of niet aan werkgevers hoe om te gaan met autisten als werknemer.
Omdat de werkzaamheden niet af te dwingen en vaak ad-hoc ontstaan is het vrijwel onmogelijk om hen hiervoor in te zetten.
Er moet op dat moment veel communicatie plaatsvinden en daar zit nu het probleem.
Ik denk dat deze jongen met name geschikt is voor grotere bedrijven waar hij een deeltaak tot zijn verantwoordelijk krijgt en er iemand is die dit continue kan monitoren
Maar ben ondanks alles zeker onder de indruk wat deze jongen voor elkaar heeft gekregen.
Anoniem  |   | 
25-08-2006
 | 
16:19 uur
Ik heb een succesvolle carriere van meer dan 20 jaar en inmiddels in een adviserende functie waarbij ik vooral te maken heb met veranderingen in zeer complexe werkprocessen en systemen. En dit is absoluut niet in de softe sector!

Na een burnout ben ik in een begeleidingstraject terecht gekomen, en wat blijkt? De oorzaak zit waarschijnlijk in het autistisch spectrum. Inderdaad ben ik naiever dan menigeen, kom ik niet altijd voor mezelf op en heb ik een pesthekel aan politieke spelletjes en manipulatie. Maar dat brengt het werk wel met zich mee.

Zoals bij iedereen, hebben mijn capaciteiten en beperkingen me gebracht waar ik nu sta. Ik geloof inmiddels dat autische verschijnselen een groot voordeel kunnen zijn, ook in de harde sectoren (technologie, business). Maar helaas rust er nog een groot taboe op.

(Om die reden wil ik absoluut anoniem blijven)
mevrouw m borgdorff  |   | 
25-08-2006
 | 
17:41 uur
Het ultime beroep voor een autist is ontwikkelaar, onderzoeker, uitvinder.
De uitvinders van de grootste vernieuwingen over de hele wereld zijn door mensen die in het autistisch spectrum vallen, gedaan.

Neem Albert Einstein. Neem de "Hollandse" uitvinder van het nierdialyseapparaat, prof. dr. Kolff. En zo kun je er meer opnoemen.
Waarom lukt het ze om zo ver te komen.
Ze laten zich niet of nauwelijks afleiden tot social talk en steken al hun tijd in wat op dat moment hun "pre-occupatie"
of aandacht heeft. Nemen alle tijd. Maar slaan pauzes over. Luisteren niet naar de aflatende stroom van kritiek. En gaan gewoon door. Let maar eens op. Dergelijke personen zijn vaak ook niet getrouwd. Of meermalen gescheiden, omdat het voor de partner een dagtaak is om hem/haar te volgen. En niet iedereen houdt dat vol.

Ik kan me goed voorstellen dat iemand met autisme anoniem wil blijven. Je wordt direct niet meer voor vol aangezien. Ook al heb je bewezen dat het taboe onzin is. Want de halve werkende bevolking is overspannen of heeft een burn-out. Dat hoeft dus niet aan het autisme te liggen.
Maar aan de andere kant. Iedereen die er niet voor uitkomt, mijn man en oudste zoon dus incluis, houdt het taboe in tact. En het is zo jammer dat niet onderkent wordt dat het juist het autisme is, waarom deze mensen zulk goed werk leveren.
Als je je beide benen hebt verbrijzeld en in een rolstoel zit, lopen bedrijven voorop om te roepen: kijk eens hoe sociaal wij zijn." Want wij leggen een oprit neer. Wij passen de toiletten aan, enz. Kosten nog moeite worden gespaard. Maar voor een geweldige werknemer met autisme, kan er niets. Hoe verander je dat als een instelling als de UWV ook denkt dat je maar moet gaan vakkenvullen. Heeft mijn zoon trouwens geprobeert. Werd ie ontslagen, omdat hij te langzaam was. Maar hij is zo precies. Het schap kan niet netter. En dat kost tijd.
Het lijkt er op dat er iemand moet opstaan die heel hard aankomt bij iedereen, met de boodschap.
Een autist is zijn baan en salaris dubbel en dwars waard.
Jan  |   | 
28-08-2006
 | 
08:16 uur
Mevrouw Borgdorff, ik ben het helemaal met u eens.
In de jaren dat deze persoon ken is het in mijn ogen zeker geen vakkenvuller.
Hij is tot enorme prestaties in staat als hij maar onder begeleiding/sturing kan blijven staan en dat is in kleinere organisaties als het onze nauwelijks of niet mogelijk.
U begrijpt dat dit ook mij als werkgever pijn doet en ik probeer er dan ook alles aan te doen om die bedrijven te benaderen welke zo een omgeving wel kunnen bieden, maar u merkt terecht op dat die niet 10 rijen dik staan.
heer F Schophuizen  |   | 
28-08-2006
 | 
17:04 uur
Het verhaal van Anoniem intrigeert mij.

Zijn er mensen die dit zelf of van dichtbij hebben meegemaakt, die daar iets over willen vertellen? Neem eventueel rechtstreeks contact met me op.
mevrouw m borgdorff  |   | 
29-08-2006
 | 
10:48 uur
Kunt u eerst uitleggen wat u er mee zou willen doen?
Want ik denk dat er veel te vertellen valt, maar vanwege het taboe zijn we er voorzichtig mee.
Jan  |   | 
4-09-2006
 | 
10:52 uur
Toevallig kom ik in een automatiseringsblad een stukje tegen van de stichting autest www.autest.nl
Hierin wordt haarfijn beschreven wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn van autisten.
Deze stichting zet met name autisten in voor test omgevingen bij bijvoorbeeld kadaster en Sogeti test factory.
Het stukje staat in LanVision augustus en is van Paul Vermeer.
Ik raad het iedereen aan deze te lezen

 

REAGEREN

Naam:
Emailadres:
URL: (niet verplicht) http:// 
 
Reactie/Opmerking:
Ik wil bericht per e-mail ontvangen als er meer reacties op dit artikel verschijnen.
 
Als extra controle, om er zeker van te zijn dat dit een handmatige reactie is, typ onderstaande code over in het tekstveld ernaast. Is het niet te lezen? Klik hier om de code te wijzigen.
 
Pas op met het snijden in de kosten als ondernemer
reacties
Top tien arbeidsmarktontwikkelingen 2022 (1) 
‘Ben jij een workaholic?’ (1) 
Een op de vier bedrijven niet bezig met klimaat en duurzaamheid (3) 
Eén op zeven Nederlanders staat niet achter aanbod van hun organisatie  (1) 
Drie manieren om te reageren op onterechte kritiek (1) 
Een cyber-survivalgids voor managers: hoe ga je om met cyberaanvallen?  (1) 
Mind your data (1) 
top10