Reactie: Ilse, je hebt natuurlijk helemaal gelijk dat het in eerste instantie een zaak is van de eerstelijnszorg. Maar het komt nu eenmaal voor dat de werkgever er in betrokken wordt door verminderd of slecht of geheel niet meer kunnen functioneren. Dat vergt over en weer zorgvuldigheid en het maken van goede afspraken.
Verandering van werk kan eventueel een uitvloeisel zijn, maar dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. Ook daar dienen werknemer en werkgever en management goed mee om te gaan.
Ooit eens meegemaakt dat een chef de werknemer na drie maanden afwezigheid vanwege overspannenheid meedeelde dat hij niet kon terugkeren naar zijn bureau. Het terechte protest van de werknemer leidde tot excuses door de chef op last van de directie en hij behield zijn baan, maar dat trok wel een behoorlijke wissel op de werkverhouding. Is overigens wel goed gekomen, maar zo hoort het uiteraard niet te gaan. Op hun beurt kunnen werknemers niet verwachten dat managers direct aangepaste werkzaamheden voor handen hebben en collegae alles blijven opvangen. Ook in gecompliceerde situaties kunnen mensen en teams er echter ook hechter en beter uitkomen en kan management, directie en HRM laten zien waar ze voor staan en in positieve zin hun visitekaartje afgeven.
Reactie: Het is duidelijk dat uw individuele persoonlijkheid niet aansluit bij de collectieve persoonlijkheid (lees bedrijfscultuur) het lijkt me een omissie van het selectie team bij de sollicitatie. Zij kennen de cultuur immers, u niet. Een cultuur waar men kennelijk prat op gaat en van belang vindt. Zij moeten hier bij de selectie dan bewuster interventie op plegen. U kiest voor een organisatie, je collega's krijg je er vrijwillig bij. En dat kan tegenvallen, maar dat ontdek je pas als je eenmaal aan het werk bent. Daar kan de nieuwe medewerker niet verantwoordelijk voor worden gehouden naar mijn mening. Hoe communiceert het bedrijf over hun bedrijfscultuur en het belang ervan, en hoe helder is het tijdens de selectie wie je daarvoor nodig hebt.
Reactie: Ik vind dit toch wel ver gaan. Moeten we voor ieder positief gedrag een dag gaan bedenken. Zijn we dan zoveel verleert dat we er systematisch aan herinnert moeten worden en bovendien het dan juist gaan concentreren op een dag. Als je de rest van het jaar geen complimenten geeft, komt het heel artificieel over in mijn ogen en als je het regelmatig doet, heb je zo'n dag niet nodig.
Reactie: ''Met het plaatsen van uw CV op een vacaturesite bent u binnen 5 minuten vindbaar voor meer 10.000 Nederlandse bedrijven die op zoek zijn naar goed personeel.''
Ik heb nog weinig bedrijven meegemaakt die door duizende cv's gaan om een geschikte kandidaat te vinden. Bedrijven zetten gewoon een vacature uit en laten de werkzoekende wel naar hun komen. Dit scheelt ze tijd en geld (tenzij men in een specifieke branche iemand zoeken waar al weinig aanbod in is, dan geloof ik best dat een bedrijf zelf het initiatief neemt en gaat zoeken naar nieuw personeel).
Reactie: Toch een vreemd uitgangspunt in dit nieuwsbericht. Over een depressie, burn-out of depressieklachten praat je in eerste lijn met je arts. Samen met hem/haar bekijk je hoe ernstig dit is en hoe het behandeld kan/moet worden. Het is zeer belangrijk dat dit binnen de medische privacy van de werknemer blijft. Heeft de werknemer rust en/of medicatie nodig, dan zal de arts dit voorschrijven. De aard van de ziekte, aandoening, of (psychische ) gezondsheidsproblemen van de werknemer zijn dus niet de zaak van de werkgever. Wil een werknemer van werkvloer veranderen, dan kan hij dat aangeven. Maar dat moet niet noodzakelijk gekoppeld worden aan de reden van een burn-out of depressie. Dat is privé.
Wanneer er zich een patroon begint af te tekenen binnen een werkvloer: Veelvuldig ziekteverzuim van werknemer(s) gekoppeld aan een (te) hoge werkdruk en een onduidelijk werkkader moet de werkgever daar natuurlijk iets aan doen.
dus, neen: de werkgever moet niet op de hoogte zijn van een depressie van een werknemer. Wél dat zijn werkvloer ''arbeidsvriendelijk'' en efficient georganiseerd is.
Reactie: Waardeer en je krijgt meer!!!
Deze dag zou meer aanacht moeten krijgen het is een super moment om je personeel te laten weten dat je hun inzet elke dag enorm waardeert.
Leuker dan secretaresse dag dit is voor iedereen. Wij hebben ontzettend leuke persoonlijke chocoladedozen voor deze dag. Voor info mail me even....
Reactie: Tja of het is een artikeltje om jezelf in de picture te zetten, maar dan wel met een 'vage' weinigzeggende boodschap of het is nu al komkommertijd bij MOL.
Reactie: Goed geschreven Jos. Denk dat het altijd om het balans in het systeem mensen/IT gaat. Natuurlijk roept iedereen dat de menselijke factor belangrijk is, en dat is deze ook. Maar aan de andere kant worden bv beurssystemen, waar biljoenen aan transacties, toch echt realtime bewaakt door IT. Waarbij de menselijke factor die van procesbewaker is. Natuurlijk valt een mensen leven nooit in $ uit te drukken, maar die kant gaat wel op.
IT zal hierbij steeds een grote rol gaan spelen. Wat denkt u dat de mogelijkheden zullen gaan worden met de voorspelde Apple Watch (polsslag, bloeddruk), of Google Glasses?
IBM is voorbeeld al erg ver met systemen die ondersteunen in de diagnose. Kijk maar eens naar dit Watson filmpje https://www.youtube.com/watch?v=8lGJ0h_jAp8 of op http://www-03.ibm.com/innovation/us/watson/
Binnen 5 jaar zal dit systeem veel beter zijn dan een (basis) arts. Sinds de introductie van Watson 2 jaar geleden, is deze al meer dan 200% verbeterd. Over 10 jaar 1000%?!, etc..
Voor mensen die dat dit geloven, ooit dachten we dat een auto ook niet automatisch kan rijden. Binnen 5 jaar verwacht Google een product marktrijp te hebben die dat zonder meer kan.
Meneer Arets, naast al die slimme mensen bij Tulser die vooral nog klassiek en probleem georiënteerd zijn. Heeft u een IT Strateeg nodig die samen met u buiten de paadjes durft te denken. Alleen dan versneld u zich echt! (24/7 bereikbaar op 06 345 15 000 of a.vanderzwan@TeamlogicIT.nl)
Reactie: Ik snap de titel van dit stuk niet:Werkzoekende vindt baan vooral via vacaturesite
In het artikel gaat het over een enquete onder werkzoekenden hoe zij zoeken en hoe zij denken een baan te vinden. Niets lijkt onderzocht over hoe daadwerkelijk een baan gevonden wordt.
Reactie: Alle begrip voor de reactie van NumoQuest. En helemaal gelijk. Het enige dat ik verder aangaf was dat mensen er goed aan doen om te investeren in zichzelf en niet met hun klachten te blijven rondlopen. En dat werkgevers er goed aan doen om er in te investeren. De conclusies van het artikel kan ik alleen maar bevestigen en zo ook hetgeen collega Emile naar aanleiding daarvan aangaf.
Een verhandeling over burn-out, depressie en depressiviteit is vrij zinloos. Er is heel veel te vinden hierover op internet.
Waarom ik reageerde is het volgende: Ik merk bij het begeleiden van mensen, op alle niveaus in organisaties en ook van particulieren, dat heel veel mensen wel heel erg laat aan de bel trekken en de drempel om hulp in te schakelen erg hoog ligt. Dat levert een hele hoop - onnodige ellende - op. Natuurlijk help ik mensen graag, maar ik eindig niet voor niets met de oproep: Doe er wat mee! Schakel professionele hulp in. En zorg er dan wel voor dat e.e.a. goed gescheiden wordt: een loopbaancoach is geen therapeut! En partner- en relatietherapie is ook een vak apart.
En laat ieder diens eigen verantwoordelijkheid nemen. Werkgevers zijn niet verantwoordelijk voor de relatie- en andere priveproblemen van hun werknemers. Om het dan op het management te gooien........ Waarmee ik zeker niet ontken dat het weldegelijk voorkomt dat door werkgevers en managers op een volstrekt oneigenlijke manier met hun werknemers wordt omgegaan. Van hoog tot laag. Helaas voorbeelden te over.
De verantwoordelijkheid voor een goede aanpak van ziekteverzuim en intern verzuim is een gedeelde tussen HRM en het lijnmanagement. Een duidelijke visie en strategie en goede interne afspraken daarover zijn cruciaal en voorkomt ook een hoop ellende en verspilling.
Er zijn goede voorbeelden hoe het ook kan: Om er een te noemen. Een prima werkneemster komt door het overlijden van een dierbare in de problemen. Ze meldt zich ziek. De werkgever biedt aan de begeleiding die ze nodig heeft te betalen. Zij is daardoor veel eerder weer aan het werk en zowel zij als haar omgeving en haar collegae waarderen dit zeer van de werkgever. De kosten van de begeleiding zijn veel minder dan het verlies aan productiviteit.
Ander voorbeeld: Directeur schakelt hulp in bij zijn relatieprobleem en kan daardoor goed blijven functioneren. Hij houdt en betaalt dat prive. Tenslotte: Een werknemer heeft gebrek aan zelfvertrouwen en heeft problemen met zijn werk. Hij schakelt zelf hulp in en houdt de werkgever erbuiten. We spreken maandagavond af, zodat niemand het hoeft te weten en hij geen vrij hoeft te vragen.
Beschouw dit gerust weer als een verkoopverhaal, maar ik hoop dat het ook gelezen wordt als een pleidooi om je eigen verantwoordelijkheid te nemen als partner, ouder, werkgever, werknemer, enz.
Daarbij kan het zeker zinvol zijn om een beroep te doen op de deskundige zzp'er, buiten het reguliere circuit om. Er zijn zeker werkgevers die bereid zijn - ook om geldelijke redenen - de begeleiding deels of geheel te vergoeden.
Reactie: @ Bert-Jan
Prima verkoopverhaal. Maar nu enkele one liners nog om uw verhaal te onderbouwen. Je zult, als u zichzelf in de etalage zet, toch iets van uzelf hier moeten laten zien anders wordt het maar een reactie om jezelf te profileren, zonder dat iemand daar iets aan heeft.
Reactie: Het verschil tussen een burn-out, overspannenheid, depressieve klachten en een echte depressie zijn wel van belang. Iemand die in een echte depressie zit werkt niet meer. Die kwam ik o.a. in mijn werk als psychiatrisch verpleegkundige tegen. Het is zeer bedroevend te merken dat men van burn-out als indicatie welhaast een hype maakt en men daarmee depressieve klachten tracht te verbloemen. Er zijn wel raakvlakken.
Met name hier blijk ik als externe vertrouwensexpert, coach en zowel psychosociaal therapeut als partner- en relatietherapeut zijnde gelukkig goed werk te mogen en kunnen doen. Hier werkt niet alleen jarenlange ervaring in staf- en managementfuncties in het bedrijfsleven maar ook een brede professionaliteit en twintig jaar ervaring.
Dus mensen doe er in ieder geval wat aan, want het scheelt je een hoop levens- en werkgeluk.
En werkgevers: Investeer erin want het kost goud geld om er niet adequaat mee om te gaan.
