3 april 2009 -
Het zijn extreem stressvolle tijden. Wie ligt er niet zo nu en dan ’s nachts te piekeren over zijn baan of het feit dat er mensen ontslagen moeten worden? Maar het kan altijd erger. Vrijwel niets is zo stressvol als de noodlanding die Chesley Sullenberger twee weken geleden moest maken op de Hudson.
Terry Barber van de Grizzard Communication Group en auteur van ‘The Inspiration Factor’, destilleerde vier managementlessen uit deze gebeurtenis.
1. Blijf kalm
Sullenberger was zich er maar al te goed van bewust dat niet alleen zijn eigen leven, maar ook dat van 150 passagiers en zijn crew aan een zijden draadje hing. Toch bleef hij kalm en geruststellend. Geldt dat ook voor u? Of bent u juist degene die voor extra paniek zorgt? Hoewel het bijna onmogelijk kan lijken niet toe te geven aan uw angst, heeft u altijd de keuze om vertrouwen en rust uit te stralen. Doe dat. Zelfs al lijkt daar geen enkele reden toe.
2. Wees voorbereid op het ergste, ga uit van het beste
Sullenberger had geleerd om te gaan met het ergst mogelijke scenario. Maar toen dit daadwerkelijk plaatsvond, was hij in staat de moed erin te houden. Toen hij later gevraagd werd wat hij dacht op het moment van de landing zei hij: ‘Ik moet en ik kan dit vliegtuig veilig aan de grond brengen’. Deze manier van denken ontwikkelt zich alleen door intense training die alle mogelijke scenario’s omvat en door niet alleen op zonnige dagen te vliegen. Hij had geleerd zowel gedisciplineerd als flexibel te zijn. Bent u dat ook? Bent u bezig uzelf te trainen voor uw volgende carrièrestap? Welke dromen en wensen had u voor u zich settelde en zekerheid vond? Roep ze weer op en doe er iets mee. Investeer in uzelf en gebruik deze onzekere tijden om volledig voorbereid te zijn op de volgende stap in uw carrière of wellicht een geheel nieuwe. Het kan immers zo zijn dat u genoodzaakt bent heel ergens anders te landen dan u gepland had.
3. Zorg dat iedereen op één lijn zit
Vlak voor het vliegtuig in de Hudson terecht kwam, vertelde Sullenberger zijn crew dat ze zich voor moesten bereiden op de klap. Meteen gaf zijn crew veiligheidsinstructies door aan de passagiers. Op dat moment wist hij dat iedereen op één lijn zat en dat ze het zouden redden. Dankzij maximale samenwerking gebeurde dat ook. Sullenberger had vervolgens gemakkelijk alle eer voor zichzelf kunnen houden, maar nam het applaus samen met zijn crew in ontvangst.
Is er iemand in uw team die uw waardering verdient? Uit die dan. Als er een keuze gemaakt moet worden wie er moet vertrekken, is de kans groot dat degene die niet alleen aan zichzelf denkt maar het hele team betrekt in zijn succes, kan blijven.
4. Zorg voor een noodplan
Op momenten van extreme stress en paniek is de kans groot dat we dingen doen en zeggen die we totaal niet verwachten en vooral gebaseerd kunnen zijn op eigenbelang en paranoia. Om dit voor te zijn, is het verstandig om van te voren drie basisovertuigingen op te schrijven waar u zich toe kunt wenden in crisissituaties. Toen Sullenberger in de gaten had dat er vogels in zijn motor gevlogen waren, riep hij uit: ‘Dit is mijn vliegtuig!’ Dit ging niet over bezit of de controle hebben, maar was onderdeel van zijn noodplan. Zijn crew wist wat dit betekende en reageerde. Stel zelf ook een dergelijk protocol op waar u zich in noodgevallen toe kunt wenden. Bijvoorbeeld: ‘mijn baan is slechts een onderdeel van mijn leven’, of ‘ik heb de gebeurtenissen niet in de hand, maar wel de manier waarop ik ermee omga’. Stel vervolgens samen met uw team een aantal regels op over hoe u gaat reageren op veranderingen en wat ieders rol daarbij is. Wijk daar niet van af.
