2 februari 2009 -
Vorig jaar werd er in de Amerikaanse financiële sector nog steeds zo’n 18,4 miljard uitgekeerd aan bonussen. President Obama heeft daar schoon genoeg van en betitelt de bonuscultuur als het ‘hoogtepunt van onverantwoordelijkheid’. Hij pleit er derhalve voor dat (vooral) bankiers zich terughoudend op gaan stellen.
Britse politici suggereren tegelijkertijd dat excessieve beloningen het best in toom kunnen worden gehouden door managers publiekelijk te berispen en van hogerhand op te leggen de beloning laag te houden. Labour diende in dit kader een wetsvoorstel in dat bedrijven verplicht om in hun jaarverslag te vermelden hoe de verhouding is tussen de best betaalde directeur of manager ten opzichte van de laagst betaalde werknemers. Hoewel de wet er hoogstwaarschijnlijk niet komt, blijkt uit het feit dat hij alleen al voorgesteld wordt dat er nog steeds grote publieke woede heerst over (excessieve) managementbeloningen. Ook wordt duidelijk dat managementbeloningen wel eens heel anders kunnen zijn na de recessie. Daarvoor is echter nog een lange weg te gaan, vooral in de bankwereld.
Excessieve stijging Aviva Investors berekende dat het basissalaris van managers met 94 procent is gestegen sinds 2000 en de totale beloning, inclusief bonussen, met maar liefst 259 procent. En hoewel er op Wall Street vorig jaar 44 procent minder bonussen uitgekeerd werden, bedraagt het totaalbedrag ervan nog steeds maar liefst 18,4 miljard dollar. Ook rijst de vraag of het belastinggeld waarmee de banken gered werden, gebruikt is om (een deel van) die bonussen te financieren. Die discussie barstte los toen de herrezen Britse bank Lloyds vergaderde over fikse salarisverhogingen, net nadat ze miljoenen ponden van de belastingbetaler ontvangen had en nu voor 44 procent eigendom van de overheid is. De betreffende managers vonden dat ze een hogere beloning verdienen omdat de bank een grotere speler is geworden na de fusie met HBOS. Het voorstel werd uiteindelijk weggestemd door aandeelhouders die het nu ‘niet de beste tijd’ vinden om zulke hoge beloningen toe te kennen.
Kloof
Volgens het Britse onderzoeksbureau Incomes Data Services is er ook een steeds grotere kloof tussen de beloning van managers en die van de rest van de werknemers. Het inkomen van CEO’s van grote ondernemingen steeg gemiddeld 157 procent tussen 2000 en 20008, het gemiddelde inkomen van de overige werknemers slechts met 32,2 procent. In de VS verdienen CEO’s ongeveer 364 keer zoveel als de gemiddelde werknemer, ze verdienen dus per dag net zoveel als een ‘gewone’ werknemer per jaar.
Balans
De grote moeilijkheid voor bedrijven is om de managementbeloning toch op een dusdanig niveau te houden dat toptalent bij de onderneming wil (blijven) werken en tegelijkertijd de toets der kritiek van de critici kunnen weerstaan. De oplossing? Volgens managementfilosoof Peter Drucker zou het salaris van de top maximaal twintig keer zo hoog mogen zijn als dat van de minst verdienende werknemer. De hoogste teambonus zou maximaal twintig keer zo hoog mogen zijn als de laagste. Een individuele beloning zou maximaal twintig procent van het basissalaris mogen bedragen. Op die manier wordt de teamspirit verhoogd en werken alle betrokkenen samen aan de verbetering (en beloning) van de hele organisatie.
van mij mag het tijdperk bonussen afgeschaft worden.
het is gebleken dat het ( top ) management met dit systeem niet om kan gaan.
zij zijn zich mede door dit systeem gaan focussen op de korte termijn. nl het behalen van de bonus ipv de lange terijn het voortbestaan van de onderneming en de verantwoordelijkheid die zij hebben voor de gezinnen van de medewerkers
Henk
|
|
4
-
02
-
2009
|
19
:
41
uur
Over enkele 10 tallen jaren zal men met verbazing over de zakkenvullerij van heden spreken.
En over het gegeven dat er helemaal niets tegen is gedaan behalve een oproep om uit eigen beweging te matigen
