9 mei 2006 -
Het ene bedrijf is slimmer dan het andere. Letterlijk. Anne Marie Knott, hoogleraar management aan de Olin School of Businessontwikkelde een methode om het IQ van organisaties te meten. Hoe effectiever bedrijven zijn in innovatie, hoe slimmer ze zijn, aldus Knott.
In essentie zijn er twee kampen: slimme bedrijven en minder slimme bedrijven. De slimme bedrijven halen meer geld uit hun R&D-dollar. Deze bedrijven blijken hun eigen R&D-activiteiten te doen. De minder slimme bedrijven gebruiken hebben geen eigen onderzoeks- en ontwikkelingsafdeling en kopiëren of kopen vernieuwingen van andere bedrijven.
Imitatie-IQ Het kopiëren van vernieuwingen pakken niet-slimme bedrijven overigens wel beter aan dan de slimme bedrijven, zo ontdekte de professor. Lange tijd werd gedacht dat bedrijven die zelf nieuwe technologie ontwikkelen ook handiger zijn in het overnemen van door anderen bedachte uitvindingen. Dat blijkt niet zo te zijn. Bedrijven met een hoog R&D-IQ hebben dus een lager imiatie-IQ en andersom.
Strategie Dat er leiders zijn en imitators, dat is altijd zo geweest. Uit onderzoek van Knott blijkt dat de keuze om al dan niet te kopiëren afhankelijk is van het organisatie-IQ. Doorredenerend stelt Knott dat bedrijven met een laag IQ de strategie van imiteren kiezen en bedrijven met een hoog IQ de strategie van innoveren. In IQ zelf wordt dus niet geïnvesteerd.
Dus doorredeneerend heeft een manager z'n managementmodellen en technieken en de innovatie is ergens anders in of buiten het bedrijf....
Intressant. Hoogst intressant.
vmaas
|
|
10
-
05
-
2006
|
12
:
21
uur
Dit lijkt mij geen zinnig onderscheid. Ik heb op de MBA opleiding geleerd dat elk gezond bedrijf 4 soorten producten heeft:
- cash cows producten die vaak ook door andere bedrijven aangeboden worden maar waar gewoon een goede marge opzit en verder geen echte innovatie meer mogelijk is.
- stars - producten die het bedrijf zelf ontdekt heeft en waar echt een hele grote marge op zit.
- producten waarin geinvesteerd wordt in de hoop dat het stars worden maar in ieder geval cash cows.
Het belangrijkste voor een bedrijf is dat de stars en cash cows goed gemanaged worden door mensen die vooral goed zijn in planning en controle - dit is een menstype dat zich daar lekker bij voelt. Meticuleuze controle van de hele productie en verkooplijn is van zeer groot belang. Ook dat gecontroleerd wordt (voortdurend niet alleen tijdens de balans) of er mederwerkers zijn die stelen.
De stars moeten gemarket worden door mensen met gevoel voor `wat de mensen mooi vinden en willen' echte verkoop/marketing talenten. Juist omdat je daar de eerste op de markt bent valt daar veel geld te verdienen.
De productie en verkoop moet weer overgelaten aan een suffe kantoorklerk een regelneef een betrouwbaar iemand die alles meticuleus opzet en controleerd.
Dit is al jarenlang bekend: de echt goede boeken over bedrijfsvoering werken allemaal met deze matrix.
Dit is niet achterhaalt. Zo werkt het nog steeds.
Naar mijn mening.
Norman Dragt
|
|
14
-
05
-
2006
|
20
:
20
uur
Om te beginnen betekent IQ niet slim of slimmer. IQ betekent een grotere cognitieve kennis dan anderen. Kennis kent echter verschillende vormen. Men kan kennis hebben van de marktbehoefte of kennis van het product. Imitatoren zullen, denk ik, eerder de marktbehoefte volgen, terwijl productkenners eerder zullen vernieuwen.
Het onderscheidt is naar mijn idee eigenlijk zinloos te noemen voor bedrijven en volkomen academisch.
