Sinds 1990 zijn onze computers meer dan 4000 keer zo snel geworden en naderen onze methodieken aan perfectie. Toch mislukt nog steeds tweederde van alle projecten, groot en klein, altijd en overal. Wat is hier aan de hand?
Vraag mensen naar de oorzaken van projectfalen en de aangereikte voorbeelden zijn talrijk. Maar als je waaromvragen gaat stellen blijken het helemaal geen oorzaken te zijn: het zijn allemaal symptomen. Als we van symptoombestrijding naar preventie willen komen zullen we niet alleen verder maar vooral hoger moeten kijken dan onze projectneus lang is. De volgende stellingen zijn dan ook bedoeld om jouw projectzintuigen te prikkelen en de wereld van eeuwigdurend projectfalen eens van de andere kant te bekijken.
1. Met iedere mens meer in een samenwerkingsverband neemt het aantal problemen niet lineair maar exponentieel toe. De mens is the mother of all fuckups.
2. Projecten gaan niet ten onder als gevolg van de gebruikte methode (het proces, de procedure, het protocol) of de machine (de computer, het systeem, de techniek) maar als gevolg van hoogmoed, hebzucht, machtswellust, afgunst, gulzigheid, woede en luiheid.
3.Ontsporende prutsprojecten kosten kapitalen aan de achterkant: miljarden bij de overheid en miljoenen in het bedrijfsleven. Waarom niet een fractie daarvan besteden aan de voorkant?
4. Alles wat je leert op de projectmanagementschool is goed. Geen enkele methodiek is beter dan de andere, ze zijn allemaal af, maar zonder leiderschap betekenen ze helemaal niets.
5. De kracht van een projectteam is net zo groot als haar zwakte. Natuurlijk leiderschap maakt het verschil en bepaalt of het project prutst (in een faalspiraal) of presteert (in een succescyclus).
6. Projectmensen in een ontsporend project zijn net als kikkers in een ketel met water. Zet er een vuurtje onder en ze blijven zitten tot ze binnenstebuiten keren. Zou je er van buitenaf in zijn gesprongen dan was je er meteen weer uitgevlogen.
7. We kunnen 80 % van de projecten af met een junior, medior of senior projectleider. Voor die laatste 20 % ‘maximum risicotrajecten’ heb je echter een topleider (15 %) of een supergeleider (5 %) nodig.
8. Leg het samenwerkingsverband een haarfijn begrensde tijdsbeperking op en de mens wordt direct ontzettend zenuwachtig. Bijkomend effect: hoe hoger de druk hoe kinderachtiger het gedrag.
9. Het prutsgehalte van een projectorganisatie uitgedrukt in de mate van onvolwassenheid is omgekeerd evenredig met de succeskans van haar projecten.
Twee derde van alle projecten mislukt, groot en klein, overal en altijd. Het maakt niet uit in welke branche of sector je kijkt, slechts een derde van al onze verandertrajecten is succesvol ten opzichte van de oorspronkelijk gestelde doelen in tijd, geld en kwaliteit. Wie zou daar nog zijn geld op willen inzetten? Onze overheid alleen al spoelt jaarlijks 4 tot 5 miljard euro door het projectputje en dan heb ik nog niet eens over de honderden miljoenen verlies in het bedrijfsleven. Kapitalen gaan verloren en de mens heeft er zwaar onder te lijden. Het wordt hoog tijd dat we er eens anders tegenaan gaan kijken. En dat kan, vandaag nog, want het begint allemaal met jouw opgestoken hand.
Lees Het Perfecte Project – De mens als sleutel tot succes en maak kennis met het even eenvoudige als revolutionaire gedachtegoed om prutsprojecten te ontmaskeren en er perfecte projecten van te maken.
Wil je wel eens weten hoe gesteld is met het projectprutsgehalte van jouw organisatie? Zit de juiste leider op de juiste plaats? Waar sta je eigenlijk zelf met jouw project? Open je ogen en doe de test op www.hetperfecteproject.nl
Over de auteur:
