18 september 2008 -
45 procent van de Amerikaanse werknemers heeft weinig vertrouwen in de directie van hun organisatie. Managers daarentegen kunnen op veel meer waardering rekenen als het aankomt op leiding geven en motiveren.
Dat blijkt uit onderzoek van CareerBuilder.com. Meer dan de helft van de respondenten zegt dat hun organisatie niet motiverend is en zou graag meer persoonlijke aandacht en ontwikkelkansen krijgen. 73 procent daarentegen beschouwt zijn/haar direct leidinggevende als betrouwbaar.
Communicatie
Tegenstrijdig is dat tweederde vindt dat de directeur wel effectief communiceert maar dat eveneens de helft niet vindt dat de leidinggevende hen motiveert of helpt verder te komen. Vier van de tien zeggen zelfs helemaal niks te leren van de hoogste baas. Juist in economisch onzekere tijden zijn communicatie en motivatie echter cruciaal, stellen de onderzoekers. Investeren in de carrière van werknemers, waardering tonen en een open cultuur zijn dan ook belangrijker dan ooit.
Onbekend maakt onbemind
Bijna een derde zegt dat ze een betere leider zou zijn dan de directeur; een kwart klaagt over vriendjespolitiek binnen de onderneming. Eveneens een kwart vindt niet dat de CEO het goede voorbeeld geeft, veertien procent zegt dat hij of zij er nooit is en dertien procent mist feedback. Natuurlijk speelt mee dat de meeste werknemers weinig direct contact hebben met de top, waardoor die negatiever beoordeeld wordt dan de direct leidinggevende. Meer dan de helft vindt echter dat de top ook weinig of geen moeite doet om een betere relatie met het personeel op te bouwen.
Opnieuw een welhaast babylonische spraakverwarring die het artikel er niet duidelijker op maakt.
Volgens mij is een directeur een manager. Op de werkvloer zijn het de leidinggevers die het ''voor het zeggen'' hebben.
Omdat er een essentieel verschil is tussen leidinggeven en managen is het niet meer dan logisch dat mensen, bij goed beleid, meer vertrouwen hebben in de leidinggevenden dan in het management.
Het management houdt zich bezig met strategie, beleid, doelstellingen, plannen en zo voorts, allemaal ''ver van mijn bed'' zaken voor de werkvloer terwijl de leiding meer bezig is met de dagelijkse gang van zaken, motiveren, ondersteunen, coachen, problemen oplossen en zo. Veel concreter.
Maar laten we voor eens en altijd het verschil tussen managers en leidinggevers eens vastleggen, dat scheelt een hoop non-sense.
De uitkomsten van het onderzoek lijken mij nogal emotioneel getint, gezien de tegenstellingen en de huidige situatie in de VS.
Hilde Clement
|
|
18
-
09
-
2008
|
11
:
04
uur
Wanneer ALLE neuzen in dezelfde richting staan en de organisatievisie niet alleen duidelijk gecommuniceerd wordt maar ook in de dagdagelijkse handelingen en beslissingen beleefd wordt door iedereen kan er volgens mij geen zo'n grote kloof in waardering bestaan. Het probleem is echter dat veel organisatievisies mooie woorden op papier zijn en een uitdagende toekomst missen. Anderzijds wil ik ook wijzen op het belang van consistent gedrag bij leidinggevenden. WALK YOUR TALK
Henry
|
|
18
-
09
-
2008
|
20
:
07
uur
Een directie krijgt het personeel die het verdient
Ton
|
|
24
-
09
-
2008
|
04
:
12
uur
Ben het helemaal met je eens Ad.
Soms weten de betrokkenen binnen een organisatie niet eens welke taak ze nu eigenlijk hebben.
De directeur speelt golf, De manager directeur en opperleidinggevende. De leidinggevende valt tussen wal en schip. Dus tussen leidinggevende manager en personeel.
Aanzien heeft volgens mij de Directeur het meest. Die kan namelijk Golfen, rijdt de dikste auto, heeft de meeste centen enz en laat de saaie klusjes liggen voor de manager of zetbaas. Die leidinggevende probeert de boel draaiende te houden en krijgt hiervoor de minste waardering.
Loopt het in het honderd dan krijgt hij ook vaak de schuld. Krijgt de manager de schuld dan krijgt hij meestal wel een bonus en via zijn vriendjes wel weer een leuke klus elders.
