30 maart 2011 -
Voor de geestelijke gezondheid is werken in ongunstige omstandigheden schadelijker dan werkloos zijn. Dat blijkt uit een zevenjarig Australisch onderzoek onder ruim 7.000 personen. Gemiddeld bleek de geestelijke gezondheid van de werklozen minder goed dan van diegenen die een baan hadden. Dat is geennieuws. Wel opvallend: degenen met een slechte baan scoorden slechter dan de werklozen.
Zelf kreeg ik in 2003 te horen dat id-banen opgeheven werden. De gemeente zou tijdelijk mijn salaris blijven betalen. Ik kon helaas geen werk krijgen vanwegen mijn leeftijd (50 jaar). Dit veroorzaakte frustraties en stress, en zou volgens het ziekenhuis personeel, gezondheids problemen veroorzaken (o.a. gebid). Mijn jongste zoon gaf aan er veel moeite mee te hebben, mij regelmatig zo verdrietig te zien. Uiteindelijk, na zes maanden leven van de uitkering, hetgeen veel problemen veroorzaakte: o.a. door verkeerd ingevoerde persoons-gegevens in hun database, werd de uitkering ingetrokken, daardoor een achterstand hoge maandelijkse lasten, vervolgens boetes voor niet betalen, en uiteindelijk schulden. Het CWI gaf aan, de uitkering het jaar daarop te zullen verlagen, een inkomen minder dan 728,-- per maand. Ik werd totaal de grond ingeboord. Ik realiseerde mij, dat na je 50ste jaar, je leven niets waard is. De maatschappij je liever van de aardbodem ziet verdwijnen. Bedankt voor je diensten, je kunt gaan!. Ik aanvaarde een baan in het buitenland met mijn ziel onder de arm, omdat ik van een uitkering niet kan/wil leven, en het gemis van familie knaagt iedere dag aan mij, zeker als mijn kleinzoon vraagt of ik nog terug kom. Een onbehaagelijk gevoel bekruipt mij als ik denk aan belachelijk hoge maandelijkse lasten van huurhuizen, zorgverzekering enz. Zoals een jonge vrouw van 23 jaar, met een inkomen van 800,00 per maand (winkelbediende) betaald 140,-- zorgverzekering, onterecht 500,-- aan de Belastingdienst moet betalen? Hoe krijgt men het voor elkaar!!!!!? Hetzelfde overkwam mij toen ik de uitkering ontving. Ze vragen mij hier regelmatig naar de reden van mijn vertrek uit Nederland. Als ik het uitleg kijken ze mij stomverbaast aan. ''ongelooflijk'' is hun reactie. Waarop ik reageer, niet bepaald trots op de regering in mijn vaderland te zijn, en de bevolking tijdens mijn jeugd-jaren onder betere omstandigheden leefden. Dat sinds het verbond met Europa, een Nederlander vogelvrij is verklaard. Mijn familie zegt ''eerlijk, je bent daar beter af dan hier hoor! Je wordt heen en weer gesmeten en leeft met gemengde gevoelens. Men neemt goedkope arbeiders uit arme landen, en werkt 50 plussers op achterbakse wijze het land uit. Wat is er gaande binnen onze regering!? is het in handen van de Mafia? waarom negeert men hun eigen volk?
