Schaarste op arbeidsmarkt bedreigt economische ontwikkeling
21 oktober 2010 -
De toekomstige schaarste op de arbeidsmarkt kan de economische ontwikkeling van Nederland frustreren. Fred Zijlstra, hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Universiteit van Maastricht, constateert dat veel ondernemingen nog bezig zijn met de crisis van gisteren en te weinig met het probleem van de toekomst.
Werkgevers moeten volgens hem aan de slag om voldoende personeel binnen boord te halen en houden.
Misschien ligt het een beetje aan mij maar al die artikels over de aanstaande tekorten komen me nu toch wel een beetje over als nablaterij.
In eerdere reacties ben ik ongemeen duidelijk geweest. Wij weten al meer dan tien jaar dat deze golf er aan zat te komen. Lubbers, Kok en Balkenende en co hebben alles er aan gedaan de arbeidsmarkt te 'Flexibiliseren'. Vier jaar en twee jaar geleden is Donner door het IMF gewaarschuwd dat die flexibilisering, naar Amerikaans model, dusdanig is doorgeslagen dat er geen balans meer is tussen tijdige en niet tijdige arbeidsverbanden. Inhoudende dat dit een probleem voor de NL economie op kortere termijn op gaat leveren.
Donner heeft hier op gereageerd door met gezwinde spoed de werkgevers en opdrachtgevers het naar de zin te maken door alle zekerheden stelselmatig af te breken, ten faveure van die werk en opdrachtgevers.
De eerste tekenen zien ze nu al opdoemen. Vacatures kunnen niet meer fatsoenlijk worden ingevuld. Hoe dit komt?
Arrogantie
Werkgevers/opdrachtgevers menen voor een dubbeltje op de eerste rang te kunnen gaan zitten door verregaande hervormingen in het ontslagrecht te kunnen bedingen. e waan van het moment regeerde. Politiek heeft daar in toegestemd waardoor het volgende is ontstaan.
Vertrouwen
Werknemers hebben in veel gevallen het vertrouwen verloren in werkgevers en de politiek hierdoor. Hierdoor is ook een belangrijke pijler vrijwel verdwenen namelijk die van loyaliteit.
Uiteraard kunnen de opdrachtgevers zichzelf menen vrij t pleiten onder allerlei noemers maar hebben zelf aan de stam gestaan van deze hausse. Daar eet men nu de wrange vruchten van.
Loyaliteit
Die loyaliteit werkt twee kanten op. Een werknemer/opdrachtnemer die niet meer van een werkgever/opdrachtgever meer op aan kan, voelt zich niet zo gebonden en heeft daar gelijk in.
Werkgevers en opdrachtgevers vragen nu allerlei belachelijke garantiestellingen van opdrachtnemers. Het is weliswaar een situatie die door eigen handelen is ontstaan.
ZZP
Donner kraaide dat het een leieve lust was dat liefst iedereen maar ZZP-er moest worden. Goed voor de arbeidsmarkt. Het is diezelfde inpotente en incompetente politiek die heeft toegestaan dat Europa de poorten van de lagelonen landen heeft open gezet en NL gedwongen heeft goedkope polen, roemenen en oost europeanen toe te laten op de arbeidsmarkt.
Ik hoor Donner nog kwelen dat wanneer iemand die ontslagen is niet meer in eigen vak aan de slag komt, dan maar minder betaalde arbeid moet accepteren. Hij vergat er even bij te zeggen dat die reeds in beslag waren genomen door een hausse aan niet Nederlandse werknemers. Lekker goedkoop en makkelijk inzetbaar.
Er wordt nu van verschillende kanten gewezen op een aanstaande problematiek die al meer dan een decennium bekend is dat die aanstaande is. Men heeft gezamenlijk van alles gedaan maar zich niet klaar gestoomd voor die naderende tekorten.
De waan van de dag is ietwat aan het optrekken en steeds meer mensen beginnen zich terect zorgen te maken. Immers, de kennis is met het uittreden van die babyboomer danig aan het uithollen. Die uitholling, jammer om het zo te stellen, si weliswaar veroorzaakt door politieke stupiditeit en zakelijke arrogantie. Helaas moet ik zeggen want persoonlijk ben en blijf ik van mening dat men er zelf debet aan is dat dit zich zo heeft kunnen ontwikkelen.
De politiek denkt dat de BV NL een koers moet varen waartoe de BV niet toereikend blijkt. Telkenmale word men weer met de neus op die feiten gedrukt, telkenmale steekt men domweg de koppen weer in het zand. Ik ben benieuwd wat de BV NL in de komende jaren economisch en inhoudelijk nog te wachten zal staan wat dit betreft.
Hoe het ook zij, de signalen zijn er, nu maar eens zien of men die ook daadwerkelijk zal oppikken. Roep om talentmanagement, roep om een betere HR, roep op een betere recruitment, maar roep vooral om investering naar de werknemers integraal want zij zijn uiteindelijk je kapitaal en wanneer je jonge mensen aan wil trekken met die 10 jaar gewenste functionele en operationele ervaring, die er niet blijkt te zijn? Dan gaan de oudere kennis kapitalisten zich echt niet geroepen voelen zich erg loyaal op te stellen.
