Is drie coachingsgesprekken per jaar niet wat veel?
28 november 2004 -
Vraag: In mijn organisatie is het verplicht om per jaar drie coachingsgesprekken en één beoordelingsgesprek te voeren met de medewerkers. In mijn directe omgeving is er sprake van één coachingsgesprek en één beoordelingsgesprek. Is drie coachingsgesprekken per jaar niet wat veel? Judith Hamerlinck geeft antwoord.
Antwoord:
Persoonlijk zie ik meer in coachend leiderschap dan in veel coachinggesprekken als het gaat om 'werkplekcoaching'. Coachen is een logische ontwikkeling in een tijd waarin mensen steeds bewuster worden en meer aan zelfsturing willen doen.
Ontwikkelen Bedrijf en werknemer kun je niet los zien van elkaar. Beide ontwikkelen zich in de loop van de tijd. De behoeften veranderen wederzijds. Samen ontwikkelen is een proces wat veel effectiever verloopt als je daarover tijdens de ontwikkelingen zelf open contact houdt. Dat betekent naar mijn idee dat je in de praktijk van de dagelijkse bedrijfsvoering het coachende aspect integreert, en het niet beperkt tot een paar afgebakende momenten in de tijd. Specifieke gesprekken kan je dan reserveren voor een wisselwerking rondom loopbaan, langerdurende opleidingstrajecten en salaris en emolumenten.
Hulpmiddel Coachen is niet een doel in zichzelf, het is een hulpmiddel om je wederzijds bewust te zijn en te blijven dat het zinvol is om de belangen en ontwikkelingen van bedrijf en werknemer actief aandacht te geven en richting te geven en in te spelen op de behoeften aan zelfsturing. Werkplekcoaching is daar de dagelijkse invulling van, waarbij je als manager gericht inspeelt op de behoeften en capaciteiten van de medewerker in relatie tot de doelen van het bedrijf, en hem vooral stimuleert door richtinggevende vragen. Als je dat in je normale dagelijkse bedrijfsvoering integreert, heb je ook niet zoveel specifieke coaching-momenten nodig. Alles wat er dan gezegd zou moeten worden is dan immers al uitgesproken.
In jezelf graven Om coachend leiding te kunnen geven moet je echter wel behoorlijk in jezelf als manager graven. Je moet namelijk een andere benadering kiezen in de dagelijkse praktijk met je medewerkers. Je moet er in jezelf achter staan dat je medewerkers beschikken over een natuurlijke bekwaamheid, kennis en verantwoordelijkheidsgevoel, en dat ze gemotiveerd worden door het gevoel een wezenlijke bijdrage te leveren, mede op basis van eigen keuzes. Jouw taak is dan om die potentiële kwaliteiten vrij te maken. Je moet je eigen kennis en ervaring op een andere manier inzetten en mensen hun eigen weg durven laten vinden (en fouten laten maken!) en toch zelf verantwoordelijkheid nemen. Ook moet je open durven staan voor een wisselwerking jouw kant uit, want het is een utopie om te denken dat veranderingen altijd alleen maar eenzijdig zouden moeten zijn.
Dagelijkse praktijk Een coachinggesprek is vaak een evaluatie met als resultaat een 'opdracht', terwijl werkplekcoaching gewoon de dagelijkse praktijk helpt vorm te geven en de gewenste veranderingen daadwerkelijk stimuleert, bijsturing praktisch mogelijk maakt én daardoor gewoon veel meer kans heeft om tot voor alle betrokkenen gewenste resultaten te leiden.
Zelfonderzoek Een organisatie, zeker één van beperkte omvang, die zich sterk oriënteert op coachinggesprekken, zou best eens aan zelfonderzoek mogen doen: waarom dóen we dat eigenlijk, en lopen we niet weg voor onze eigen angst voor interactie rondom persoonlijke issues en behoefte aan beheersing in de dagelijkse praktijk? Moeten we als management niet om te beginnen aandacht gaan geven aan onze eigen kwaliteiten en vaardigheden om coachend leiding te geven en onze eigen traditionele managementrol los te laten, en zaken bespreekbaar te maken?
Klik hier voor meer artikelen van Judith Hamerlinck.
Klik hier voor de 25 laatst verschenen artikelen op Managersonline.nl.
Judith Hamerlinck biedt via haar eigen site www.thebecompany.nl praktische informatie rondom de issues stress, problemen en zelfinzicht. Haar site is duidelijk, informatief, reikt oplossingen aan, en is zeer uitgebreid.