Risicogedrag in privéleven wordt doorgetrokken in professionele bestaan
16 augustus 2011 -
Een CEO die in zijn priveleven graag risico’s neemt, zal dat waarschijnlijk ook zakelijk graag doen. Dat blijkt uit onderzoek van wetenschappers aan de University of Oregon en de University of Notre Dame, zo weet Express.be. De onderzoekers voegen aan deze uitkomst toe dat dit zowel een goede als een slechte invloed kan hebben op de resultaten, afhankelijk van het bedrijf, de sector en de doelstellingen.
"Chief executives die in hun persoonlijk leven risico's niet schuwen, hebben de neiging in hun bedrijfsbeleid agressiever op te treden," stelt Stephen McKeon, professor economie aan het Lundquist College of Business van de University of Oregon. "Deze persoonlijkheden blijken ook efficiënte leiders te zijn. De overnames die zij realiseren, blijken meer waarde te creëren dan transacties van collega's met een grotere risico-aversie."
Groeimogelijkheden
Uit het onderzoek blijkt verder dat de betrokken chief executives ook relatief meer schulden hebben opgebouwd in het bedrijf, en dat de beursprestaties van hun organisaties een meer volatiel resultaat vertonen. "Toch kan niet gezegd worden dat deze executives destructief gedrag vertonen. Hun creativiteit en innovatief karakter zorgen ervoor dat er projecten worden opgezet die bijdragen aan de groeimogelijkheden van hun bedrijven," merkt Matthew Cain, professor financiën aan het Mendoza College of Business van de University of Notre Dame, op.
Onze ervaringen, in het Executive Assessment, onderschrijven deze stelling en uitkomst. Het is namelijke een persoonlijkheid die hier zowel thuis als op het werk speelt. Het laat derhalve wel ruimte voor enige nuancering.
1. Persoonlijkheid
CEO's maar ook andere managers overigens, die graag genieten van de endorphine rush, doen dit heel vaak binnen redelijk gecontroleerde omstandigheden.
Op de werkvloer is dat niet anders. Deze mensen zijn scherper, zien vaak een breder kader en samenhangen. Risico wordt door hen gezien als onvermijdelijk voor winst en vooruitgang, zij het wel binnen gecontroleerde omstandigheden en marges.
2. Helderheid van handelen en daadkracht
Dit soort mensen zijn vaak ook communicatief erg vaardig en hebben daadkracht in hetgeen zij doen. Uiteraard moeten ook andere factoren moeten worden meegewogen namelijk in welk netwerk je uiteindelijk terecht komt.
Je kunt nog zo talentvol zijn, wanneer je niet in de juiste wateren zwemt, ziet menig initiatief vaak stranden. Interessante materie.
Bart van der Meulen
|
|
16
-
08
-
2011
|
19
:
39
uur
'CEO's die risico nemen'' etc.
Risico's nemen is inherent aan 'zakendoen', is inherent aan 'vooruitgang' en is inherent aan het bedrijfsleven. Zelfs de overheid neemt risico's, kijk maar naar bijna alle openbare aanbestedingen: als ze niet met tenminste 25% worden overschreden KAN het nooit goed zijn, volgens ambtelijke mores. Of men heeft domweg teveel onbekende risico's genomen.
Een risico bestaat uit kans x gevolg. Wie dit goed kan inschatten, is een uitstekende CEO die in staat is om het bedrijf verder te brengen dan waar het nu staat. Wie dat niet goed kan, is per definitie ongeschikt. Ik zou dus bij selectie meer aandacht geven aan 'durvers', die in staat zijn om een risico op waarde te schatten dan op 'bangerikken', die koste wat kost op 'veilig' wil spelen. Want met 'veilig spelen' heeft Philips geen wereldmerk neergezet, Toyota geen automerk en headhunters geen wereldbureau...
