Afgelopen week was ik te gast op een seminar van een grote organisatie. Ik kende de directeur van de club maar had verder geen flauw benul wie ik daar tegen het lijf zou lopen. Vooraf werd er geen gastenlijst toegestuurd dus moest ik alles maar een beetje over me heen laten komen.
Cicero, de bekende politicus, filosoof en tijdgenoot van Julius Caesar, stond erom bekend dat hij zichzelf leerde om namen te onthouden van belangrijk Romeinen (BR) zodat hij ze onderweg vriendelijk kon begroeten. Hij nam ook de moeite uit te zoeken waar en hoe men woonde, wie hun vrienden en buren waren en of ze ergens nog landerijen en/of een buitenhuis hadden.
Op uitnodiging van een netwerkorganisatie, ze zeggen de grootste van Nederland te zijn, werd ik letterlijk in de boot genomen voor een tochtje over de Maas. Gezellig met nog 90 andere genodigden netwerken; jottum! Er was een spreker die kwam uitleggen hoe diep we met elkaar op de aandelenmarkt waren gezonken en wat er moest gebeuren om het verloren geld terug te verdienen.
Tijdens een ‘netwerkbijeenkomst’ kijkt iemand nadrukkelijk naar mijn badge, er verschijnt een glimlach om de mond en de openingszin wordt uitgesproken:’Nou, ik heb liever grootgeld.’ De man lacht hartelijk om de eigen spitsvondigheid en ik begin nu al medelijden met hem te krijgen omdat ik weet hoe dit gesprek gaat eindigen. ‘Zo, helemaal zelf verzonnen? Origineel zeg; die heb ik nog nooit gehoord.’
