Reactie: Eerlijkheid duurt nog steeds het langst.
En met openheid bereik je meer, het geeft vertrouwen.
En dat wij een van de betere gratis adviezen geven, zal op het eind van het jaar wel blijken. We gaan weer veel mensen blij maken.
Reactie: Natuurlijk, als het je eigen ondergeschikten zijn die dit soort zaken uithalen dan kan je er zeker iets aan doen... Maar als je te maken krijgt met medewerkers waar je zelf geen of weinig zeggenschap over hebt (bijv. de training van Irina), dan heb je er maar mee om te gaan.
Reactie: Graag had ik gereageerd op dhr. Lambrecht. Als andersgeaarde heb ik juist zeer negatieve ervaringen met mensen die hun religieuze achtergrond als referentie nemen op de werkvloer. Sommigen vinden hierin echter een excuus om andersdenkenden, andersgeaarden of mensen met een andere cultureel-religieuze achtergrond te beschimpen, bedreigen, vernederen, provoceren en allerlei politieke spelletjes te spelen; informatie achterhouden, roddelen, onwaarheden verspreiden, isoleren, privé-informatie publiek maken,....
Ethiek en religie is niet altijd een synoniem.
Mag ik u er tevens op wijzen dat wij leven in een rechtsstaat, waarin er een scheiding is van kerk en staat.
Dat deze gebaseerd is op de grondwet, waarin de burgerlijke vrijheden van ieder staatsburger worden gewaarborgd. Dat dit de basis is van onze wersterse democratie, waar men in het verleden zo hard voor gevochten heeft (letterlijk en figuurlijk).
Wanneer ik echter bij mijn manager ging aankloppen, om te zeggen dat situatie voor mij onderhand onhoudbaar was geworden en als het zo verder binnen een termijn van enkele dagen een andere betrekking zou zoeken. '' ''Doe er iets aan of ik doe er iets aan'' kreeg ik te horen. Bij mijn laatste gesprek toen ik al enkele weken het besluit had genomen om het bedrijf te verlaten, werd ik plotseling wel serieus genomen. Vooral toen ik de kamer verliet, mijn manager opgelucht een handdruk gaf, rustig m'n spullen bijeen pakte en m'n auto instapte. Ik heb nog een medewerker achter me aan zien lopen, die blijkbaar geshockeerd was door mijn kordate handelen. Mag ik hier de rol van de werkgever benadrukken, die een ethische code op de werkvloer kan opleggen en eventueel sanctioneren. Ik denk dat het getuigt van weinig opvoeding en respect wannneer collega's bij hun geaardheid en huidskleur worden genoemd. Mensen zijn tegenwoordig zeer vervangbaar, er word te weinig op geïnvesteerd op menselijk vlak, en te veel aan korte termijndenken gedaan.
NEXT....
Reactie: Dhr Jansen(paul) heeft mijns inziens een heel goed punt; als je de manier van omgaan met anderen zelf in de hand hebt op een voor jou acceptabele manier neemt je team deze ''cultuur'' vanzelf over.
Reactie: Geef je werknemers ook meer (fictieve) verantwoordelijkheid. Laat ze belangrijke dingen doen, controleer later of dit allemaal klopt, én ze nemen je dan werk uit handen. Controleer ze een aantal maanden, !met in het begin alleen vaste taken! en laat ze goed meedenken. Tuurlijk is het zo dat mensen die al 20 jaar bij de zelfde onderneming werken meer een gevoel hebben voor een bedrijf dan mensen die pas in dienst zijn, maar als je als personeel !samenwerkt! dan verterk je het groepsgevoel, en willen ze meer doen voor je bedrijf en voelen ze zich meer verantwoordelijk.
Reactie: ... en al snel blijkt uit de reacties op dit onderzoek hoe juist het onderzoek is; het wordt bijna een demonstratie van de conclusies. Hullie-Zullie is vast niet de juiste grondhouding. Ik denk meer aan wat Ghandi zei: 'je moet zelf de verandering zijn die je in de wereld wilt zien', dus ik neem me voor (nog) beter op mijn eigen gedrag te gaan letten. Daar ga ik echt over. En U?
Reactie: Het is heel simpel, het betreft hier gewoon de manier van leiding geven. Wanneer je op een verkeerde manier en op een verkeerd moment op iemand met een verkeerde leidingstijl inspeelt, krijg je verkeerd gedrag terug. Het hang dus allemaal samen met mekaar zoals u ziet.
Reactie: Back to basics ? Hoe zou jij het als verkoper vinden als jij wordt voorgelogen als jij bijvoorbeeld een nieuwe auto koopt ? Je bent tenslotte zelf ook consument.
De vaardigheden zijn mijn verantwoordelijkheid niet. Dat leer je thuis van je ouders. Als ik dit de medewerkers zou moeten leren dan zijn wij een beetje laat mee. Het gaat om het respect voor een ander, manieren etc.
Reactie: Pesterig gedrag is mij nog niet direct opgevallen op de werkloer in het onderwijs. Wat mij wel opvalt is dat door de ingevoerde functie waardering waardoor je zogenaamd carriere maakt op dezelfde werkplek het merendeel van de personeels leden niet meer bereid is iets extra te doen met als argument '' dat moeten zijn maar doen, die worden er voor betaald''. Al met al bijzonder frustrerend zeker als je juist uit het bedrijfsleven naar het onderwijs bent gegaan om dit soort gedrag te vermijden.
wat een instemming! Dus ''wij'' zijn vergelijkbaar aan het ''verloederen'' naar jullie waarnemingen?
Bedenk dat nu MINSTENS drie van jullie vingers naar jullie zélf wijzen en maar één naar de ''verloedereden''! Mijn stelling is nog steeds:
''Doen de medewerkers het verkeerd,
dan is en wordt het hen verkeerd geleerd!''
Jullie bewijzen mij alleen maar de ''voeling'' met medewerkers compleet kwijt te zijn.
Reactie: Dit gedrag is enerzijds oorzaak en anderzijds gevolg van een ongewenste wisselwerking tussen organisatiegedrag en persoonlijk gedrag. Het één roept het ander op en wordt een patroon waarin veel tijd, geld en energie wordt verspild. Waarbij informatie wordt verkleurd, vervormd en te vaak misvormd met alle gevolgen van dien. Wat dit onderzoek weer laat zien is dat mentaal verzuim een organisatie van hoog tot laag in haar greep kan hebben. Omdat daar, vaak uit allerlei soorten angst, niet adequaat genoeg op wordt ingegrepen gaan mensen zich in zulke situaties meer en meer afsluiten en terugtrekken binnen hun hoofden, werkkamers en afdelingen. Als gevolg daarvan worden steeds groter wordende kloven getrokken en raakt samenwerking 'in ontbinding'. Dat wordt moeilijk herkend en erkend door verantwoordelijken omdat zij dat associëren met eigen disfunctioneren. Dus ligt de makkelijker weg van ontkennen, negeren of nog beter, maskeren open. Dan ontstaat window dressing, mooie woorden en opgepoetste imago's. En dat wordt dan weer een mechanisme dat een steeds groter worden kloof trekt tussen het naar buiten opgepoetste mooie beeld en de daarachter/daarbinnen beleefde werkelijkheid. Er zou een (emotioneel, sociaal en financieel) vermogen te winnen zijn als organisaties zich meer zouden richten op hun eigen collectief mentaal vermogen. Het blijkt dat alleen moedige managers (in bedrijven, organisaties én overheid) dat aandurven en aankunnen.
En dat te hoog collectief mentaal verzuim een vermogen kost is juist. Het is 3 tot 8 keer groter dan ziekteverzuim en kost per procent 3,5 keer meer dan één procent ziekteverzuim. De laatste die dat te horen krijgt is vaak de hoogst verantwoordelijke omdat niemand hem/haar dat zal/kan vertellen.
Reactie: Waarom deze aandacht voor die Britten? Alweer eren Brits onderzoek door mensen die inderdaad hard opdrachten nodig hebben van Brits management om dat management te verbeteren. Maar: de kalkoen zal blijven weigeren zichzelf op te dienen. Toch? Maar goed dat Britten nauwelijks Nederlands spreken trouwens: geen last van hun call-centres, dus blijft dit ongenoegen op hun eiland.
