Bonus bestuurders AEX- en Midcapbedrijven schiet omhoog
22 juni 2011 -
In 2010 zijn de uitgekeerde korte termijn bonussen aan Raden van Bestuur van AEX-bedrijven en Midcapfondsen weer fors gestegen. Kregen de CEO's in 2009 gemiddeld nog een variabele bonus van 386.963 euro, in 2010 liep dat bedrag op tot 564.999 euro. Dat blijkt uit de jaarlijkse jaarverslagenanalyse van Berenschot. De prestatie-indicatoren die aan de variabele bonus ten grondslag liggen, blijken moeilijk te achterhalen.
Uit de jaarverslagenanalyse naar onder meer de salarissen en korte termijn bonussen van de AEX en Midcap bedrijven, blijkt dat in 2010 de bonussen van CEO's en leden van Raden van Bestuur weer fors zijn gestegen. Over 2010 heeft ruim 80 procent van de bedrijven winst gemaakt en dus lag het in de lijn der verwachting dat er bonussen zijn uitgekeerd. Opvallend is echter dat geen duidelijke relatie valt te ontdekken tussen de af- of toename van de nettowinst en die van de korte termijn bonus.
Bindmiddel
De verwachting is, dat bij bedrijven met een shareholder-driven organisatiemodel de aandelenkoers een van de prestatie-indicatoren is waaraan de toekenning van variabele beloning is gerelateerd. Uit de analyse van Berenschot blijkt, dat er geen relatie bestaat tussen stijging of daling van de aandelenkoers en de uitgekeerde cashbonus. Bij vijf van de 25 AEX-bedrijven was de koers per 31 december 2010 lager dan het voorgaande jaar. Toch hebben drie CEO's uit deze groep een hogere bonus ontvangen dan het jaar ervoor. "Je mag concluderen, dat het effect van de korte termijn bonus als prestatieprikkel steeds meer aan kracht inboet. De korte termijn bonus wordt daarmee overwegend een middel om topbestuurders aan de onderneming te binden," aldus Rutger Verbeet, Senior Managing Consultant bij Berenschot.
GELD BINDT ALTIJD. Grappig dat de bestuurders zich voor zo weinig laten kennen en hun hebzucht of eigendunk zo etaleren.
Ondanks de crisis en antigevoel bij het publiek: Doe er maar een schepje bovenop.
Zo voorspelbaar.
Immers elke actie die in gang wordt gezet en elke actie die bestreden wordt heeft de neiging om te sterker te worden. Bij het haal principe wordt dus het halen alleen maar sterker, ... en ''what you resist, persist''.
Automatisch, reflexmatig. Een formule blijft net zolang zijn werk doen totdat hij wordt gewist. Als je een pot met witte verf hebt smeer je net zo lang door totdat die leeg is.
De bestuurders kunnen er dus eigenlijk niets aan doen. Het gaat om het vervullen van de haal-wet, en het voldoen aan de verwachtingen binnen de haalcultuur.
Motieven spelen dan geen rol meer; ze moeten wel, de bestuurders zijn uitgepraat, dit stijgt uit boven hun zeggenschap. Zij zijn haalplichtig.
Ondertussen worden we met zijn allen ziek, denk aan de recente vertoning rond de EHEC bacterie. Het voedsel deugt niet meer, het water verloedert, de bodem is vergiftigd, de diensten van professionals zijn steeds vaker slechts verdienmodellen.
Dus inhoud wordt op grote schaal verkwanseld.
Gaat goed zo.
Is dit het? Wat bezielt die bestuurders? Als er dan een jongen in Alphen aan den Rijn in het rond gaat schieten, later door anderen gevolgd, zien we geen verband?!
J.E.M. P.
|
|
22
-
06
-
2011
|
12
:
08
uur
Kom uit een harde bedrijfscultuur. Internationale installatiewereld/petrochemie-offshore. Was Dir van 2 int. bedrijven. Miljoenenprojecten. Leuke winstdelingen en bonussen. Zeer goed verdiend.
Bonus lager management: lager en afhankelijk van inzet, dus ook bij slechtere cijfers. (Reden: honoreer de inzet van je mensen altijd)
Bonussen M.T.: afhankelijk van gemaakte winst. Da's andere koek. Uit te keren: via salarissen, dus in 52% voor de Staat, met pijn in de buik.
De huidige grijpcultuur doet dat al meer dan 15 jaar anders volgens een accountantvriendje bij een groot kantoor. Die mogen vanuit hun persoonsbeeveetje een rekening sturen, waarbinnen uiteraard ‘heel veel beroepskosten’ gemaakt worden. Scheelt een hele hoop…
Moraal : er is geen moraal meer.
Graaitip: accepteer geen salaris meer maar laat je persoons-b.v. factureren.
Kun je nog meer overhouden…..
Cultuuromslag:
1970-1998 : wat kan ik voor de zaak betekenen
1998-2011 : wat betekent die zaak voor mij !
Loyaliteit:
Dankzij de cultuuromslag wordt je bedrijf een kweekvijver, waar de slimme jongen zich volzuigt en na een paar jaren met al je bestanden hem smeert.
Waar ik zondags vloog om ’s maandag 9.00hrs in Stavanger aan tafel te zitten en om 21.00 uur weer op Schiphol, vliegen ze nu ‘vermoeid’ maandag door voor een meeting op dinsdag met een terugvlucht op woensdag en schuiven donderdag weer aan.
En waar ik met een prima opleiding 5 talen sprak, wauwelen ze alleen nog maar ‘pidgin’, en hebben geen oog voor lokale (onderhandeling, betaling,contract)-cultuur.
Meest gevaarlijk: van corporate liability en je bedrijf uit de wind houden, hebben ze helaas geen verstand, maar zijn er ook niet in geinteresseerd. En te dom.
Gefrustreerd ?
Beetje.
Ben blij dat ik er niet meer tussen zit.
Werd zeker knokken.
Willem van Druten
|
|
22
-
06
-
2011
|
13
:
43
uur
Nog even zo doorgaan en we hebben in NL dezelfde straatbeelden als in Libie, Griekenland, Tunesie, Egypte etc.
''De kruik gaat.......barst!''.
Gelukkig hebben we de foto's...ehh pensioenen en banken nog. Of wás dat een constante factor?
Chris
|
|
22
-
06
-
2011
|
15
:
50
uur
Ik walg van de mensen die mee werken aan culturen als door als J.E.M. P beschreven.
Ieder voor zich.
Kun je dan nog in de spiegel kijken zonder je te schamen?
Echt walgelijk!
