Raymond van Barneveld is sinds 2 januari wereldkampioen darten. Niet iedereen vindt het een leuke sport, maar toch bleven veel mensen tot middernacht kijken wie zou winnen. Wat ik leuk vind aan darts is dat, net als met andere volks- en vaardigheidsspelen, je direct resultaat ziet. Het doel is duidelijk, en je weet meteen je score.
Geblinddoekt darten
Stel je nu de volgende situatie voor, en vraag je af of je die herkent:
Je ziet een aantal mensen enthousiast darts spelen. Zelf heb je het nog nooit gedaan en je vraagt of iemand het je wil leren. Eén van de mensen stapt naar voren en doet je een blinddoek voor. Je krijgt 3 darts in je handen en hij zegt dat je moet gooien, waarbij hij je aanmoedigt met: ‘Zet ‘m op’ en ‘Je kan het’.
Je gooit 3x en je hoort mensen praten en wat lachen. Je krijgt weer 3 pijltjes in je handen gedrukt en gooit opnieuw. Dat gaat zo een aantal keren door. Dan vraag je: ‘Hoe doe ik het?’ En ze vertellen je: ‘Nou, niet gek voor een beginneling. Je gooide 2x in het bord en de rest vloog tegen de muur.’
Zou je ook niet direct de lol in het spel verliezen en het pijltje erbij neergooien?
Van nature willen mensen wel resultaten boeken. Behalve Barney wordt niemand betaald voor darten en toch doen velen het graag. Maar dan wil je natuurlijk wel de regels kennen, het doel helder voor ogen hebben en weten wat de resultaten zijn. Als je kunt zien wat je doet, dan weet je wat je goed doet en waarop je bij moet sturen.
De vergelijking met ons werk is natuurlijk snel gemaakt. Mensen moeten helder zicht hebben op de doelen en zoveel mogelijk directe, accurate, niet-bedreigende en ongefilterde feedback krijgen. Met een blinddoek voor zou zelfs Raymond van Barneveld niet kunnen winnen en ook hij zou de pret verliezen.
Ik heb een aantal keren mogen werken met bedrijven die een zogenaamde ‘open boekhouding’ voerden. In één bedrijf werd deze tegelijkertijd ingevoerd met een nieuw bonussysteem. Het doel van de ‘open boekhouding’ was dat iedere medewerker dagelijks informatie kreeg over de individuele - en de teamprestaties, op die aspecten van het werk, waarmee de werknemer de bonus kon beïnvloeden. Het is natuurlijk een hele klus om een dergelijk systeem in elkaar te zetten, maar ik heb gezien dat het kan en dat het motiverend werkt.
Hoe is het met de feedback die u geeft of krijgt? Lijkt het meer op darten met een blinddoek of met open vizier? En wie schreeuwt in uw organisatie ‘One Hundred and Eighty!’ als een topprestatie wordt geleverd?
Over de auteur:
