25 maart 2008 -
Jobhoppen wordt vaak gezien als dé manier om snel te cashen. Onderzoek van sociologe Sylvia Fuller van de University of British Columbia suggereert echter dat mensen die vaak van baan veranderen uiteindelijk minder verdienen dan hun standvastigere collega’s.
Alleen in het begin van iemands carrière leidt jobhoppen tot meer salaris, daarna niet meer, concludeert ze in het blad American Sociological Review. En dan nog alleen als de baanwissels niet het gevolg zijn van ontslag, reorganisaties, langdurige werkloosheid of verlof wegens privéomstandigheden.
Trend
Deze resultaten kunnen grote gevolgen hebben voor de vele Amerikanen die denken dat jobhoppen de makkelijkste manier is om hun salaris snel op te krikken. Het wordt zelfs zoveel gedaan dat er sprake lijkt te zijn van een trend. Uit onderzoek van Novations Group bleek bijvoorbeeld dat een derde van de werkgevers te maken had met een personeelsverloop van tien tot 25 procent. In één op de tien organisaties is dat zelfs 50 procent. Soortgelijk onderzoek van Sirota Survey Intelligence toonde aan dat twintig procent van de nieuwe werknemers binnen twee jaar vrijwillig opstapt; van degenen die meer dan tien jaar in dienst zijn is dat slechts tien procent. Ook Robert Half Finance & Accounting concludeerde echter – net als Fuller - dat seriële jobhoppers zichzelf uiteindelijk in de vingers snijden.
Lager inkomen
"In de afgelopen 30 jaar is het steeds ongebruikelijker geworden om lange tijd voor dezelfde baas te werken en wordt jonge werknemers steeds vaker verteld dat ze in hun leven meerdere banen zullen hebben. Uit dit onderzoek komt echter naar voren dat die – vrijwillige of gedwongen – carrièremoves niet altijd leiden tot een hoger inkomen." Een van de redenen daarvoor is dat mensen die snel vertrekken niet in aanmerking komen voor de standaard salarisverhogingen die vaak verbonden zijn aan een bepaalde dienstperiode. Bovendien zijn jobhoppers vaak langere tijd werkloos en dat drukt natuurlijk op hun inkomen.
Getrouwde mannen
Mannen worden vaker ontslagen dan vrouwen; vrouwen gaan er vaker een tijd tussenuit om voor kinderen of familieleden te zorgen. Al deze redenen leiden tot een periode van werkloosheid en dus een lager inkomen. Vervolgens worden ze bovendien aangekeken op de redenen van hun werkloosheid en dalen hun kansen op de arbeidsmarkt. Getrouwde mannen en vaders komen er overigens het beste van af. Als zij van baan wisselen, gaat dat meestal gepaard met opslag. Ook worden zij minder afgerekend op een periode van werkloosheid. Wel komt ontslag voor hen financieel het hardst aan.
