1 november 2006 -
Uit onderzoek van werkplekinrichter Woods Bagot London blijkt dat bijna een kwart van de Britse kantoormedewerkers tot drie uur per dag naar muziek luistert via een draagbare MP3-speler. De reden? Ongestoord kunnen werken.
Vroeger konden werknemers zich afsluiten door zich terug te trekken in hun eigen kantoor. Tegenwoordig is de immense kantoortuin, zonder scheidingswanden dus, de trend. Hoewel dit de communicatie en visuele interactie bevordert, leidt het ook tot meer afleiding en dus tot concentratieproblemen.
Niet storen Door een zichtbare koptelefoon te dragen geven mensen hun collega's een onmiskenbaar signaal dat ze niet gestoord willen worden. Hoewel de MP3-speler de eenvoudigste manier is om een eigen virtuele ruimte te creëren, creëert die ook een wig tussen de oudere generatie en de iPodgeneratie. Mede daarom zijn inmiddels al drie van de tien Britse werkgevers overgegaan op een MP3-verbod.
Autonomie Dat werkt echter averechts, zeggen deskundigen. "Het is niet slim MP3-spelers te verbieden. Met die apparaten kunnen werknemers een stukje autonomie creëren, dat zo cruciaal is. Een verbod kan bovendien kwaad bloed zetten." Dit stelt Cary Cooper, hoogleraar Organisatiepsychologie van de Universiteit van Lancaster en medeauteur van het boek 'Shut Up and Listen: The Truth About How to Communicate at Work'. "Het zou managers niet uit moeten maken hoe iemand zijn werk afkrijgt en of daarbij wel of niet naar muziek geluisterd wordt. Als de klus maar geklaard wordt."
Verbod werkt niet Simon Pole van Woods Bagot London is het daar helemaal mee eens. "Een verbod leidt eerder tot vervreemding dan verandering. Alleen een werkomgeving waarin interactie en teamwork gestimuleerd worden, leidt ertoe dat mensen zich wenden tot hun collega's in plaats van tot hun iPod."
