Global Economic Outlook 2014-2018: optimisme en zorgpunten
13 februari 2014 -
D&B heeft onlangs de resultaten van zijn Global Economic Outlook 2014-2018 bekendgemaakt. Het rapport bevat D&B’s kijk op de wereldwijde bedrijfsomstandigheden in 2013 met een vooruitblik naar 2014 en de jaren daarna.
Hoewel de wereldwijde groei van het reële BBP geschat is op 2,0 procent (tegenover 2,3 procent in 2012), verwacht D&B in 2014 een groei van 2,7 procent en aanhoudende groei tot en met 2018.
"Het herstel uit deze recessie blijft lastig voor economieën over de hele wereld. Hoewel veel ontwikkelde landen nog steeds een beperkte groei hebben, zijn er ook veel landen die het beter doen en nu op het punt staan om een voortdurende groeiversnelling door te maken op weg naar herstel", aldus Paul Ballew, hoofdeconoom van D&B. "Ondanks de zorgen die voortduren in elke regio, was 2013 een jaar waarin bedrijven zich aanpasten aan het trage en langdurige herstel. Deze benadering kan hen goed van pas komen bij het omgaan met de uitdagingen en risico’s in 2014 en de jaren daarna."
Hoogtepunten uit D&B’s Global Economic Outlook-rapport van eind 2013
• Effecten van de recessie van 2008 en de jaren daarna blijven een grote uitdaging.
Het economische herstel uit de recessie laat langer op zich wachten dan ooit in de laatste 100 jaar. De wereldwijde groei van het BBP blijft ver achter bij eerdere trends. D&B heeft 132 landen beoordeeld in hun Country Risk Rating Score. 93 landen scoorden slechter dan begin 2008 en slechts 15 landen hadden zich verbeterd. Mogelijk belemmeren het einde van de monetaire versoepeling, de belastingdruk in de ontwikkelde economieën en de ongelijke herstructureringspogingen in de opkomende markten een volledig herstel.
• Risiconiveau van Nederland is laag maar verslechtert.
De Nederlandse economie kromp in het tweede kwartaal van 2013 met 0,1 procent ten opzichte van het kwartaal ervoor. De economie is nu in acht van de negen afgelopen kwartalen gekrompen en de kans is klein dat een tweede jaar van BBP-daling te vermijden is. De vooruitzichten worden verder verslechterd door de zwakte van de binnenlandse financiële sector. Drie van de vier grootste banken zijn afhankelijk van staatssteun, omdat de uiteenspattende vastgoedzeepbel voor een hoog percentage noodlijdende kredieten heeft gezorgd. Deze ontwikkeling veroorzaakt niet alleen problemen voor het bankwezen en de overheid (via de vereiste reddingsoperaties), maar ondermijnt ook het consumentenvertrouwen in een tijd van hoge werkloosheid. De nieuwe bezuinigingsmaatregelen van de overheid zouden extra obstakels voor de BBP-groei in 2014 kunnen vormen.
• Einde van kwantitatieve versoepeling blijft een punt van zorg.
De beslissing van de FED om te stoppen met het programma voor kwantitatieve versoepeling (dat nieuw kapitaal aan financiële instellingen verstrekt om extra krediet en liquiditeit aan te moedigen) zou het economische herstel kunnen ondermijnen. Omdat andere landen soortgelijke voorstellen overwegen als hulpmiddel om de overheidsschuld te verlagen en het BBP een groei-impuls te geven, blijven het tempo en het tijdstip van de stopzetting belangrijke punten van zorg, met name in de Verenigde Staten.
• Herstel blijft ongelijk in ontwikkelde economieën.
Het tempo van het economische herstel in de ontwikkelde economieën blijft ongelijk. De stijging van de wereldwijde overheidsschuld was in 2013 bijzonder alarmerend. Veel ontwikkelde economieën deden hun best om de overheidsschuld als percentage van het BBP te verkleinen. In landen als de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Japan daalden de schulden van de huishoudens daarentegen aanzienlijk in 2013, wat enige economische groei in deze markten zou moeten ondersteunen.
• Sommige groeimarkten doen hun best om te herstructureren.
Hoewel groeimarkten van groot belang waren om de wereldeconomie uit de Grote Recessie te halen, is het een aantal markten niet gelukt om de aanbodfactoren van hun economie positief te herstructureren. Cruciale factoren, zoals de relatieve prijsstijging van bedrijfsmiddelen, buitensporige kredietuitbreiding, dalende tekorten in de externe sector en stijgende overheidsschulden in de afgelopen vijf jaar, zijn van invloed op de snelheid waarmee sommige groeimarkten zich tussen nu en 2018 zullen herstellen. Venezuela, Angola, Iran en Nigeria behoren tot de landen die mogelijk, in vergelijking met andere opkomende markten, de instroom van buitenlands kapitaal verkeerd benut hebben. Hernieuwde aandacht voor kwetsbaarheden op korte termijn, aanbodeconomie en politieke en sociale druk zou het herstel in de groeimarkten een impuls kunnen geven.
