21 juni 2007 -
Management zal niet blijven bestaan in zijn huidige vorm. Dat zegt Johan Peter Paludan van het Copenhagen Institute for Futures Studies. Deze futuroloog geeft daarvoor drie redenen op: automatisering, de behoefte aan empathisch management en de toegenomen mobiliteit van werknemers.
Door de toenemende automatisering en digitalisering verhuizen de meeste functies naar lagelonenlanden en blijven hier banen over met een functie-inhoud die een ander profiel vereisen dan dat van de klassieke manager. Er is dus behoefte aan creatieve, steeds beter opgeleide managers.
Verschuivingen De focus verschuift bovendien naar meer empathisch management met aandacht voor ethische en morele waarden. Leiders moeten inspireren, niet commanderen. Door de toegenomen mobiliteit van werknemers zijn deze steeds minder gebonden aan een bepaalde werkplaats. Werkinhoud wordt belangrijker dan werkuren. Komt bij dat creatieve mensen zichzelf wel aansturen en minder behoefte hebben aan management.
Op zich juist maar in Nederland geen echt nieuws. Management zal steeds meer op leiderschap (mensgericht) en ondernemerschap (marktgericht) gestoeld zijn. Zie voor uitgebreide beschrijving www.samenondernemen.nl
Ad de Beer
|
|
21
-
06
-
2007
|
08
:
27
uur
Hoe je toch beroemd kunt worden door open deuren in te trappen! Ik ga het ook eens proberen.......
Onze futuroloog heeft het echter mis.
De low cost countries zijn nu erg populair, dat klopt, maar de nivelering van inkomen zal sneller plaatsvinden dan aangenomen wordt. De Oostbloklanden kennen momenteel een loonstijging van 25% per jaar, in een jaar of 4 - 5 zullen dat geen lage lonen landen meer zijn.
India blaast zijn economie op omdat alleen de dienstensector (automatisering) profiteert van de lage lonen, we gaan er echt geen productiewerk naar toe brengen, het transport van de goederen alleen al is te kostbaar.
De polarisatie die voorspelt was toen de automatisering opkwam is ook voor een groot deel uitgebleven, er is geen onderklasse van arbeiders en een bovenklasse van brainworkers ontstaan.
De focus van het management is al lang verschoven (al zie je dat niet overal). Selfmanagement is alheel normaal en levenskwaliteit geldt al lang voor alle groepen van de bevolking.
Ik zie eerder een globale economie ontstaan, waar regiogebonden producten en diensten worden geproduceerd. Vanwege onze ligging aan het water zullen we een transport land blijven. Vanwege onze aangeboren creativiteit zal ons land in R&D en ontwikkeling een vooraanstaande rol blijven spelen.
De economie zal globaliseren. Multinationals zullen de economische en politieke orde bepalen. De natiestaat, zoals we die nu kennen, zal verdwijnen (jammer voor Wouter en zijn makkers) en plaats maken voor economische regio's.
En het management? We zullen managers moeten gaan opleiden die een 24-7 economie kunnen aansturen, dus grootschalig kunnen denken.
Leiderschap zal veranderen, meer sturing op afstand, meer faciliteren en coachen.
Door de globale economie zullen de LCC eerst MCC en dan Normale Lonen Landen worden.
Uiteraard zal het een tijdje duren allemaal, wie weet maak ik het allemaal niet meer mee voor mijn pensioen, als het pensioen tenminste blijft bestaan. Niet dat ik me daar erg druk om maak.
Let wel, deze futurologische visie is niet helemaal van mezelf. Een beetje van mezelf, een beetje Ohmae, een beetje ervaring met LCC.
Maar ja, zonder te jatten van anderen kom je er ook niet meer in deze wereld, toch?
heer Walter Hartjes
|
|
21
-
06
-
2007
|
08
:
40
uur
Empatisch management zal zeker terrein winnen. Het motiveren van een team doe je door mensen vertrouwen te schenken in wat ze kunnen en wat ze doen. Wil je als manager jouw team laten renderen dan zul je in de mens achter de medewerk(st)er dienen te investeren. Dat houdt in dat je als manager moet weten wat de drijfveren van jouw teamleden zijn. Dat kost extra energie maar geeft het team een extra dimensie. Teamleden dienen op het werk ook ‘thuis’ te komen en daar hoort geborgenheid bij.
Walter Hartjes MFM
Facility Manager
Ron Ladage
|
|
21
-
06
-
2007
|
08
:
51
uur
Zal het dan eindelijk toch gaan gebeuren?
Dit is niet alleen het verhaal van de toekomst, want die toekomst is al jaren bezig. We hebben een jaar of 10 geleden pogingen gedaan zoals Lerende Organisatie, mobiliteit en flexibiliteit. Maar na een half jaar vervallen we terug in oud gedrag.
Er zijn al de nodige managers die echte leiderschap in zich hebben en deze leiders zullen in de toekomst hun plek nog steeds verdienen.
Ook moeten we ons realiseren dat het verplaatsen van b.v. ICT onderdelen naar de lage lonen landen, op termijn nadelig kunnen worden.
Economie is net de mode, om de 15 jaar zie je vaak, dat bedrijven terugkomen op hun besluiten en weer zaken in eigen hand gaan nemen.
Wat goedkoper lijkt, kan op langer termijn wel eens heel duur worden.
De veranderingen in deze wereld gaan in een hoog tempo en de huidige manager moet hier steeds op in kunnen spelen.
En managers die niet de skills van echte leiderschap in zich hebben, zullen de werknemers in de bedrijven blijven frustreren en nooit de resultaten halen, die echt in het bedrijf mogelijk zijn. Daar helpt geen sociaal cursusje tegen.
Willem van Gendt
|
|
21
-
06
-
2007
|
09
:
50
uur
Het zou mooi zijn als de wereld ooit één creatief paradijs werd. Dan zouden managers allemaal anders moeten zijn. Nu moet een manager van professionals al anders werken/zijn dan een manager van een productie bedrijf. Maar een snelle ontwikkeling waarin alle arbeid creatief wordt en door automatisering routine en productie nog minder mensenwerk wordt (en klassiek management vraagt) ... hmm. Lage lonen landen zijn dan ook niet mee nodig. Nee ook creatieve managers zullen nog lang doelen moeten blijven stellen en doelen moeten realiseren, moeten communiceren, meten en analyseren om maar een paar van die klassieke handelingen te noemen. (Willem van Gendt is werkzaam als zelfstandig consultant.)
Bert De Beurme
|
|
22
-
06
-
2007
|
12
:
56
uur
Wat betreft de verschuiving van de focus, vind ik dat reeds ruime tijd achterhaald. Hiermee bedoel ik dat in het algemeen kan aangenomen worden dat veel bedrijven reeds deze methode hanteren. We leven momenteel in het jaar 2007, door het ontstaan van de democratie (in onze Europese landen, niet echt nieuw meer te noemen) is het een noodzaak om medewerkers medezeggingschap te geven om elkeen op een zelfde spoor te krijgen. Als je uit individuen het beste wil halen (= hoger rendement) is het noodzakelijk om de medewerker het gevoel (empathisch gegeven) te geven dat hij/zij meewerkt aan dat gezamelijke doel. Teamwork vomt de hoeksteen van een organisatie.
Bert Stocker
|
|
25
-
06
-
2007
|
20
:
27
uur
Het managen van organisaties brengt met zich mee dat in verschillende fases of situaties ook verschillend leiderschap nodig is. Wanneer er op direct resultaat gestuurd moet worden kan een cognitieve benadering te lang duren of niet het gewenste resultaat genereren en is dus directief leiderschap misschien wel heel erg nodig.
Ondersteunend leiderschap ( ook wel coachend of explorerend leiderschap genoemd) helpt alleen wanneer managers en medewerkers zelf hun verantwoordelijkheid willen en durven nemen, mijn ervaring is na 18 jaar organisaties aansturen dat veel mensen wel de verantwoordelijkheid zien maar niet nemen omdat iedereen naar de eindverantwoordelijkheid in de top kijkt en het niet als eigen probleem ervaart.
Er wordt sinds 10-15 jaar gepraat over het beste uit mensen halen om de resultaten te beinvloeden. Mijn stelling is dat wanneer je niet zelf ondernemer bent geweest en zelf je geld hebt moeten verdienen de verantwoordelijkheid die men denkt bij mensen neer te leggen onder het beleid van zelfsturing of zelfbeinvloeding van medewerkers dat je niet het gewenste resultaat zult boeken.
P.A.M.J. Mul
|
|
26
-
06
-
2007
|
09
:
14
uur
Een stelling:
Er wordt veel gepraat over zelfsturend gedrag van medewerkers en eigen verantwoording. Zou het zo maar eens kunnen zijn, dat er legio mensen zijn, die heel graag aangestuurd WILLEN worden en geen verantwoording WILLEN nemen. Dat door de wens van deze zelfsturendheid en eigen verantwoordelijkheidswens legio mensen buiten de boot vallen.
Nou nog maar een stellinkje dan:
Is deze zelfsturendheid en eigen verantwoordelijkheid geen verkapte managementstijl om zo veel mogelijk managers aan het werk te houden die geen leiding kunnen geven en/of mensen kunnen aansturen?
Dames / heren 'managers', wellicht voedsel voor een leuke discussie of een carrière-move?
bert stocker
|
|
26
-
07
-
2007
|
11
:
28
uur
Mijn ervaring is dat veel mensen het lastig vinden dat hen verteld wordt wat ze moeten doen, men denkt zelf wel te weten wat en hoe de invulling van de functie dient te zijn.Op zich is daar niets mis mee om dan ook de resultaten daar op af te stemmen en in samenwerking dat te realiseren. Wanneer het echter gaat om minder plezierige onderwerpen zoals bezuinigingsopraties of er moeten ontslagen vallen, wordt het allemaal wat lastiger voor veel mensen omdat dat natuurlijk veel impact heeft voor een deel van de eigen collega's cq collega managers. Je bent dus bindend leiderschap nodig in elke situatie waarbij ook deze problematiek bespreekbaar gemaakt kan worden en ook op het gewenste resultaat gestuurd kan worden. Dat neemt natuurlijk dat je als leidinggevende daar wel open voor moet staan om op een bepaalde manier dat aan te willen/durven gaan. Mijn ervaring met midden managementfunctionarissen is dat veel leidinggevenden het zeer lastig vinden om daar zelf een pro actieve rol in te nemen maar naar de top kijken voor het resultaat (los van belangen die een rol spelen). Dat komt deels omdat op strategisch managementniveau andere onderwerpen een rol spelen dan het organiseren van werk binnen de verschillende disciplines en dat een toezichthouder met eventuele persoonlijke aangelegenheden geen rekening houdt, die spreekt de bestuurder aan op het gewenste eindresultaat en niet anders. De interne problematiek is veelvuldig goed op te lossen als ook het midden managament begrijpt wat het gewenste resultaat moet zijn en dat er actief meegewerkt cq meegedacht wordt om de problemen op te lossen en mede zorg te dragen voor de continuiteit van de organisatie. met andere woorden neem de eigen verantwoordelijkheid, anders moet je geen leidinggevende positie ambiëren.
