Reactie: Reden temeer om naar een zelfstandige opticien te gaan voor gedegen service en vriendelijkheid. Het blijft moeilijk om voor ketens gemotiveerd en gekwalificeerd personeel te krijgen ;-)
Reactie: Ook ik herhaal het nog een keer. Hoogsensitivteit is een eigenschap, géén ziekte.
Ik weet al van kleins af aan wat het is, wat het inhoudt (ben inmiddels 36) en wat de nadelen maar vooral de voordelen zijn, want ook ik ben hoogsensitief.
Ergens begrijp ik de sarcastische reacties op bepaalde HSP'ers wel. Juist omdat het een eigenschap is, en geen ziekte, zou het fijn zijn als veel HSP'ers dat ook zelf zo zouden zien. Vaak constateer ik dat ze in een slachtoffer rol gaan zitten en de hooggevoeligheid als kapstok gebruiken. En dat lokt ook bij mij sarcastische reacties uit.
Hoogsensitiviteit is geen modeverschijnsel, het is er al zo lang als de mensheid bestaat. Alleen heeft het nu een naam gekregen, hiep hiep hoera.
Zelf ben ik al jaren succesvol als (managing) consultant in werving- en selectie en het is juist de hoogsensitiviteit die er in sterke mate toe bijdraagt dat ik zowel op leidinggevend als op commercieel vlak succesvol ben. U zult begrijpen dat ik vanuit mijn werk veel en intensief met andere mensen te maken heb, dat de telefoon vaak gaat en dat er vaak sprake is van ''multitasking'' en hoge werkdruk. Kortom, ik wordt zintuigelijk vaak gebombardeerd onder werktijd. Ik werk meer dan fulltime.
Dus ja, op zaterdag en soms óók nog de zondag heb ik dan net even wat meer tijd en rust nodig om bij te komen. En als ik 's avonds thuis kom met het gevoel alsof mijn zintuigen zijn gefrituurd, trek ik me even een uurtje terug in stilte (dus geen blèrende TV aan, geen radio, gewoon even zo min mogelijk zintuigelijke prikkels van buitenaf), en dan trekt het bij. En dan ben ik moe, maar who cares. Want het is gewoon wat het is. Dat is niet rot, dat is niet zielig, het is een doodnormale consequentie van hooggevoeligheid.
Maar mensen ''medicaliseren'' dingen nu eenmaal graag. Wie hoogsensitiviteit gebruikt als etiket en excuus om het leven en verantwoordelijkheden te ontlopen, is in mijn ogen niet goed bezig en draagt er aan bij dat men het inderdaad als een modeziekte gaat beschouwen. Temeer omdat er (te)veel mensen zijn die claimen hoogsensitief te zijn terwijl dat niet in die mate het geval is dat ze hun hele leven om moeten gooien. Ik ben het ook roerend eens met de reactie van Brigitte d.d. 29 jan. jl.
Dus nogmaals... Het minzame oordeel van de heer Bakker dat hoogsensitiviteit een modeziekte zou zijn vind ik getuigen van kortzichtigheid en slechte research, maar ik begrijp het onderliggende sarcasme wel.
Reactie: Nou Ad, we zijn het op vele punten eens, delen een bezorgdheid dat het huidige onderwijs niet datgene brengt wat zou moeten. Sterker nog het huidige onderwijs staat aan de basis van vele problemen waar onze maatschappij mee worstelt.
Wat me alleen opvalt is dat je een aantal dingen aanneemt en verondersteld t.a.v Iederwijs onderwijs zonder blijkbaar ooit een dergelijke school bezocht te hebben.
Lijkt me dus nuttig om dat eens te doen en een open dag of zo te bezoeken. Je zult dan net als ik zien dat Iederwijs vele goede dingen heeft waar het reguliere onderwijs wat van kan leren.
Dus b.v. sociocratie, kinderen iets leren op het moment dat ze daar intresse voor tonen, kinderen niet opsluiten, in groepen indelen gebaseerd op leeftijd, kinderen leren zelf te kiezen, etc. etc.
Ik ben géén Iederwijs addept, maar juist heel kritisch omdat ik zie dat men in Nederland aarzelt om nieuwe stappen te zetten en nog te veel doorborduurd op het nadoen van het voorbeeld gegeven door de Sudburry Valley school.
Reactie: @ E.Geenen: op het moment dat het teveel wordt noemen we het geen hooggevoeligheid, maar overprikkeling. Inderdaad, met de komst van e-mail, mobiele telefoon en draadloos internet wordt het bombardement aan informatieprikkels wel erg groot. De hoeveelheid prikkels is toegenomen en daar moeten we allemaal wijs mee omgaan, want niemand functioneert goed als z/hij overprikkeld is.
Hetzelfde geldt trouwens voor te weinig prikkels (verveling): ook dat is funest in elke taak of beroepsgroep.
Mensen met een verhoogde waarneming van prikkels (=hooggevoelig; ik noem het liever: 'sterk zintuiglijk') zijn sneller geprikkeld dan gemiddeld, dat is alles. Zoals Paula Koekkoek stelt: dat heeft een meerwaarde als je het op de juiste manier gebruikt.
Het 80-20 verschil in sterkte van zintuiglijkheid komt ook bij dieren voor (Aron, 1996). Juist de combinatie van verschillen vergroot de overlevingskansen van de groep.
Herten bijvoorbeeld rennen liever niet met zijn allen het open veld op om meteen aan het sappige gras te beginnen. Sommige blijven een tijdje aan de rand staan en speuren de omgeving af op roofdieren en ander onraad. (Inderdaad, een juiste taak voor de sensitieven.) Goed dat er een mix is binnen de groep: als de hele kluit staat te grazen, wie ziet de leeuw dan komen? En als we allemaal te lang blijven speuren naar onraad, hoe krijgen we onze magen dan vol?
Reactie: Ik ben het helemaal eens met de titel en inhoud. Alleen ik schrik er wel van als de leeftijd vanaf 45 jaar wordt genoemd?! Jammer dat zo gekeken wordt naar de leeftijd in plaats van de talenten en kwaliteiten die iemand heeft. En werkgevers van Nederland: kom op en ontwikkel beleid!
Trouwens, ik hoop dat de directie van het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam dit artikel eens goed leest!
Reactie: Zulk soort reclame is natúúrlijk vrágen om problemen. Een bedrijf uit Vlagtwedde heeft op zijn auto's staan:'' Jammer! Er kan maar een de beste zijn''. Dat klopt als een bus. Maar zij zullen dat in ieder geval niet zijn.
Laat mond tot mond reclame gewoon zijn werk doen. Laat ánderen vertellen hoe goed je bent. Doe dat niet over je zelf. Blijft natuurlijk de vraag hoe je aan positieve mond tot mond reclame komt: structureel aan werken: Minder beloven dan dat je werkelijk doet.
Het bedrijf Alkondor zou vanochtend om 8 uur bij mij komen voor een kleine reparatie. Om kwart voor acht stond de service auto op de parkeerplaats. Om 8 uur belde de monteur aan!
I wished dat iedereen dat zo zou doen. Minder beloven dan wat je doet, en meer doen wat je belooft. Zo kan het ook (dank je SNSbank).
Reactie: @Wernard,
De opmerking dat in het reguliere onderwijs kinderen wordt geleerd op uiterlijk te letten en dure merkkleding te dragen is geheel voor eigen rekening en ver bezijden de waarheid.
Ik ben geen voorstander van het systeem dat momenteel op het basisonderwijs wordt gehanteerd, ik denk dat veel van de problemen in onze maatschappij, inclusief extremisme, namelijk te maken heeft met de manier waarop kinderen worden opgevoed, geen respect voor ouderen worden bijgebracht en daardoor ook ieder respect voor gezag en bezit van anderen totaal verdwenen is.
Kinderen dienen te leren onderdeel te worden van de maatschappij, een maatschappij die iets geeft, maar ook iets vraagt.
De bezwaren die je ventileert tegen het reguliere onderwijs deel ik, maar hebben kinderen op de vrije scholen wel respect voor de leerkrachten? Ik denk het niet want de kinderen mogen alles zelf beslissen, inclusief wat ze wel of niet willen leren. Handhaven in de maatschappij wordt daardoor, naar mijn mening, maar die is mede gevormd door onderzoek, wordt daardoor onmogelijk.
Maar ik vrees dat dit een nutteloze discussie is aangezien je verblind bent door idealisme.
Reactie: Prachtig artikel, maar hoe relevant.....?
Laten we eens kijken:
-Representatieve onderzoeksgroep bedrijven met meer dan een miljard omzet, hoeveel van U lezers behoren tot deze groep ?
-Versterk Uw eigen interne audit afdeling . ..en lever uw boekhdouding maandelijks en niet per kwartaal in. Is het adviesje nu voor een groot bedrijf met een eigen audit afdeling of voor een enkelpitter die de zaakjes periodiek inlevert ??
Magertjes mijns inziens, beetje meer diepgang een aansluiting bij de lezers van deze site zou niet misstaan :)
Reactie: Tja Ad, heel duidelijk, maar er lopen zat analfabeten rond in Nederland, ruim 1,5 miljoen die juist wél op de reguliere school hebben gezeten, dus dat voorbeeld kan niet zomaar worden opgevoerd als maatgevend voor iederwijs. Het verwoord wél de angst die velen en met name ouders hebben dat hun kind niets léért,wat dat dan ook moge betekenen. Iederwijs kinderen leren in ieder geval niet om net als hun klasgenoten op reguliere scholen alles op uiterlijk in te zetten en te streven naar geld en bezit van trendy spulletjes en kleding.
De opvoeding op Iederwijs is absoluut niet anti autoritair, maar juist heel sociaal en staat bol van sociale omgangsregels.De meeste Iederwijs scholen worden ook door een sociocratisch systeem bestuurd. Dus geen meeste stemmen tellen terreur, maar streven naar concensus. Daar zijn leerlingen dagelijks mee bezig. Zo leren ze zelf keuzes maken, daar voor gáán en tóch rekening houden met anderen.
Ik denk dat het in het leven niet om draait wat je kunt, wat je hebt, en wie je kent, maar wie je bént. Of je jezelf een doel kunt stellen, vasthouden en overtuigd nastreven, of je sociaal bent en je je werk leuk vind. Daar ben je dan ook meestal het beste in en kom je het verst mee.
Enne, die misdrijven worden juist gepleegd door jongeren die op reguliere scholen zitten. Hun gedrag kan ook wel eens een reactie zijn juist op het feit dat hun persoonlijkheid niet gerespecteerd wordt en ze door het systeem in een keurslijf gepersd worden.
Pesten, intimideren en geweld gebruiken zijn problemen inharent aan het klassieke leersysteem waarbij grote groepen kinderen gesorteerd op leeftijd het onderling maar moeten uitzoeken. Ze stellen zelf een pikorde in want de leraren zijn in de minderheid en staan ver van de realiteit af.
Reactie: Ik kan er in meegaan dat door religies en ismen de vrijheid om je leven in te richten op een manier die je zelf goed vind is verminderd.
Aan de andere kant is het wel zo dat samenleven, samenwerken niet kan zonder een aantal regels. Anders ontstaat er wanorde en chaos en dat willen we ook niet.
Ik heb de gevolgen van Iederwijs gezien, een jongen van 12 die niet kon lezen omdat hij daar geen zin in had. In onze maatschappij is hij dan meteen een paria, een drop out of hoe je het ook wilt noemen.
In ons idealisme verliezen we de realiteit vaak uit het oog en daardoor kunnen we met de beste bedoelingen kinderen toch zwaar benadelen. De maatschappij is er namelijk niet op ingericht om iedereen eigen keuzes te laten maken. De mens is een vreemd wezen, een individueel kuddedier. Daar gaan bepaalde indeologische scholen aan voorbij.
De gevolgen van de anti-autoritaire opvoeding zien we iedere dag als er weer eens misdrijven worden gepleegd door steeds jongere knapen. De gevolgen van Iederwijs laten zich ook raden.
Keuzes maken alleen voor jezelf is asociaal, bij het maken van een keuze dien je je omgeving in de meest brede zin van het woord te betrekken, wat bij iederwijs ontbreekt. Er worden dus egootjes gekweekt die niet kunnen functioneren in een maatschappij als de onze.
Ik kleur mijn mening ook en hoop dat mijn punten ook duidelijk zijn.
Reactie: Het grootste goed van de mens, dat wat hem onderscheid van dieren is de vrijheid keuzes te maken en zo een eigen werkelijkheid te scheppen. Het is juist die goddelijke eigenschap die religieuze en wereldlijke autoriteit door de eeuwen heen aan banden proberen te leggen en onder controle te krijgen. Het eerste wat kinderen op school ontnomen wordt is keuzevrijheid, typerend is de controle ontnemen over hun eigen blaas. Kinderen moeten eerst toestemming vragen om naar het toilet te gaan. Hoe kun je nou van dat soort mensen verwachten dat ze later in staat zijn om keuzes te maken?
Daarom zitten mijn kinderen op Iederwijs. Ze worden daar niet volgepomt met informatie die belangrijk wordt geacht door mensen die zelf nog nooit echt deel van de maatschappij hebben uitgemaakt, maar leren kiezen, zelfstandig denken en beslissen. Klassikaal en massaal onderwijs verschilt in opzet weinig van het soort onderwijs dat de monniken in de middeleeuwen gaven. Ik kleur mijn mening bewust aan in de hoop¨dat mijn punt duidelijk wordt voor de lezer.
Professionals die improvisatietheater geven zoals jij zijn bij uitstek de mensen waar managers baat bij hebben. Helaas zorgt de hype vaak voor onjuiste beeldvorming. Dat gaat helaas ten koste van deelname van managers die het in hun ontwikkeling naar nog betere managers goed kunnen gebruiken. Dus zet 'um op Ans en zet het managersonline artikel op je website.
Met vriendelijke groet,
Reactie: Ik heb er nog een paar vragen voor de werkgever!!Die vaak geen antwoord geeft op deze vragen!
1.Is er plaats en ruimte voor passie en creativiteit in dit bedrijf?
2.Zijn er weleens conflicten in het team, en hoe wordt daar door de collega's mee omgegaan?
3.Waarom heeft u me uitgenodigd voor dit gesprek?
4.Wat zijn de sterke kanten van het team in het algemeen?
Deze vragen heb ik al menigkeer gesteld en de werkgevers en PZ staan heel vaak met hun mond vol tanden of leiden het gesprek een andere kant op!!maar geven geen concreet antwoord op mijn vraag.
Je moet toch weten in welk bedrijf je terecht komt en hoe daar wordt omgegaan met deze zaken?
Wat mij dan weer verbaast is dat ze de vraag herhalen, een eind aan het gesprek maken en mij vervolgens afwijzen na de afgesproken termijn.Solliciteren is toch in een heel kort tijdsbestek elkaar leren kennen d.m.v. een goed gesprek?Wat moet ik veranderen?
