Op het Managementboekgala van 14 maart 2006 werd door nogal wat bezoekers geklaagd over de winnaar van de verkiezing Managementboek van het Jaar 2005. 'Alweer een journalistiek boek dat wint', was de teneur. Is daar iets mis mee dan?
Zijlijn Ja, natuurlijk, redeneren de vakschrijvers. Management is een vak en dus horen vakmensen die prijs te winnen. Dat gebeurde dus niet. Marcel Metze ging met zijn biografie over Anton Philips met de prijs aan de haal. Terecht of niet? De gedoodverfde winaar, het visionaire Intensieve menshouderij, is weliswaar een genot om te lezen, maar een bestuurder, directeur of manager kan er uiteindelijk niet zoveel mee. Hoe boeiend ook, het blijft filosoferen vanaf de zijlijn.
Terechte winnaar Dus ja, is de biografie van Anton Philips een terechte winnaar? Ik dacht het wel. Het boek beschrijft het leven van één van de belangrijkste ondernemers van ons land. En de streken die hij uithaalde om zijn bedrijf te laten groeien. Daarvan kan menig manager of ondernemer wat van leren. Meer dan van de managementinzichten van de overige genomineerden.
Daar ben ik het mee eens. Wat een managementboek een managementboek maakt is dat het voor managers bestemd is. Of het nou door een journalist of een managementspecialist is geschreven maakt niet uit.
Over de auteur:
