Reactie: Wat een onzin, bereikbaar op je vakantie.
Beseffen we wel dat dit ineens noodzakelijk is sinds het MOGELIJK is? Sinds we mobiel bellen en internet hebben, en dus bereikbaar zijn, zijn we ineens onmisbaar.
En dan helemaal op 'sommige functies'. Hiermee worden altijd 'belangrijke' functies bedoeld. Belachelijk. Tegenwoordig hoef je blijkbaar niet meer de capaciteiten te hebben om je werk en omgeving zo goed te organiseren dat je jezelf voor een paar weken onmisbaar kunt maken. Nee, we zorgen dat we bereikbaar zijn, dan kunnen we alles wat we niet goed gedelegeerd, uitgelegd en ingebed hebben, alsnog zelf oplossen.
De heer Stellman heeft gelijk. En het feit dat zoveel mensen anders stemmen dan hij wenselijk zou achten, bewijst zijn ongelijk natuurlijk niet.
Of is het zo dat overgewicht ineens niet meer ongezond is omdat de meerderheid van de bevolking overgewicht heeft??
Reactie: HR in de boardroom wil inderdaad zeggen dat HR betrokken is bij de strategische processen, meer speciaal de management processen.
Ik zal een dezer dagen mijn visie daarover publiceren.
De tegengestelde ''uitleg'' over regels door lijnmanagement en HR is een bekend probleem. De Lijn wil maar al te graag verantwoordelijkheid, maar als puntje bij paaltje komt, wordt het probleem weer terug ''over de schutting'' gesmeten.
Dat is een strijd die nog lang niet gestreden is, want voor een strategisch HR afdeling is ook een attitudewijziging bij ''de lijn'' noodzakelijk.
Aan dat probleem alleen al zou je een meerdaags congres kunnen wijden, al denk ik dat het werken aan een oplossing alleen maar binnen een bedrijf of organisatie kan plaatsvinden. Bij diverse bedrijven heb ik inmiddels de basis weten te leggen voor strategisch HR, 80% van het werk is wel het creeëren van mindset bij zowel het management en de lijn, maar ook bij HR.
Reactie: Ik sluit mij aan bij dhr Stellman! U heeft volstrekt gelijk. Werknemers sloven zich een jaar lang uit om vakantiedagen op te bouwen. Doel van die dagen is om alles even te kunnen vergeten en tijd te kunnen besteden aan zichzelf en hun geliefden/gezin. Mensen die menen dat ze zo onmisbaar zijn dat ze in hun vakantie hun geliefden/gezin nog steeds op de 2e plaats moeten zetten komen ergens in hun leven in contact met 'de man met de hamer'. En denk maar niet dat iemand op deze planeet onmisbaar is, binnen een maand is bijna iedereen een vage herinnering voor 90% van zijn (werk)omgeving. Een collega van mij overleed plots aan de gevolgen van een hartaanval. Hij was een non-stop workaholic. Vier weken na zijn overlijden kregen wij een telefoontje van een klant. Hij was zwaar gepikeerd dat hij, van de betreffende collega, nog steeds geen reactie had gekregen op zijn e-mails. Toen wij hem onze excuses aanboden en het vervelende nieuws meedeelden, vroeg hij simpelweg naar zijn vervanger! Denk dus maar niet dat u op uw werk niet vervangbaar bent, maar bent u voor uw geliefden/gezin u vervangbaar? De stelling kan beter vragen:
Leeft u om te kunnen werken of werkt u om te kunnen leven?
Ik denk dat veel mensen pas rond hun 50ste gaan beseffen wat ze met hun beperkte tijd op deze aardkloot hebben gedaan. Die klap komt dan extra hard aan als men zich dan beseft dat er jaren zijn vergooid omdat men enkel en alleen met het werk bezig was. Mensen vliegen als een Japanse Bullet Train door hun leven heen. Als ze voor het eindstation niet af en toe uitstappen om te genieten van al het moois waaraan ze voorbij razen, is het leven toch helemaal voor niks geweest!? Tot slot vind ik het commentaar dat dhr Stellman 'zwart-wit' zou denken, getuigen van extreme kortzichtigheid! Sommige dingen moet je wel 'zwart-wit' zien, anders dolen we voor de rest van de eeuwigheid rond in een grijs niemandsland! Dat past trouwens perfect bij de Nederlandse mentaliteit. Lekker neutraal blijven!
Reactie: Elke dag vakantie, elke dag werk, maar alles gedoseerd.
Jaren geleden ben ik begonnen als zelfstandig ondernemer naast mijn alleenstaand vaderschap. Ik geniet dagelijks met passie van de uitdaging waar ik voor sta en dankzij internet, emails en mobiele telefoon kan ik werken wanneer en waar ik wil (gedurende de dag, de week, de maand, het jaar), mijn klantenbezoeken afstemmen op mijn andere plannen en ook de nodige uren, dagen en weken mij met hele andere dingen bezig houden.
Ondanks mijn 50 levensjaren prijs ik mij gelukkig met het besef dat de werkdagen al lang niet meer van 8 tot 5 zijn maar rond de klok net als mijn vrije tijd. Zo is elke dag een werkdag (waarbij werk ook leuk is) en elke dag een vakantiedag (waarbij ''vakantie'' vaak bestaat uit ''iets anders doen'' dat ook leuk is).
De balans die zoek ik zelf en dat bevalt mij prima.
Reactie: @ Ad de Beer,
En dat alleen maar omdat ik iets aanhaalde uit de (inderdaad oude) literatuur. Dat lijnmanagers en HR tegengestelde uitleg aan regels geven heb ik uit eigen ervaring. Hopelijk is het niet overal zo.
HRM 'optillen' naar boardroomniveau betekent m.i. vooral, dat de strategie van het bedrijf meer afgestemd wordt op de beschikbare medewerkers met hun kennis en ervaring, indien nodig door voorwaarden in het bedrijf zelf te scheppen: werkomstandigheden, goedlopende processen en opleidingen/training on the job.
Is dat jaren '60? Dacht het niet!
Reactie: Het artikel is kort door de bocht en ik ben het met mw. Hanneke eens dat het zinvol kan zijn voor sommige mensen om juist hun jeugd eens te bekijken. Het frappante is wel dat de meeste kinderen kiezen voor beroepen die zichtbaar zijn en duidelijk. Brandweerman, piloot, voetballer, verpleegster, lerares, etc. en dat maar weinig van die kinderdromen ook echt uitkomen. Zolang je er geen last van hebt... prima. Op het moment dat je het totaal niet meer weet kan het zinvol zijn om weer eens te leren kijken als kind. Regelmatig koop ik iets wat ik vroeger nooit kreeg. Laatst nog een zakje met 6 stuiters gekocht. Gewoon een hebbedingetje van 50 cent. Leuk om mee te rollen op een rond dienblad. Sommigen tellen 50.000 neer voor een BMW. Ook prima. Blijven spelen hou je jong.
Reactie: Bovenstaande zijn inderdaad zeer belangrijke zaken. Dan hebben we het dus over verbale communicatie.
Naar onze mening kun je verbale communicatie niet los zien van non-verbale communicatie. Met andere woorden 'denk daarbij ook aan uw 1ste indruk'. U bent uiteraard uw eigen visitekaartje.
Reactie: Vakantie is vakantie.
Ik deel geheel de mening van de heer Stellman. Als je geen vakantie nodig hebt, ga dan niet en blijf lekker werken, die keuze is aan jou.
Ga je wel, zorg dat je je zaakjes zo regelt dat je goede vervanging hebt. Niemand is onmisbaar. Het zou een slecht teken zijn als de zaken alleen maar goed lopen als jij aanwezig bent! Goed delegeren is een vak apart!
Reactie: Oké, dat is misschien een beetje erg vanzelfsprekend dat spelen met lego en blokken een interesse in analyseren en problemen oplossen aangeeft, maar de vergelijking met de horoscoop is absoluut niet relevant. Verre van dat zou ik zeggen.
Als je het echt niet meer weet, en geloof mij, heel veel mensen zitten in zo'n situatie, ik kom ze als loopbaancoach dagelijks tegen, dan kan het enorm helpen eens na te gaan wat je lievelingsspeelgoed was.
Misschien ben je daarna op één moment de verkeerde richting ingeslagen, om welke reden dan ook. (wellicht juist omdát je ouders het je verboden omdat ZIJ een ander plaatje over jou in hun hoofd hadden, of omdát 'de maatschappij' je anders deed beslissen).
Nu ben je zelf volwassen en is de keuze aan jou! Je bent nooit te oud om te leren (lees ondervinden).
Het favoriete speelgoed uit de jeugd heeft menigeen al geholpen weer op de goede weg te komen.
Niet iedereen denkt zelf in die richting, Ieder z'n vak dan maar...
HRM is Human Resources Management, dus het sturen van de productiefactor Arbeid. Naast Arbeid is er alleen maar kapitaal als productiefactor, bedrijfsmiddelen zijn kapitaalgoederen, dus vallen ze onder kapitaal.
Door middel van cijfertjes kan gemeten worden, daarom is dat een belangrijk onderdeel van de bedrijfsvoering. Meten is weten per slot.
Uw opmerking dat managers bedrijfsregels gebruiken om van mensen af te komen vind ik een beetje kort door de bocht. Maar ook de productiefactor Arbeid moet, voor een optimale bedrijfsvoering optimaal renderen, dat is de taak van HR.
Ik heb het idee dat u terug wilt naar de jaren '60 toen de personeelboer met een hoge dosis Sociale Accademie de medewerker beschermde tegen de grote boze bazen.
Dat is in mijn visie niet de taak van HR. De OR en vakverenigingen hebben een toetsende taak. PZ of HR heeft als taak omstandigheden te creeëren dat de medewerkers optimaal presteren, optimaal productief zijn. Daarnaast dient HR voor instrumenten te zorgen waardoor de zowel de kwaliteit als de kwantiteit van de medewerkers optimaal is.
Helaas zijn er nog teveel mensen blijven hangen in de jaren '60 van de vorige eeuw in hun denkprocessen. En daar ligt voor een groot deel de basis van de problematiek.
Reactie: Even terug naar de oude theorie: je had arbeid, kapitaal en bedrijfsmiddelen. In een maatschappij waar 80% van de bedrijvigheid bestaat uit dienstverlening wordt arbeid (mensen) beschouwd als bedrijfsmiddel. Zolang CFO's cijfertjes verlangen à la bedrijfsmiddelen en kapitaal, en managers de (HR-)regels misbruiken om van mensen af te komen zal HR in de boardroom weinig handen op elkaar krijgen. Niet HR moet veranderen, het wordt tijd dat 'arbeid' weer de plaats krijgt die het verdient.
Reactie: Ik ben zelf jong, geen donald duck lezer.
@ J. Aarten,
Ik denk dat je in zekere zin gelijk hebt met ''allerbelabberdste algemene ontwikkeling'', maar ik merk zelf dat er geen krant of tijdschrift is die echt de jonge mens/student in het algemeen ontwikkeld, die ook INTERESSANT is voor deze doelgroep. NRC next bijvoorbeeld vind ik een erg goede ontwikkeling met betrekking tot deze zaak, maar daarnaast kan ik niet 1 zinnig media-middel opnoemen dat dat ook is.
Zelf heb ik VWO gedaan, en ik merk, om even op je 'foutloze brief' in te gaan, dat ook dat niet meer is wat het geweest is. Nederlands is tegenwoordig net als Duits of Frans een vak waar in zekere zin niet zo zwaar meer aan getild wordt. Met twee vingers in de neus heb ik dit vak gehaald, en ik ben nu, 2 jaar na het behalen van mijn diploma, alle spelling, brief-opbouw, etc. alweer vergeten. Jammer, vind ik zelf. Maar ik vergeet het natuurlijk niet met opzet...
Om een goede algemene ontwikkeling te vormen, is dit alles wel van belang. Misschien moet er eerst iets aan het onderwijs veranderen, want ten slotte verandert de samenleving toch ook. Ook zouden meer tijdschriften en/of kranten die deze doelgroep interesseert op zijn plaats zijn.
