Talent, creativiteit en kennis. Belangrijke ingrediënten in onze kenniseconomie. Slimme ondernemers creëren voor haar werknemers een omgeving en situatie waarin talent kan groeien en bloeien. Een belangrijke groep wordt hier veelal over het hoofd gezien, niet erkend of domweg als te lastig ervaren. Of wellicht omdat deze vorm van talent niet frequent voorkomt. De hoogbegaafde. Dat is jammer, en een gemis van unieke creatieve-, innovatieve- kenniscapaciteiten.
Een slimme manager of ondernemer doet hier ’zijn’ voordeel mee! En voegt deze belangrijke onderscheidende component toe aan zijn winnende team.
Doel van dit artikel is om de eerste stap te zetten tot (h)erkennen van dit begaafde talent. Ieder hoogbegaafde heeft echter zijn eigen unieke problematiek en uitdagingen. Het leidt wellicht tot de eerste gedachtegang: ’Ik zou toch niet zelf… ’, of ’Dit past goed In het profiel van mijn medewerker…’.
Net als iedere diamant uniek is, is ook de individuele situatie waarin een hoogbegaafde zich bevind uniek. Iedere diamant dient op basis van zijn eigen karakteristieken geslepen te worden. Maar voordat je met slijpen kan beginnen, dien je de eerste verkennende stappen te zetten en de diamant in ruwe vorm te bestuderen, zodat je weet hoe je deze authentiek kan slijpen. Hierna geef ik enkele inzichten, oplossingen en verwijs ik naar interessante bronnen.
IQ en Hoogbegaafd
Hoogbegaafdheid is een bovengemiddelde algemene intelligentie. De basis van begaafdheid liggen in de processen van onder andere leren, waarnemen, herinneren, denken, interpreteren en probleem oplossen. Het intelligentiequotiënt (IQ) geeft de mate van intelligentie weer. Een mogelijke indeling is:
- 145-160 Zeer hoogbegaafd
- 130-144 Hoogbegaafd
- 116-130 Boven gemiddeld begaafd
- 101-115 Begaafd
- 100 Gemiddeld
IQ
kan via een intelligentietest worden vastgesteld. En deze zijn er dan ook in vele vormen en maten. Van gratis online test tot en met het televisie programma ’De Nationale IQ-test’. Al dit getest is natuurlijk fijn, maar veelal bedoelt om vooral het ego te strelen. Van enige wetenschappelijke meting is bij dit soort testen dan vaak ook geen sprake. Daarnaast zijn de condities waarin zo’n test plaatsvindt van belang, en kan het zelfs zo zijn dat een hoogbegaafde in eerste instantie zelfs slecht scoort omdat deze bijvoorbeeld onzeker of te perfectionistisch is. Behalve via een IQ-test, kan hoogbegaafdheid tevens vastgesteld met behulp van een ’kenmerklijst’ eventueel ondersteund door een creativiteitstest. Maar het in hokjes plaatsen daar hebben hoogbegaafden meer dan een gruwelijke hekel aan. Een manager die een hoogbegaafde op de kast wil hebben, doet er goed aan om het te hebben over hokjes en rollen. Niet doen dus! Een hoogbegaafde is multidisciplinair; maar zeker niet begaafd op alle gebieden. Als u meer weten wilt weten en lezen over IQ-testen, kijkt u dan eens bij deze boeken.
Begraafde begaafdheid
Ongeveer 2% van onze bevolking is hoogbegaafd. Ruwweg de helft hiervan is vrijwel ’direct’ goed terecht gekomen; althans het pad van de persoonlijke ontwikkeling is goed doorlopen. Veelal omdat in de kinderjaren de begaafdheid tijdig is herkend, maar vaak ook omdat er voldoende ’voorbeeld functies’ waren. Meestal ongemerkt omdat bijvoorbeeld de ouders zelf ook een hoge ontwikkeling hebben doorlopen. De ontwikkeling van een begaafde verloopt ’asynchroon’. Zo lopen de intellectuele en mentale ontwikkelingen voor op leeftijdgenoten, maar bijvoorbeeld motorische en sociale ontwikkelingen weer achter. Al op jonge leeftijd is het gat tussen een ’normaal’ begaafde en begaafde groot, en als er geen aandacht wordt gegeven aan de gevolgen van de asynchrone ontwikkeling dan wordt dit gat alleen nog maar groter. Dit kan grote problemen geven en leiden tot bijvoorbeeld onzekerheid en faalangst. Omdat de mens toch een kuddedier is, ontstaat er al snel een risico op conformistisch gedrag. De hoogbegaafde gaat zich aanpassen en zelfs onderpresteren. En zo ontstaat er een verborgen begaafdheid, een verborgen talent; zonder dat de hoogbegaafde zich deze realiseert. De andere helft van de hoogbegaafden gaan een lange weg naar zelf(h)erkenning. Meestal lukt het een begaafde uiteindelijk, vaak met pijn en moeite, om zich door zijn studiejaren heen te komen, en een start te maken in het bedrijfsleven.
Kenmerkenlijst
Er bestaat niet iets van een standaard hoogbegaafde. Zeker als de hoogbegaafde pas op latere leeftijd ontdekt dat hij ’anders’ is, heeft hij vele allergieën en valkuilen ontwikkeld. Dit maakt detectie moeilijk. In zo’n case kan bijvoorbeeld het gedrag gelijkenissen vertonen met bijvoorbeeld een ADHD’er; maar uiteindelijk verlost van allergieën en inzage in zijn valkuilen, kan er doorgaans in ieder geval de volgende ’kenmerken’ worden geconstateerd:
- Snel denken
- Associatief denken
- Veel gedachtesprongen
- Goed geheugen
- Aparte (onbegrepen) humor
- Hoogsensitief
- Multidisciplinair
- Creatief
- Hoog concentratievermogen
- Interesse in complexe onderwerpen
- Perfectionistisch
- Kritisch
- Snel verveeld
Bigbang paradigmawisseling
Zo’n ’begraafde begaafdheid’ wil uiteindelijk toch wel naar buitentreden. Uiteindelijk kan er een mismatch ontstaan tussen de hoogbegaafde en zijn omgeving. De begaafde wordt ziek, overspannen, en relaties (werk) lopen spaak of men gaat steeds slechter functioneren. Met uiteindelijk een ’bigbang’ als resultaat. Achterom kijkend volgt dan een paradigmawisseling. En ontstaat er een proces waarbij voor de hoogbegaafden alles op zijn plaats begint te vallen. Eventueel met behulp van externe coaches.
Verborgen goud
En zo is het dus mogelijk dat in uw omgeving, uw bedrijf, in uw team personen rondlopen die zelf geen, of nauwelijks, besef hebben van hun verborgen talent. In eerste instantie kan dat voor beide partijen als probleem worden ervaren. Immers is het vaak lastig om te bepalen op welke terreinen er een op de hoogbegaafde afgestemde inzet mogelijk is, zodat er voor beide partijen een bevredigende win kan ontstaan. Of in eerste instantie is de relatie dusdanig afgekoeld, dat u liever niet verder wilt met deze werknemer. Uiteindelijk loont het om hier toch energie in te steken, en oplossingsgericht aan de slag te gaan. Hoogbegaafden zijn immers een schaars talent, en daarmee een van de bepaalde (onderscheidende) factoren van uw onderneming.
Positionering volgens Belbin
Hoe moet de manager een hoogbegaafde nu in zijn managementkader plaatsen? Over hoogbegaafdheid en werk is niet veel geschreven. Uit een academic paper over hoogbegaafde medewerkers en de sleutel tot innovatie, als gepresenteerd op het Internationale HRD-congres 2006, blijkt dat de karakteristieken van een hoogbegaafde zich aansluit bij de ’Plant’ van Belbin. Bent u geïnteresseerd in deze complete academic paper, dan kunt u deze hier vinden.
Als je meer wilt weten over de teamrollen van Belbin dan verwijs ik graag naar deze site over teamrollen of dit handige overzicht van alle rollen op managersonline.nl.
In de hiervoor genoemde academic paper wordt hier verder het volgende over geschreven:
„Hoewel Belbin het niet expliciet heeft over hoogbegaafden, herkennen wij veel van zijn beschrijvingen van de Plant in de hoogbegaafde werknemer. Wij denken dat hoogbegaafden tot de zeldzame mensen behoren, die bij uitstek geschikt zijn om de rol van de Plant te vervullen in een team."
Op de site van de vereniging voor hoogbegaafde Mensa, staat de volgende pakkende beschrijving:
„Een hoogbegaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aankan. Een sensitief en emotioneel mens, intens levend. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Hij of zij schept plezier in creëren." (Citaat Maud Kooyman). Zie de site van Mensa voor meer informatie over deze vereniging.
Conclusie
Hoogbegaafden lijken in eerste instantie moeilijke werknemers. Zeker in de fase waarin werkgever en werknemer de hoogbegaafdheid nog niet (h)erkend hebben. Maar indien deze op de juiste plaats en wijze worden ingezet blijken zij een grote bijdrage te kunnen leveren aan bijvoorbeeld innovatie en productontwikkeling in een onderneming. Daarbij zijn ze creatief, goed in patroonherkenning en voorzien van trends, en hebben een sterk voorstellingsvermogen. Geschikte functies worden dan ook gevonden in de adviserende, creatieve en specialistische hoek. Hoogbegaafden kunnen bij uitstek de rol van de ’Plant’ vervullen. Volgens Belbin een belangrijke succesfactor in teams. Dit is versterkt door onderzoek waaruit blijkt dat teams het goed, en vaak zelfs uitzonderlijk goed, deden als daarin een ’Plant’ werd toegevoegd. Hoogbegaafden passen bij uitstek in de Belbin typering ’Plant’, reden te meer om als manager of ondernemer energie te steken in de ontdekking en ontwikkeling van hoogbegaafden binnen uw organisatie. Tot slot kan ik de startpagina aanbevelen over hoogbegaafdheid en kan over hoogbegaafdheid bij volwassen, het boek ’Hoogbegaafdheid, dat zie je zo!’ van Maud Kooyman aanbevelen; op haar site is er meer informatie over te vinden.
Anthony van der Zwan, IT ondernemer in Zeeland (Walcheren) met TeamLogic IT helpt ondernemers naast IT problemen op te lossen en te voorkomen, om IT doelgericht en strategisch in te zetten.
Geweldig goed artikel!
Als vader van drie hoogbegaafde kinderen weet ik hoe moeilijk het leven van sommige hoogbegaafde mensen kan zijn.
Helaas wordt de focus te vaak gelegd op de briljante leerlingen die met twee vingers in de neus vrijwel automatisch doorstromen naar de Universiteit. Bij twee van de kids het geval.
Maar de andere gevallen, die zich met hun intelligentie geen raad weten, met moeite de MAVO weten te halen, en constant in verwarring zijn met de realiteit van alle dag, die stoppen we liever weg.
Maar ook die domme medewerker van U kan zo'n hoogbegaafd mens zijn. Door gericht te zoeken, waarvoor wij een goed instrument hebben ontwikkeld, is het mogelijk een ongekende schat te vinden in uw organisatie.
Ik ontdekte de afgelopen decennia zo 6 mensen die laaggeschoold werken deden aan productielijnen die met een gerichte aanpak snel door konden stromen in de organisatie.
Het lukt niet altijd, het is net schatgraven, maar ook uw organisatie kan een verborgen talent en daarmee een schat in huis hebben.
Waarom dan niet een keer gaan zoeken?
Er zijn grootte verschillen tussen hoogbegaafden. Er is een groep die op een adequate manier hun gave weten te exploreren en er is een groep die van huis uit weinig erkenning en onderkenning hebben gehad hiervoor. Ook zijn er mensen die net niet HB genoeg zijn volgens de schaal maar wel degelijk tegen de zelfde moeilijkheden oplopen. HBers kunnen vooral op het communicatieve vlak en vaak ook met autoriteiten grote moeite hebben. Het zijn controversieel snelle denkers die vaak met voor buitenstaanders onlogische oplossingen komen. Niet weten hoe je adequaat communiceer tussen de verschillende schijven is dan dodelijk.
Het is een goede zaak dat er de laatste 20 jaar meer aandacht is voor HBers. Veelal voor kinderen maar voor volwassenen begint het de laatste 5 jaar te groeien. Vooral de groep volwassen HBers die deze gave eerder als iets negatief zien en dit dus ook als negatief blijven zien zonder mogelijkheden en of begeleiding. Ik vermoed dat er in de kaartenbakken van SoZaWe veel zitten. In mijn werk als reďntegratie coach heb ik er een aantal met verbazing mogen begeleiden. Mensen met weinig opleiding, vaak afgeknapt op scholing en zich min of meer met hun gave verstopt hebben. Ook onder allochtonen zitten er mijn inzien meer dan we kunnen bedenken.
Belemmerende situaties welke van huis uit maar ook vanuit cultuur, religie en opvoeding worden opgelegd of in de groep als ongepast worden opgevat. In het bedrijfsleven hoef je ook nog steeds niet te zeggen dat je een HBer bent. Op zich nu ook niet het belangrijkste immers deze gave geeft soms meer problemen dat mogelijkheden. Vooral als je in situatie zit waarbinnen de mogelijkheden om tot ontwikkeling te komen niet aanwezig zijn. Gelukkig groeit de aandacht, juist ook voor de volwassen HBer die al een groot deel van zijn leven heeft lopen sukkelen. Geen raad wetende met deze gave en gebukt gaande onder de eigen onderwaardering. Het zou een goede zaak zijn als er meer mogelijkheden maar vooral ook ruimte gaat ontstaan voor de volwassen Hbers. Voor kinderen is er gelukkig meer erkenning, aandacht en mogelijkheden gekomen.
Sociale innovatie kan wel eens de meest belangrijke innovatie worden. Overigens heeft dit niets maar dan ook niets te maken met meer opleiding of betere opleiding. Er zijn HBers die met een minimum aan opleiding in de loop der jaren een indrukwekkende staat van dienst hebben opbouwt maar afgerekend worden op hun gebrek aan opleiding of dat ze verschillende uiteenlopende banen en opleidingen hebben gedaan waar ze op afgerekend worden dat ze eigenlijk te flexibel zijn.
Eduard Geenen
Eigen Wijs Talent
Anthony
|
|
14
-
11
-
2008
|
14
:
56
uur
Ad & Eduard,
Bedankt voor jullie uitgebreide reactie. In beide zie ik wel herkenningspunten. Uiteindelijk moet een HB'er toch leren hoe met zijn talent (in eerste instantie wellicht een handicap) om te gaan richting zijn omgeving. Er kan niet verwacht worden dat de omgeving zich aanpast. Wel zou er meer begrip en aandacht voor een HB'er kunnen zijn.
Grootste probleem is denk ik, dat een HB'er al jong heeft geleerd hoe zich te confirmeren aan hetgeen gangbaar is, en daardoor onzichtbaar blijft voor coaches, docenten en managers. Managers richten zich toch vaak op signalen vanuit de omgeving, en die zijn vaak conformistisch waardoor een HB'er vaak onterecht negatief feedback krijgt. Terwijl ze in projecten vaak als katalysator optreden; maar het resultaat daarvan vaak bij andere ego's terecht komen of de rol van HB'er in het resultaat gewoon weg niet gezien of (h)erkend wordt.
Ik geloof verder niet in dom of slim. Is er niet een andere term voor hoogbegaafheid? Wat zouden jullie verder nog willen lezen/weten over hoogbegaafdheid en/of andere talenten?
Ik geloof ook niet in slim of dom. Slim en dom heeft ook niets met opleiding, beroepinvulling of toekomstmogelijkheden van doen. Het etiket hoogbegaafd doet de meeste mensen denken aan slim en succesvol en zoals Ad al aangaf komt het erop neer dat als het door de omgeving niet wordt gezien dan sta je achter de lopende band. Overigens waardevolle werkzaamheden maar daar gaat het niet om.
Hoogbegaafd houd ook niet in dat iedere HBer ingenieur wil worden. Er zijn HBers die buschauffeur zijn en hbers die bloemist zijn. Waar het om gaat is een situatie die ruim voldoende positieve prikkels geeft om optimaal te kunnen functioneren. Wat HBers eerder ontberen is dat ze sterk zijn in hun denken naar oplossingen maar vaak niet weten hoe ze dit gestalte kunnen geven. Eerder blijven hangen in hun denken ipv. handelen. Ze zien feilloos hoe de situatie is en wat er verbeterd kan worden maar het communiceren en vooral oog hebben voor de rang en pikorde is voor hbers een moeilijk terrein. Ooit is er een boekje geschreven door een psycholoog met de titel “Teveel mens te weinig dier”.
Eigenlijk zegt de titel al veel. Hbers zijn over het algemeen geen onderlinge strebers die vooral moeite hebben zich “op de hedendaagse apenrots” in de hiërarchie staande te houden. Vaak zijn Hbers ook nog eens extra gevoelig en vermijdend , juist voor onredelijke situaties en machtspelletjes.
De term Hoogbegaafd is eigenlijk verkeerd gekozen omdat ze een onderscheid maakt waarbij het lijkt of deze mensen meer mogelijkheden hebben. Je kan het vergelijken met hardlopers. Alleen omdat ze op sommige momenten harder kunnen lopen blijven het nog steeds gewone mensen die net zo leven en denken als ieder ander. De term Hoogbegaafd maakt daardoor een vals onderscheid terwijl dat onderscheid er eigenlijk niet is. Net als laagbegaafd kan hoogbegaafd eerder een handicap worden. Vreemd is dat laagbegaafden wel veel aandacht en ondersteuning krijgen. Waarschijnlijk heeft dat ook te maken met het bekende maaiveld (wat er boven uitsteek) en onze christelijke humanitaire geschiedenis (wat onder het maaiveld zit en hulpbehoevend is). Hoogbegaafden stellen zich mede door hun intelligentie niet zo hulpbehoevend op. Of als ze met klachten komen wordt dat niet herkend als hoogbegaafdheid maar afgedaan met “moeilijk” of “eigen wijs” .
Een betere term voor Hoogbegaafd is er tot op heden niet. Willem de Wind www.hoogbegaafd-en-werk.nl hanteert de afkorting HIQ welke wel meer aangeeft waar het om gaat.
Op www.hoogbegaafdheid.nl is een discussie gaande geweest om een andere term voor Hoogbegaafd te verzinnen.
Hartelijke groet
Eduard Geenen
Eigen Wijs Talent
Wouter
|
|
16
-
11
-
2008
|
16
:
37
uur
Beste Anthony,
Je bedoeling is moedig maar ook enigszins kansloos. Als het je gaat om uitbreiding van je adviespalet dan is het wel slim van je.
Zolang een hoogopgeleide manager of organisatieadviseur of gymnasiast of professor niet werkelijk kan en wil begrijpen dat er denkniveau’s bestaan die mogelijk ver boven zijn of haar pet gaan is je missie kansloos. Doorgaans herkennen slechts soortgenoten elkaar werkelijk.
Met veel dom geluk voor de organisatie is zo’n persoon waar je op doelt in z’n (vrije) tijd met iets bezig waar het bedrijf wat aan kan hebben, als de persoon er al mee naar buiten komt. Maar in de meeste gevallen heeft zo’n persoon al zijn energie nodig om überhaupt te kunnen rondlopen binnen de organisatie om zo goed en zo kwaad als het gaat mee te doen.
Vergeet een belangrijk punt niet: een (zeer) hoogbegaafde verstopt zichzelf niet, hij is bezig met overleven. Hij kan slechts overleven als ie niet opvalt. Snap je? Denk eens aan de gevolgen als je hem werkelijk de kans zou geven om uit te leggen wat het beste voor de organisatie zou zijn. Dat overleeft ie niet. Ik ben altijd enorm onder de indruk van de enorme gap tussen willen en werkelijk snappen van dit soort dingen bij mensen die hierover gaan. Het is ontroerend en weekmakend.
Laat ze maar een beetje met rust en wees tevreden met wat ze presteren. Ik snap best dat het moeilijk is om aan te zien dat een einstein z’n werk aan de lopende band goed doet. Maar wees er bewust van dat hij zelf ook keuzes maakt en heeft gemaakt.
Groet, Wouter.
Anthony
|
|
17
-
11
-
2008
|
10
:
24
uur
Beste Wouter,
Bedankt voor je uitgebreide reactie. In eerste instantie had ik een lange rationele reactie in mijn hoofd, maar dat gaat niet werken tussen ons. Voor je het weet zitten we beiden vast in onze eigen gedachte spiraal. Het valt mij op dat je na 'Groet, Wouter' een '.' hebt gezet...
Een paar vraagjes:
- hoe kan je je bewust verstoppen als je niet bewust op de hoogte bent?
- waarom in hemelsnaam 's avond alleen leuke dingen doen, als dit overdag ook kan? (Ik oordeel absoluut niet over wat mensen voor werk doen, maar is het niet fijn als je gewoon authentiek kan zijn?)
- kan het zo zijn dat niet alles te snappen valt, omdat je niet alle informatie hebt of omdat er toch ook iets van emotie, ervaring, talent en gevoel bestaat.
- ken je Calimero?
- ben je ook niet benieuwd hoe andere mensen nu denken en voelen, en zo dat geen openbaring/bevrijding kunnen zijn?
Kom een keer koffie halen in Utrecht.
Groet,
Anthony
Wouter
|
|
17
-
11
-
2008
|
15
:
00
uur
Hee Anthony,
Ik mag nu ook zien hoe je eruit ziet.
Wat leuk dat je me uitnodigt.
Ik vind het heerlijk om bij andere mensen af te tasten hoe ze denken en voelen.
Voor wat betreft je andere vragen.
Er is geen bewust verstoppen, ieder mens wil graag authentiek zijn en denkt ook dat ie dat is.
Het gaat vooral om de context van een organisatie, waarin ik schets dat wanneer je dingen ziet die een ander niet ziet (dus geen Calimero maar Argus) voor een keuze komt te staan. Die keuze kan ook uitvallen ten gunste van de persoon zelf zonder dat dat gedeeld wordt met anderen. Uit ervaring weet ik dat het ongezond veel energie kan kosten als je probeert uit te leggen wat je ziet. Bewust daarmee stoppen is wat anders dan je bewust verstoppen. De Plant is zeer authentiek, hoog gevoelig, emotioneel onzeker en zeer bewust van zijn omgeving. Jouw aandacht voor dit profiel vind ik geweldig goed. Ik probeerde je te helpen door hopelijk wat inzicht te geven in keuzes van een PL. Het zijn geen slachtoffers.
De aandacht voor hoge intelligentie vind ik vooral nuttig voor kinderen. Die zijn zich nog niet bewust van een bewuste keuze. Er kan niet genoeg aandacht zijn voor kinderen met betrekking tot dit onderwerp. Met name de hoge ontvankelijkheid voor prikkels in combinatie met het moeite hebben met loslaten van dingen die je niet begrijpt kunnen een kind in een knoopje leggen. Laten we ze met warmte en begrip omgeven.
Ik kom een keer koffie halen.
Ik sluit af met een hartelijke groet, goed?
De wereld en de waarheid zijn voor iedereen anders. Als je in je eigen wereld zit, is het moeilijk om je voor te stellen hoe diezelfde wereld voor een ander is. Maar met metaforen kun je een heel eind komen om dingen uit te leggen:
- het gemiddeld IQ ligt op 100. Mensen met het syndroom van Down hebben een gemiddeld IQ tussen de 60 - 80. Dus 40 tot 20 punten lager dan het gemiddelde. Hoe zou het voelen als gemiddeld begaafde om de hele dag tussen minder begaafden te leven? En dan te bedenken dat een hoogbegaafde een IO heeft van 120 of meer...
- er is zo'n spreekwoord over het land der blinden en eenoog. Maar in het land der blinden is eenoog helemaal geen koning, eerder de dorpsgek. Want hij ziet dingen, die anderen niet zien. Als tien blinden al ruzie kunnen krijgen over wat een olifant is, laat staan hoe gefrustreerd eenoog kan raken, omdat hij wel het geheel overziet en de anderen, door hun gekrakeel, niet duidelijk kan maken dat ze allemaal maar een deel waarnemen.
De vragen die iedereen die zich anders voelt in een omgeving (dus ook hoogbegaafden) voor zichzelf zou moeten stellen, zijn wat mij betreft: Wil ik in deze omgeving passen? Wat wil ik ervoor opgeven, wat win ik door te blijven?
En welke keuze je maakt, neem dan ook de consequenties.
Anthony
|
|
17
-
11
-
2008
|
18
:
14
uur
Hee Wouter,
Maar wat nu als deze Argus vroegtijdig in het leven zijn Hermes tegenkomt...
Groet,
Anthony
Wouter
|
|
17
-
11
-
2008
|
21
:
38
uur
Hahaha, ik vind 'm goed.
Vandaar die koffie, je stopt er toch niets in hoop ik?
Ik denk dat je inderdaad mag zeggen dat Hermes een geducht gevaar voor Argus is. Wie of wat is Hermes in deze context volgens jou?
Groet,
Wouter
Anthony
|
|
17
-
11
-
2008
|
22
:
55
uur
@Wouter,
Nee het is geen 'begaafde bedreiging'. (Maar met extra cafeďne in combinatie met een hoge sensitiviteit...)
Hermes is in dit geval de situatie die de HB'er 'doet besluiten' om een 'winterslaap' te houden. D.w.z. zijn cognitieve vermogen niet meer (h)erkend en deze onder een dikke laag van onzekerheid, faalangst, etc., laat verdwijnen.
Omdat het innerlijke leven nu eenmaal niet, of nauwelijks, laat toetsen met die van andere is er vaak een heftige paradigmawisseling nodig om dit cognitieve vermogen weer boven water te krijgen cq te herkennen (immers ga je er vanuit dat deze gewoon zijn of bijvoorbeeld een persoonlijk defect...).
En daarna herken je dagelijks de Hermissen om je heen...
Groet, Anthony.
Wouter
|
|
18
-
11
-
2008
|
11
:
20
uur
Beste Anthony,
Wat heb je toch op je hals gehaald met dit onderwerp? Je maakt weer van die ''HB'er'' zo'n slachtoffer, zo'n watje die maar niet wil doorhebben hoe het werkt. Hij doet iets niet goed. Hij heeft de verkeerde keuze gemaakt. Snap jij het eigenlijk wel echt?
Voor mij is Hermes (in deze context) de door succes geconditioneerde hoogopgeleide manager of organisatieadviseur. Een iq van rond de 130, onoorspronkelijk, sluw als een vos, blind als een mol. De ''HB'er'' (h)erkent zijn eigen cognitieve vermogen heus wel maar binnen die instituten van bedrijven waar Hermes eropuit wordt gestuurd moet ie overleven (zie deel 1). Waarom snappen jullie dit toch maar steeds niet? Ik blijf de HB'er verdedigen die doorziet dat het kansloos is om met jullie werkelijk over dit soort dingen te praten (zie deel 1) en die voor zijn welzijn kiest.
Groet, Wouter.
Anthony
|
|
18
-
11
-
2008
|
12
:
55
uur
@wouter.
Lees dit hele dunne boek 'Ongeleide projectielen op koers': (Klik hier)
Hoewel geen super boek, staan er wel nuttige cases in beschreven. En dan inderdaad niet van de manager of adviseur. Ik ben benieuwd of je na het lezen van deze cases nog steeds achter je eerdere reactie staat.
Ik heb het dus over situaties waarin er sprake is van 'stress', 'burnout', verkeerde projectie, etc. Zonder dat men weet waar die nu eigenlijk precies vandaan komen; terwijl men wel innerlijk worstelt.
Kwesties die, lijken mij, niet bevorderlijk zijn voor iemands welzijn. Daarnaast zijn er ook andere facetten van belang als motivatie en het kwijt kunnen van creativiteit. Verder wijs ik je nog even op de asynchrone ontwikkeling.
Zou het kunnen dat 'mijn' waarheid, mijn case, en die van jouw, of zelfs jouw case, beide niet absoluut zijn? Daarnaast is HB-spectrum breed. Denk bijvoorbeeld aan het Syndroom van Asperge en ook ADHD/ADD en HB lijken in elkaar over te lopen.
Dirk
|
|
18
-
11
-
2008
|
14
:
22
uur
Ik wil er niet mee bemoeien hoor maar is het verwijzen naar een boekje en het opnoemen van discutabele aandoeningen niet het beste bewijs van onoorspronkelijkheid?
Anthony
|
|
18
-
11
-
2008
|
16
:
05
uur
@Dirk
Ik heb oorspronkelijkheid en onoorspronkelijkheid niet als primair doel gesteld. Maar het overdragen van een stukje kennis en gedachtegoed dat zo oorspronkelijk mogelijk is.
Volgens mij is oorspronkelijkheid altijd gebouwd op een stukje onoorspronkelijkheid. Bv een verwijzing naar een wetenschappelijk onderzoek of basis. (Natuurlijk kan je deze ter discussie stellen).
Zolang de basis of toepassing maar 'orgineel' en 'nieuw' is.
Het is goed om oorspronkelijkheid te toetsen aan de onoorspronkelijkheid.
Maar laten we niet doordraven. Wouter en ik gaan hopelijk nog eens kennis maken en daarmee ongetwijfeld ook onze discussie voorzetten, daarmee is het online gedeelte van onze discussie nu voor wat deze is. Maar mailen mag altijd..
Als er nog andere inzichten zijn graag!
Groet,
Anthony
Nicole Miedema
|
|
18
-
11
-
2008
|
19
:
13
uur
Hoogbegaafdheid is eigenlijk niet meer dan een speciale gave. Daar kun je ook heel eenvoudig overdoen! Geen watje, of supertalent.. Dat is soms.. lastig, omdat het niet altijd duidelijk zichtbaar is voor anderen, en dat kan leiden tot problemen op sociaal gebied. Bij bijvoorbeeld een uitzonderlijk muzikaal talent, sporttalent, of anders, is de 'gave' zichtbaar en onbetwistbaar. Bij hoogbegaafdheid is dat niet altijd zo zichtbaar. Creativiteit, en vernieuwende perspectieven kunnen bedreigend zijn, en 'slimme snelheid' kan bedreigend zijn voor collega's. En dat is zo goed aan het artikel! Verstrooid talent bundelen, (h)erkennen, en daar kan een model als 'belbin' een hulpmiddel bij zijn. Ik denk dat een hoogbegaafde ook kan passen in de rol van 'de specialist'. Als jezelf weet waar je talenten liggen en hoe je talenten van pas kunnen komen in een bedrijf, is dat een nog belangrijkere stap. Zelf (h)erkennen....En als dat gepaard gaat zonder enige arrogantie, maar meer ervaren wordt als een 'gave' die je nu eenmaal toevallig van nature hebt, kan het een positieve 'kracht' worden voor een bedrijf of afdeling. Het is niet iets waar een hoogbegaafde nou zo ontzettend veel moeite voor heeft moeten doen.. Knap is het niet! Knap vind ik het als iemand keihard heeft moeten werken om van een mbo op een universiteit te belanden. Iedere begaafdheid, waaronder hoogebegaafdheid, is er gewoon, net als een sporter een sterk lijf heeft, een musicus een goed gehoor & motorisch vaardig, een kunstenaar een 'goed oog', zo heeft een hoogbegaafde snelle hersenen. Tja handig toch! Enjoy it! En als je het zo in bedrijven kan benutten, en (h)erkennen dan maak je gebruik van elkaars gave! En er zijn er vele...... Goed artikel Anthony!
Groet, Nicole
Edwin
|
|
24
-
11
-
2008
|
12
:
01
uur
Hallo,
@Nicole:
Om te beginnen wil ik helemaal aansluiten bij jou reactie over de zichtbaarheid van HIQ ‘gave’. Als een scholier / student heel erg goed is in bv natuurkunde wordt dit redelijk snel opgemerkt door andere. Maar hierdoor wordt de leerling in kwestie juist anders dan de andere. En dit is wel het laatste wat die wil.
Bij elke grote verandering in het ‘prive’ leven is dan wel een kans die daar benut kan worden om een nieuwe poging te wagen. Een voorbeeld hier van is de stap van student naar het bedrijfsleven. En dan bedoel ik om wel gebruik te maken van je ‘gave’.
Maar als een organisatie of leidinggevende dit niet oppakken of te weinig uitdagingen geven, dan verval je snel weer in het patroon van niet op vallen.
@ Dirk:
Over welke discutabele aandoeningen heb je het precies. Wanneer ik een artikel lees over 1 van deze aandoening en ik kan daar bijna alle ‘symptomen’ aanvinken. Dan vind ik dat toch erg knap voor een aandoening die niet bestaat, van een persoon die mij nooit ontmoet heeft.
Over de auteur:
