Als veranderingen in organisaties noodzakelijk zijn dan ben ik een sterke voorstander van zogenaamd ‘technische’ oplossingen. Als mensen qua karakter niet goed met elkaar kunnen werken, dan haal ik ze bij voorkeur fysiek uit elkaar, in plaats van te coachen aan karakters en te mediaten aan relaties. Software om RSI te voorkomen zou dus in mijn straatje moeten passen, terwijl dat toch niet het geval is.
Gezelligheid kent geen tijd
Deze week bleek al uit onderzoek dat deze software averechts werkt. Medewerkers raken namelijk extra gestresst als ze niet door kunnen werken en stress heeft een negatieve invloed op de ontwikkeling van RSI. Hier wil ik benadrukken dat uit dit onderzoek blijkt dat vooral de mensen die hard willen werken nadelige gevolgen ervaren van deze anti-RSI-aanpak.
Met mijn persoonlijke ervaringen stel ik echter vast dat mensen die graag productief zijn dubbel gepakt worden, vooral als ze werken in kantoortuinen.
Stelt u zich zo’n kantoortuin eens voor, waar medewerkers met variabele werktijden allemaal op verschillende tijden aan het werk gaan en om beurten een RSI-pauze hebben. De pauzes zijn te kort om echt iets anders te gaan doen dan opstaan, rondlopen en praatjes maken met collega’s, tot de pauze weer om is. Het gevolg van dit systeem is dat op ieder moment van de dag wel iemand pauze heeft, andere collega’s van het werk houdt en zo invloed heeft op de toch al onrustige omgeving die een kantoortuin is.
Het is een taboe
Ik had me deze bijwerking nooit gerealiseerd als een manager mij niet vroeg om eens met een medewerker te praten die zich moeilijk kon concentreren. Met mijn voorkeur voor simpele oplossingen ben ik eerst eens een kijkje gaan nemen op de werkplek van deze man en zag al snel hoe het daar werkte. Er was een ongeschreven regel, waar iedereen zich aan hield, namelijk: iedereen heeft recht op een gezellige RSI-pauze. Als een collega zo’n pauze had en iemand aansprak liet die het werk direct uit z’n handen vallen. Soms waren de gesprekken zo geanimeerd dat de hele tuin daaraan meedeed of er tenminste van mee kon genieten. Ook de betreffende man werd regelmatig aangesproken en vond het moeilijk om van de regel af te wijken. Ook voelde hij zich niet geroepen om deze regel in z’n eentje bespreekbaar te maken of bij de baas aan de orde te stellen.
Mijn eigen kleine onderzoekje leidt ertoe u mee te delen dat deze gang van zaken een taboe is: iedereen weet het en niemand heeft het erover. Ik vraag me af hoeveel managers zich deze bijwerking van die mooie software realiseren.
Ik zit al zo'n 25 jaar privé en bedrijfsmatig uren achter een computer soms zelfs zonder ook maar 1 pauze, heb een slechte zithouding, mijn matras heeft een gezellig kuiltje en zit te kort op de televisie en de monitor.
Vreemd genoeg heb ik geen last van slechte ogen, rsi, of rugpijn. Zou ik gewoon een goed gestel hebben of komt het op een goede dag allemaal tegelijk en ben ik dan uitgeteld?
Maar goed, ik gun iedereen zijn pauze, gezelligheid en niemand een ziekte zoals rsi.
R Polder
|
|
24
-
01
-
2007
|
09
:
04
uur
Ik heb anti-RSI-software en ben zeer tevreden! Het is even wennen voor de collegae dat ik af-en-toe 5 minuten niet verder kan. Die tijd benut voor wat administratieve klusjes of het lezen van een artikel in een of ander vakblad.
De rokers onder ons hebben ook hun 'verplichte' pauzes, maar om nou te gaan roken....
Hendrik
|
|
29
-
01
-
2007
|
11
:
02
uur
Enige weken geleden hadden we arbo-consulent op de werkvloer. Hij adviseerde de RSI-software als 'trainer' te gebruiken en de software daarna weer uit te schakelen. De software is inderdaad zo dwingend dat dat voor mij af en toe ook spanning/stress geeft. Ik zet de software nu regelmatig een dagje uit.
Over de auteur:
