5 november 2008 -
Volgens Roger Bootle, economisch adviseur van Deloitte staan we op de rand van een recessie die vergelijkbaar is met die van begin jaren ’90 of, erger nog, die van de jaren ’30.
In Groot Brittannie bleek de overheidssteun aan banken dan ook niet voldoende om een enorme daling van het aantal leningen te voorkomen. "Het aanbod is er weer, maar in het huidige klimaat ontbreekt de vraag. Dalende huizenprijzen, minimale salarisstijgingen en aanhoudende inflatie leiden nu al tot lagere bestedingen en die trend zal nog wel even aanhouden. Dit zal leiden tot lagere winsten bij bedrijven en dus tot lagere investeringen. Uiteindelijk leidt dit onherroepelijk tot een grote stijging van de werkloosheid."
Gedwongen ontslagen
Deze sombere voorspellingen lijken te worden bevestigd door onderzoek van KPMG en het Chartered Institute of Personnel and Development, waaruit naar voren kwam dat meer dan een kwart van de Britse bedrijven van plan zijn over te gaan tot gedwongen ontslagen. Vooral managers, specialisten en hoogopgeleiden gaan hier last van krijgen. Dave Conder, hoofd HR van KPMG, wijst managers echter met klem op het feit dat ze niet alleen mensen moeten ontslaan om kosten te besparen. "Gerichter werven., flexibel werken en een betere controle van de operationele kosten hebben ook op de lange termijn effect."
Flexibel en creatief PriceWaterhouseCoopers vindt zelfs dat ontslagen pas als laatste optie overwogen moeten worden. Ooit zijn de mensen immers weer nodig. Volgens de onderneming zijn flexibel werken, duobanen, kortere werkweken en salarisverlagingen betere manieren om te reageren op de crisis. Ook de voordelen van sabbaticals en buitenlandse uitzendingen zouden zeker overwogen moeten worden door het management. PwC benoemt twaalf primaire gebieden waarop HR-kosten bespaard kunnen worden en waar bedrijven actie op kunnen ondernemen: pensioen, overhead, verzuimmanagement, onkosten, werving- en selectiebureaus, analyse en benchmarking, salaris en productiviteit, bonussen, secundaire arbeidsvoorwaarden, mobiliteit, flexibel werken en verbeteren van de hr-effectiviteit. Michael Rendell, partner bij PwC stelt dat een aantal fabrieken hun personeel al minder salaris aanbieden om banen te sparen en dat andere bedrijven dat voorbeeld zouden moeten volgen. Ook zouden ze creatief moeten zijn in hun benadering van de crisis. "Denk aan het bieden van parttime functies of duobanen aan personeel dat daar normaalgesproken niet voor in aanmerking komt. Ook het herzien van beleid op het gebied van sabbaticals en internationale uitzendingen is een optie waar veel ondernemingen profijt van kunnen hebben. Er zijn genoeg medewerkers die er graag een tijdje tussenuit willen of werkervaring op willen doen in een ander land, soms zelfs vrijwillig. Met de nodige flexibiliteit en creativiteit kunnen de ontslagen tot een minimum beperkt en de bedrijfsstrategie in tact blijven."
Lichtpuntje
Maar: zodra het herstel intreedt, zal het reinigende effect van de kredietcrisis op het bankenstelsel er toe hebben geleid dat er een gezonder financieel klimaat heerst. "Over een paar jaar zijn we misschien dolblij dat de kredietcrisis het financiële systeem eens flink op zijn kop heeft gezet. De instellingen die overblijven, zullen gezonder zijn dan ooit en beter in staat zijn bij de dragen aan de vooruitgang van de maatschappij in zijn geheel," stelt Bootle. Hij zegt er wel meteen bij dat dit nog wel een aantal jaren kan duren en dat het eerst waarschijnlijk nog erger wordt, voor verbetering intreedt.
De laatste alinea vind ik het sterkst. Ik vind dat media deze economische situatie te eenzijdig belichten. Terwijl in tijden van crisis altijd hervormingen plaats vinden die positief bijdragen aan de ontwikkeling van een economie.
De doemdenkers, vreemd genoeg allemaal economen, sluiten de rijen en jawel, dat is ook de beste methode om een recessie van de grond te krijgen, self fullfilling prophecy.
De een is nog somberder dan de ander.
Het lijkt erop dat een optimistische econoom niet bestaat, altijd maar voorzichtig en negatief.
En dat terwijl er zoveel kansen liggen op de markt.
Goddank roepen ze in koor dat ontslaan van medewerkers pas de laatste optie is (of is dat zelfbescherming).
Inderdaad, de eerste optie is efficienter gaan werken en munt slaan uit deze crisis, nog nooit lagen er zoveel koopjes klaar voor het oprapen. Het is opruiming en na de opruiming komt de nieuwe collectie toch?
Ik begrijp ook niet dat een bestuurder van een groot bedrijf hiermee weg komt. In het tijden van (mogelijke)economische achteruitgang, doen en zeggen ze steeds hetzelfde: saneren. Hoe ongelofelijk niet creatief!
Inderdaad Matthijn, ik snap ook niet dat ze er mee weg komen. En erger nog, dat ze nog steeds een automatiseerder binnen halen als ze willen gaan reorganiseren en geen change manager. (Een ICT er die zich change manager noemt is nog steeds een ICTer overigens).
Bijna één jaar geleden heb ik het concept van de ''lenige'' organisatie geïntroduceert. De organisatie die meebeweegt, simpel, soepel, strak, met de bewegingen van de markt en de economie. Maar hoeveel bedrijven hebben deze organisatievorm geimplementeerd? De meeste bedrijven zijn niet eens flexibel, laat staan lenig!
Soepel kunnen anticiperen op een steeds snellere wereld, daar draait het om. Dat bereik je niet met rigide ICT systemen die drie jaar tijd vragen om foutloos te werken. Dat bereik je niet met oeverloos en wild te saneren omdat er ineens rode cijfers zijn. Dat bereik je door te anticiperen en mee te bewegen.
@ Ad: Organisaties hebben vaak een IT legacy. Allerlei systemen en databases uit het verleden. Het is best moeilijk om daarin te veranderen, het kost een hoop geld. Maar goed, als dat wel het geval zou zijn, betwijfel ik of (grote) organisaties dan over zouden gaan op, wat jij noemt, een lenige organisatie. Ze zijn toch vrij strategisch ingesteld. Kom je dat concept meer tegen bij de kleinere en middelgrote ondernemingen?
Als een organisatie strategisch bezig is is ze welhaast verplicht om lenig te worden. Het is de enige manier om mee te kunnen bewegen met de markt, de klanten, de overheid, de economie en zo voorts.
Het concept geldt voor vrijwel alle organisaties, zeker als ze conjunctuur gevoelig zijn. Statische organisaties als overheden hebben minder baat bij lenigheid.
Wat betreft de IT systemen, daar kan ik lang over praten, maar meestal zie ik dat de organisatie rond de ICT is gebouwd in plaats van andersom, wat veel effectiever is.
