16 juni 2008 -
Voor de meeste Britse vrouwen is de werkplek echt wel een mannenwereld. Acht van de tien geloven dat promoties vooral naar mannen gaan en driekwart heeft persoonlijk te maken gehad met seksediscriminatie.
Dat blijkt uit een enquête van advocatenkantoor Peninsula waarin de beschuldigende vinger vooral gewezen wordt naar managers die seksevooroordelen maar niet uitgeroeid krijgen en een bedrijfscultuur in stand houden waarin dergelijke vooroordelen floreren.
IT
Het ergst gesteld is het in de IT-wereld. Volgens onderzoek van werving- en selectiebureau InterQuest vinden negen van de tien vrouwelijke IT’ers dat er in hun branche hardnekkige vooroordelen over hen bestaan. Eén op de drie is geconfronteerd met seksisme. Tegelijkertijd zien zeven van de tien ondervraagde mannen absoluut geen seksediscriminatie op hun werkplek.
Manager bepaalt
Peter Done, managing director van Peninsula: "Leidinggevenden zijn degenen die seksediscriminatie moeten zien te voorkomen. Iedere werknemer moet gelijk behandeld worden, vanaf het sollicitatiegesprek." Te vaak is het zo dat vrouwen zich niet in de positie voelen hun baas te benaderen met een klacht uit angst dat ze voor gek versleten worden of dat ze een slechte aantekening krijgen. "Werkgevers moeten een duidelijk beleid omtrent gelijke behandeling opstellen en dat duidelijk communiceren naar alle werknemers en managers. Rechtszaken omtrent seksediscriminatie schaden niet alleen de financiële positie van het bedrijf maar ook de reputatie. Werknemers moeten dus niet gepasseerd worden voor een promotie alleen omdat ze vrouw zijn, vrouwen moeten gestimuleerd worden hun kansen te pakken, en sekse mag geen enkele rol spelen in de beoordeling van de werkzaamheden."
Diversiteit loont
Het is misschien de makkelijkste weg om het veilige mannennetwerk in stand te houden, maar die weg is tevens kortzichtig en mogelijk zelfs schadelijk, stelt de Confederation of British Industry en de vakbondcentrale TUC. Bedrijven die een actief diversiteitsbeleid voeren, plukken daar de vruchten van, stellen ze verder. Ze rapporteren een hogere productiviteit, minder personeelsverloop en dus lagere wervingskosten. Bovendien begrijpen ze beter wat kalanten willen, boren ze gemakkelijker nieuwe markten aan en hebben ze minder moeite goed personeel te vinden.
In de laatste alinea wordt melding gemaakt van het ''feit'' dat diversiteit loont. Onderzoeken van The Catalyst (2004) en McKinsey (2007) toonden dat al eerder aan. Wat maakt dan dat het nog steeds zo lastig is/lijkt om diversiteit in bedrijven te realiseren, met name in de top? Tal van oorzaken zijn aan te voeren. Ik denk dat op basaal niveau enerzijds de noodzaak en de voordelen nog onvoldoende worden onderkend en anderzijds het ''ons kent ons-''principe hardnekkiger is dan gedacht.
