14 september 2007 -
Het afschaffen van leidinggevenden is niet aan de orde. Dat zegt Paul van Scherpenseel van het adviesbureau Grow2Go, aldus Express.be. Toch lijkt die mogelijkheid in sommige kringen steeds meer acceptabel, nu bedrijven focussen op een managementstijl waarbij leidinggeven werknemers betrekken bij beslissingen.
Mening
"Natuurlijk hebben werknemers hun mening klaar over hoe zaken moeten worden opgepakt, maar dit betekent nog niet dat ze willen meebeslissen. Ze willen vooral niet het gevoel hebben voor jan-met-de-korte-achternaam aan het werk te zijn. Wat werknemers namelijk het meeste ergert, is dat ze nooit iets kunnen afmaken. Meestal wordt een plan halverwege de uitwerking al weer ingeruild voor een volgende," aldus Van Scherpenseel in Management Scope.
Mogelijkheden
Hij bestrijdt ook de stelling die in de academische wereld furore maakt en waarbij men ervan uit gaat dat werknemers weloverwogen handelen en bewust kiezen voor een bedrijf. Maar mogelijkheden hebben en deze benutten, zijn volgens de auteur twee verschillende dingen. Bovendien is het hebben van mogelijkheden maar lastig, want kiezen doen mensen liever niet. " Werk is voor hen louter werk, hun motivatie halen ze uit zaken daarbuiten. Deze werknemers willen zich best inzetten voor hun baas, maar dan willen ze zien dat ook iedereen op de afgesproken manier gaat werken," aldus Van Scherpenseel.
Bron:Management Scope, Express.be
Ik frons in enige mate mijn wenkbrauwen bij dit artikel. Indien de stelling is dat men management, met name het directe line en operationele management wil afschaffen dan heeft menig organisatie al snel een probleem.
Het is inderdaad zo dat mensen niet graag 'moeten' kiezen, en het maken van keuzes ligt dan in dit geval bij het management. Dat werknemers vaak het idee hebben voor Jan met de korte achternaam bezig te zijn kan dan ook soms wel worden onderschreven. Daar mag je het management zeker op aanspreken.
Immers, alles valt of staat met een goede verstandhouding tussen datgene wat er op de werkvloer gebeurd en leidinggevenden. Acadmici beredeneren veelal vanuit wetenschappelijk oogpunt en als er al iets is wat weinig wetenschappelijk is, zo blijkt in de praktijk, dan is het wel de mens.
Dat men concludeerd, al weet ik niet zo goed waar dat op is gebaseerd, dat werknemers hun voldoening buiten hun werk halen verbaasd mij ook. Ik denk dat het de kunst en sport is hen voldoening te schenken in de vele facetten die de werkvloer, als die al bestaat, bied door te geven Dat heeft weer met 'Inspireren' te maken, iets wat ook vanuit het management moet komen, evenals een gelijkwaardige beloning.
In de hedendaagse praktijk zien we, gelet op de gespannen arbeidsmarkt, dat veel oppertunisten veel mogelijkheden hebben dat terwijl de werkelijke specialisten het blijven zoeken in hetgeen doen waar ze goed in zijn.
Wanneer men in gedachte neemt dat de top exorbitant wordt beloond, daar kan men hele discussies aan weiden, en de productievelingen er jaarlijks, verhoudingsgewijs karig van af komen, dan is daar zeker iets voor te zeggen. Ik ben zeker voor goede beloningstelsels, zolang die maar in verhouding staan met hetgeen men persoonlijk voor de organisatie weet te bewerkstelligen.
Als we nu dit artikel even tegen dit licht houden dan zitten er een aantal onvolkomenheden en inconsistenties in. Mijn vraag hier is dan ook welke richting men met de huidige generaties op de arbeidsmarkt heen wil. Ik ben benieuwd.
RC PM
