13 juni 2006 -
Vrouwen in Nederland bereiken zelden de top. In Nederland hebben alleen Ahold en Shell meer dan drie vrouwelijke directieleden. Bovendien blijkt dat als er al vrouwen in de top van Nederlandse ondernemingen zitten, het vaak buitenlandse vrouwen zijn.
Dit blijkt uit onderzoek van het Europese vrouwennetwerk EPWN dat maandag een tweejaarlijks onderzoek onder driehonderd Europese bedrijven in de Europese Unie en Scandinavië presenteerde. In Nederland namen de onderzoekers achttien beursgenoteerde bedrijven onder de loep, waaronder Aegon, ABN Amro en Philips.
Verplicht vrouwen in het bestuur Slechts 6,5 procent van de topposities in Nederland wordt bekleed door een vrouw. De raden van commissarissen hebben nog 8,5 procent vrouwen, maar slechts 2,5 procent van de leden van raden van bestuur is vrouw. Die scores liggen beneden het Europees gemiddelde en veel lager dan in Scandinavië. Noorwegen spant de kroon. In dat land hebben letterlijk alle beursgenoteerde bedrijven meer dan één vrouw in de raad van bestuur. Het is zelfs verplicht: als bedrijven zich daar niet houden aan de regel dat 40 procent van de bestuurders vrouw is, dan worden ze van de beurs gehaald. Europese managers houden achterstand in stand Uit onderzoek van Catalyst, een Amerikaanse non-profit organisatie die zich inzet voor betere kansen voor vrouwen in het bedrijfsleven, blijkt dat de kloof tussen mannen en vrouwen in leidinggevende posities met name in stand gehouden wordt door managers. Ze houden krampachtig vast aan stereotype vooroordelen over de leidinggevende capaciteiten van mannen en vrouwen. Vooroordelen die volledig los staan van de daadwerkelijke prestaties en geschiktheid. Voor dit onderzoek, waarvan de resultaten onlangs gepubliceerd werden, werden bijna 1.000 (oud)leerlingen van het Zwitserse International Institute for Management Development (IMD) ondervraagd. Er bleek duidelijk dat seksegerelateerde vooroordelen de kansen voor vrouwen behoorlijk ondermijnen en hun carrière ernstig belemmeren.
Zorgen of leiden Ondanks veelvuldig bewijs dat sekse geen enkele indicatie van leidinggevende capaciteiten geeft en er op dat gebied geen verschil is tussen mannen en vrouwen, blijven managers uit West Europa en Amerika mannen en vrouwen verschillend beoordelen op leidinggevend vermogen. Vrouwen zouden vooral goed zijn in zorgen en ondersteunen van anderen; mannen in leiden, beïnvloeden van superieuren en delegeren.
Talent blijft onbenut Dergelijke denkbeelden ondermijnen echter de kans van vrouwen om hogerop te komen en dat kunnen bedrijven zich niet permitteren in een omgeving die steeds globaler wordt en waarin ze te maken krijgen met een steeds fellere concurrentiestrijd. Alle aanwezige talent zal optimaal ingezet moeten worden. Nederland laat miljoenen euro's en een grote hoeveelheid talent liggen doordat vrouwen niet doordringen tot topposities, stelt het EPWN. Naast hardnekkige vooroordelen, speelt in Nederland ook de slecht geregelde en zeer dure kinderopvang een rol. Evenals het feit dat de Nederlandse vrouw continu ingewreven wordt dat fulltime werken niet in het belang van het kind is.
Er zijn genoeg vrouwen die een (bijna) full-time baan met avondwerk combineren met zorgtaken voor kinderen, echtgenoot en familie. Daarnaast zijn ze vaak nog maatschappelijk betrokken bij allelei vrijwilligerswerk. Wie wil er dan nog beweren dat vrouwen minder goed zouden kunnen besturen, leidinggeveing, organiseren en coordineren?
Ton van de Vorst
|
|
14
-
06
-
2006
|
22
:
18
uur
Ik herinner me een artikel uit Elsevier over de arbeidsparticipatie van vrouwen in Nederland. Dat was naar aanleiding van een onderzoek door het Sociaal Cultureel Planbureau. In Nederland is de arbeidsparticipatie van vrouwen bedroevend laag en een groot gedeelte van de vrouwen die werken willen vooral minder werken. Zorg voor het gezin wordt doorgaans als reden opgegeven naast allerlei sociale verplichtingen, kosten van kinderopvang, belastingperikelen..... Bij nader onderzoek bleek dat mannen meer tijd kwijt waren aan zorg en verplichtingen.
De algehele teneur was dat vrouwen te weinig ambitie en teveel voorliefde voor vrije tijd hadden. En dat wordt heel gemakkelijk geaccepteerd.
Oja, een detail nog. Het artikel was geschreven door een vrouw.
Georgette H. Eendragt
|
|
15
-
06
-
2006
|
13
:
24
uur
Uit studies blijkt keer op keer weer, dat met name autochtone Nederlandse vrouwen, topfuncties - met alle verplichtingen en verantwoordelijkheden daarbij - niet echt ambieren. Ik zou zeggen, screen de carriere-ambities van alle vrouwelijke medewerkers en concentreer je op die paar procenten die wel hogerop willen (en laat de andere groep vooral werken zoals ze dat zelf voor ogen heeft), maar vooral, geef ze ook daadwerkelijk de kans om hogerop te komen (met training/scholing en coaching) en ga niet langer uit van "het algemeen beeld dat Nederlandse vrouwen geen ambities hebben voor topfuncties".
En nog wat, dit zelfde onderzoek onder allochtone hoog opgeleide vrouwen wijst uit (Lees o.a. Opzij) dat deze Nederlandse vrouwen in meerderheid wel de top ambieren (waarom: omdat ze verder leren, gezin, familie en werk, beter en soms geruisloos of zonder mekkeren, kunnen managen); alleen de meeste bazen zien ze niet staan en nemen hun ambities niet serieus, in Nederland dan. Tip: dus directies/raden van bestruur e.d., kijk wat beter/gerichter rond binnen de netwerken van deze talentvolle vrouwen en je haalt zo je streefcijfers, als die echt serieus geformuleerd zijn.
Diana
|
|
5
-
07
-
2006
|
10
:
08
uur
Er is trouwens een organisatie, Women on Board, die gespecialiseerd is in het bemiddelen van vrouwen voor topfuncties... Zij zijn ook politiek actief om aandacht te krijgen voor de vrouwelijke manager...
