4 januari 2011 -
Krijgt u een vraag tijdens een vergadering of sollicitatie die u liever niet beantwoordt, dan is eerlijkheid niet altijd het beste. Dit blijkt uit onderzoek aan Harvard. Het is zelfs zo dat mensen die moeilijke vragen op een handige manier weten te ontwijken en zich welsprekend uit onderwerpen redden waar ze niet veel van afweten, meer vertrouwen wekken dan mensen die ronduit zeggen dat ze het niet weten.
Krijgt u dus een vraag tijdens een sollicitatie of presentatie waar u het antwoord niet op weet, doe dan vooral alsof. De kans dat u een goede indruk maakt is veel groter als u een ontwijkend maar welsprekend antwoord geeft, zelfs als u eigenlijk niets zegt, dan als u eerlijk of aarzelend reageert.
Overgangszin
De onderzoekers ontdekten dat deze tactiek het best werkt als u een overgangszin gebruikt waarin u de vraag erkent, en vervolgens direct overgaat op een ander onderwerp. Stel dat u gevraagd wordt naar een reorganisatie, dan kunt u beginnen te zeggen ‘dat is een hele goede vraag, er moet goed nagedacht worden over de lange termijn doelstellingen van de onderneming’ om vervolgens te zeggen wat u maar wilt. Veel mensen hebben op deze manier namelijk niet eens door dat u van onderwerp verandert. Nog een overgang die goed werkt is die van een specifiek onderwerp naar een algemeen onderwerp. Op die manier verlegt u de aandacht naar het grote geheel, waarna u weer specifiek kunt worden over een heel ander onderwerp zonder dat mensen door hebben dat u het heel ergens anders over hebt dan in het begin.
Stijl versus inhoud
Het gaat er dus met name om om zelfverzekerd over te komen. Stijl wint van inhoud. En zelfs als u geen idee hebt waar u het over hebt wekt u meer vertrouwen als u welsprekend en vol zelfvertrouwen antwoord geeft dan hakkelend de waarheid vertelt. Iets om over na te denken als u gaat solliciteren of presenteren. Weet u niet wat u moet zeggen? Zeg dan iets als:
- Ik ben blij dat u me dat vraagt.
- Dat is een goede vraag.
- Dit is een belangrijk onderwerp.
- Ik ben het er mee eens dat dit van belang is. Maar zelfs nog belangrijker is…
- Ik kom hier graag op terug.
Bron:The Globe and Mail
Hier gaan we weer in het nieuwe jaar. Propageren dat eerlijkheid niet altijd de beste optie zou zijn. Hier worden u en ik verteld hoe te reageren op bepaalde vragen. Nu moeten we, naar mijn bescheiden mening, twee hele belangrijke zaken scheiden.
Vragen tijdens een vergadering zullen doorgaans geen vragen zijn die je tijdens een sollicitatie tegen zou kunnen komen en vv. In beide gevallen geld hoegenaamd dat het beter is een antwoord in gebreke te blijven dan dat je om de vraag heen gaat lopen breien.
Het geval wil namelijk dat wanneer er concrete vragen gesteld worden waar men om heen breit, of een ambivalent antwoord op geeft, nog onbetrouwbaarder overkomen dan gewoon te zeggen dat je het of niet weet, of dat je iets even moet nakijken. Immers, er word echt niet altijd van je verwacht dat je inhoudelijk specialistische kennis zomaar paraat zou hebben.
Kijk, als voorbeeld, maar naar politici die in de publiciteit treden. Neem grote namen zoals Balkenende, Bos, Donner, Verhagen, vogelaar .... stuk voor stuk namen van personen die steeds minder betrouwbaar werden gevonden. De praktijk heeft dan ook duidelijk gemaakt waarom. Geen heldere antwoorden, om de hete brei heen draaien en uiteindelijk handelend die op onwaarachtigheid en leugenachtigheid duiden. Frappant dat dergelijke mensen zich daarvoor ook weten te valideren.
Klein voorbeeld, als je het zou hebben over project management en detailzaken van een project, kan het heel goed zo zijn dat je je inhoudelijk met componenten je niet meer bezig houd. Daar zet je namelijk specialisten voor in.
Wanneer je zoiets doet, en onderzoeken hebben het al uitgewezen, tijdens een sollicitatie, dan neemt de indruk van onbetrouwbaarheid alleen maar toe. Welke vragen zou je kunnen stellen tijdens een sollicitatie die je niet zou kunnen beantwoorden? Je solliciteert immers naar een functie waarvan je behoort alles af te weten of te begrijpen. Dat je op deze manier de kennis inhoud van een sollicitant toetst, is alleen maar heel normaal.
maria
|
|
4
-
01
-
2011
|
09
:
01
uur
eerlijkheid duurt het langst...
Gerda
|
|
4
-
01
-
2011
|
09
:
24
uur
Wat de Rene hierboven schrijft, ben ik het grotendeels mee eens. Bovendien als je inhoudelijke vragen niet beantwoordt maar omzeilt, vind ik dat je weinig transparant bent.
Een moeilijke vraag is toch geen probleem om die uit te zoeken en later te beantwoorden?
Op een gegeven moment gaat men toch vertrouwen verliezen als men ziet dat er steeds om de hete brij heen gedraaid wordt en raakt men de motivatie kwijt om zich ergens volledig voor in te zetten .
Het spreekwoord is nog steeds ''eerlijk zijn duurt het langst'. Ook al is dat in deze tijd niet het makkelijkste, je kweekt wel meer vertrouwen in jou als persoon en dus voor je organisatie.
Dat zijn bouwstenen voor een goed fundament.
Petra
|
|
4
-
01
-
2011
|
09
:
33
uur
Ik heb veel aan deze tips. Mijn bedrijf is klein, maar nog altijd groot genoeg om te moeten presenteren, en sollicitatie gesprekken te voeren. In een tijd van reorganisatie, en dus veel veranderingen voor mijn werknemers, waar vragen aan het orde van de dag zijn, en ik daar 24-7 mee bezig ben, is het soms fijn, om als een struisvogel weg te duiken achter een handige 'move'. Men denkt altijd de enige te zijn, met bepaalde vragen of stellingen, die men deponeert, maar ik ben net zo'n basketbal-net; iedereen gooit en ik zit op een moment verstopt. Dus bedankt voor de tips.
Dit heeft toch niets met eerlijkheid te maken? Het is gewoon een bruikbare tip, die in de praktijk goed werkt.
kikof
|
|
4
-
01
-
2011
|
13
:
49
uur
Wiebe, eigenaardig dat je niet merkt dat er mensen zijn die je uit de weg zullen gaan en ontwijken?
l gez
|
|
4
-
01
-
2011
|
13
:
50
uur
Nou als ik de reacties zo lees dan betekent het voor mij dat de waarheid in het midden ligt. Doen alsof je iets weet oftewel met stijl iets zeggen terwijl je niet veel van weet, kan helpen. En het help.Het onderzoek van Harvard heeft dat toch uitgewezen. Ik denk dat er momenten zijn waarop je dat wel zou kunnen toepassen en een ander moment weer niet. Niets is absoluut. En ik ga ervan uit dat de mensen die het eerder in de praktijk hebben toegepast wel heel slim zijn. Anders zaten ze niet waar zij nu zitten, over Balkenende, Bos, Donner, Verhagen, vogelaar gesproken. Ik kan hieruit misschien iets van leren want ik ben een zeer eerlijk mens, vandaar dat ik nog niet ben waar ik wil zijn.
Petra
|
|
4
-
01
-
2011
|
13
:
52
uur
Eerlijkheid duurt het langst. Klopt, daar zijn contracten voor. Voor de rest is eerlijkheid niet altijd het beste. Want eerlijkheid kan kwetsend zijn. Eerlijkheid, werkt in gevallen zowel aan de werknemer - als aan de werkgevers kant niet ( altijd). Men gaat immers altijd voor zijn eigen gewin. Linksom- rechtsom, maakt niet uit. Ik ga eerder voor 'slim'zijn, diplomatiek, zonder voorbij te gaan aan mijn eigen beleid, en zonder de medewerkers te kort te doen. Het lijkt er overigens wel steeds meer op dat er een salaris-recht is, en dat de werkplicht in die schaduw staat. Omgekeerde wereld dus. Maar héérlijk om de menigen te lezen. Ik heb er écht veel aan, en het ondersteund mijn (soms) onzekerheden!
a bloemraad
|
|
4
-
01
-
2011
|
15
:
16
uur
Vrouwen vragen mij vaak: ''Waarom ben ik niet gekozen voor de functie maar mijn (mannelijke)collega wel, terwijl ik meer ervaring heb dan hij?'' In het artikel van The Globe and Mail staat het antwoord. Mijn ervaring is dat vrouwen te eerlijk zijn over hun kennis, ervaring, deskundigheid en netwerk. Ze twijfelen of ze een functie echt aan kunnen en laten dat ook blijken, terwijl de meeste mannen daar geen moeite mee hebben. Niet dat ze niet twijfelen, maar ze laten het niet merken. Veel mannen zijn echte kunstenaars in het veel praten en weinig vertellen, imponeren en overtuigen. En dat werkt. Het werkt bij sollicitaties, promoties en salarisonderhandelingen. Brave (eerlijke) meisjes hebben dat voordeel niet.
T.J.
|
|
4
-
01
-
2011
|
16
:
08
uur
Met het ''omzeilen'' van lastige vragen en dus op oneigenlijke wijze verkrijgen van een baan, maken we zélf de wereld zoals die is. Onze nationale politiek is daar een goed voorbeeld van.
Zelf blijf ik voorstander van eerlijkheid, ten eerste omdat je dan jezelf altijd recht kan aankijken, ten tweede: als er in een sollicitatiecommissie zulke sukkels zitten dat je in je leugens trappen, zou je daar noet eens moeten willen werken......
In eerdere reactie gaf ik al een voorzet. M.i. is er een wereld van verschil tussen een diplomatiek antwoord geven en ronduit een techniek toepassen om moeilijker vragen te vertragen of niet te hoeven beantwoorden.
Ook zaken die relevant zijn ontwijken is mij een gruwel. Ik heb liever met iemand te maken die 'man en paard' noemt en benoemd dan plots tot een conclusie te moeten komen dat iemand het helemaal niet snapt maar heeft gedaan alsof. Helaas ben ik dat soort mensen in de praktijk al een paar maal in mijn loopbaan tegen gekomen.
In de praktijk komen die laatsten op een onmogelijk moment boven drijven met alle gevolgen van dien. Het heeft weerslag op veel meer componenten dan mensen beseffen.
Bovendien, als je doet wat het artikel adviseert moet je altijd op je hoede zijn dat je niet door de mand valt, wat, al naar gelang de positie en situatie, vroeg of laat een keer het geval zal zijn.
Zoals ik al zei, een wereld van verschil tussen diplomatiek, oprecht en politiek.
GM
|
|
4
-
01
-
2011
|
21
:
37
uur
Ik ben het met Rene en TJ eens. De fout van het hele verhaal staat al in de tweede zin: Harvard. Je kunt ons Europeanen (en zeker niet Nederlanders) vergelijken met Amerikanen. Het is in andere landen een grove fout als je zegt iets niet te weten, dat is bij Amerikanen pure onmacht. Voor ons Nederlanders is dat een kracht en kenmerk, we zeggen wat we van iets vinden en draaien er (meestal) niet omheen. Waarom is de politiek in onmin geraakt. Juist door het feit dat met er omheen draait en niet zegt wat nodig is. Echter de maatschappij veranderd ook de laatste jaren. We willen ook bedot worden en niet de waarheid horen over hypotheek en pensioen. Dus wij gaan de Amerikaanse kant op, misschien toch beter om de hete brij heen draaien?
Ton Pluta
|
|
5
-
01
-
2011
|
13
:
29
uur
Pragmatisch is gebleken dat eerlijke mensen als niet deskundig worden ervaren, dat is mijn eigen ervaring ook, zelfs in een ziekenhuis. Naar kwaliteit wordt niet gekeken alleen het sociaal overkomen, dus mee praten met de meerdere en niet je eigen mening geven is het beste devies. Om de brij heen draaien werkt.
Groetjes, Ton
l gez
|
|
5
-
01
-
2011
|
14
:
11
uur
Hopelijk dat jullie het ook goed hebben begrepen waar het in dit artikel om gaat.
Het gaat erom hoe je wilt overkomen. 'Wat maakt een goed indruk bij een sollicitatie en een presentatie'. Of je wel of niet goed bent in de praktijk is punt 2. Maar het gaat om jezelf een bepaalde 'image'/'imago' te geven en hoe te reageren op vragen om niet ondeskundig of onzelfverzekerd over te komen bij je mondelinge speech, zodat je jou kans, om''
-door te komen,
-geselecteerd te worden, of
-gekozen te worden, te vergroten.
Hoe je praktische vaardigheden zijn is punt 2 en daar heeft de goedbedoelde schrijf(st)er het nog niet over. Duidelijk?!!
T.J.
|
|
6
-
01
-
2011
|
16
:
28
uur
Aan I gez, ik snap wat je schrijft, maar op het moment dat iemands ''imago'' niet identiek is aan zijn/haar identiteit heb ik medelijden met die persoon. Dat komt nl. altijd uit en ben je in één klap je geloofwaardigheid kwijt! (En terecht!!)
Ik schreef al eerder: Bij een bedrijf dat met zulke klungels in een sollicitiatiecommissie zit, wil ik niet eens werken.
Ik ben wie ik ben en ik behoud mijn authenticiteit te allen tijde. WYSIWYG; Take it or leave it.
Wat een beetje onderbelicht blijft, en ik gaf het in eerdere reactie al aan, dat mensen gewoontedieren zijn en bliven.
Je bezit nu eenmaal normale natuurlijke en persoonlijke eigenschappen. Eigenschappen die je van nature als eerste aanspreekt in je doen en laten. Datzelfde geld ook voor de 'Soft Skills' waarvoor elk mens, in meer of mindere mate aanleg heeft.
Het is beiden te meten en inzichtelijk te maken maar..... wanneer je, zoals het artikel een beetje weer geeft, bij implicatie en niet al te expliciet, een pose of rol gaat aannemen, gebeurd het gewoon, vroeg of laat, dat je gewoon die natuurlijke eigenschappen naar de voorgrond laat treden.
Probleem dan zal zijn dat wanneer het 'acteren' en je latente vaardigheden dusdanig ver uit elkaar liggen, je het acteren nooit al te lang zal volhouden en het een keer opgeeft. Het is maar net hoe en wanneer dat gebeurd en hoe zeer het op zal vallen.
Het is het meest makkelijke gewoon te zijn en te doen zoals je bent, dan loop je het minste kans hier tegen aan te lopen. Ik had liever in het artikel gezien dat je soms beter wat diplomatischer kunt zijn dan recht en open. Het blijft eenmaal zo dat je niet alle kennis vanaf een bepaald werkniveau paraat kunt hebben.
T.J.
|
|
7
-
01
-
2011
|
10
:
28
uur
''Blijf jezelf, anders ben je niemand. - Blijf bij jezelf, anders ben je nergens''
wees er van doordrongen dat je met het verdraaien en/of verdoezelen van de waarheid niet alleen je gesprekspartners een rad voor ogen draait, maar belangrijker nog, jezelf verloochent!!
kikof
|
|
7
-
01
-
2011
|
15
:
51
uur
In de hoop dat de meeste mensen het betoog van T.J. kunnen bijtreden en zich hierin kunnen vinden.
Groet ik U allen!
Merle van Houten
|
|
20
-
01
-
2011
|
14
:
49
uur
Raakte ik toch bijna in de verleiding om dit te gaan toepassen. Ik heb al een paar keer gezegd tegen mezelf dat ik minder eerlijk moet zijn als ik mijn baan wil behouden tijdens mijn reïntegratie.
Toch ben ik het er in de basis niet mee eens. Soms weet je het gewoon (nog) niet. Maar dat neemt niet weg dat je dat eerlijk kunt zeggen en je vervolgens kunt richten op andere zaken die ook van belang zijn. Of hoe je er in de toekomst aan denkt te gaan werken.
Blijf bij jezelf, wees eerlijk, dat werkt uiteindelijk in je voordeel. Informatie die je niet hóeft te vertellen kun je voor je houden, maar op concrete vragen dien je toch concrete antwoorden te geven...
By the way, als tijdens een belangrijke bijeenkomst pas blijkt dat je je zaken niet op orde hebt, ben je rijkelijk laat. Als je dat eerder, eerlijk, kenbaar had gemaakt, sta je beter op de kaart m.i.
Maar de tips om gehakkel en ogenschijnlijke onzekerheid te verbergen zijn zeer welkom.
