Nieuwe Rolls-Royce Phantom is eigenlijk best een lachertje
28 juli 2017 - Begrijp ons niet verkeerd, wij heten de nieuwe Phantom met open armen welkom. Elke Rolls-Royce, trouwens. Tegelijk moet gezegd dat de typische en toekomstige Phantom-koper zeer waarschijnlijk niet eens het verschil merkt de vorige generatie. Zelfs de kenner krijgt het er moeilijk mee.
De Royce-Royce Phantom is de crème de la crème onder de automobielen. Altijd al geweest. Sinds 1925 om precies te zijn. Toen al werd het model vrijwel onmiddellijk na diens lancering gemarkeerd als 'de best auto op aarde'. Gedurende de daaropvolgende 92 jaar is er eigenlijk niets veranderd. Nog altijd is de Phantom een rijdend instituut. Een monument. Grotesk, gewichtig, statig en ongenaakbaar. Vele andere merken deden een poging om dat omver te werpen; iedereen faalde.
Why?! Rolls-Royce zou wel gek zijn om aan die succesformule te tornen. En dat is dus precies wat niet deed. De nieuwe Phantom lijkt als twee druppels water op de vorige generatie. En de klandizie wil het graag zo, want nogal conservatief van menselijke inborst.'Vanwaar dan al die kostbare moeite voor het ontwikkelen van een gloednieuwe generatie?' Een logische vraag, nietwaar. Want Rolls-Royce gaat ons niet vertellen dan wel overtuigen dat het iets te doen heeft gehad met het willen creëren van een merkimago die beter aansluit bij de huidige normen en waarden rondom auto's.
Water naar de zee Ondanks alle technologische inspanningen is de nieuwe Phantom namelijk nog altijd zwaarlijvig, enorm van omgang, zuipt 'ie benzine als een tempelier en blaakt hij van over-de-top luxe. Dankzij een moderner platform en een architectuur volledig uit aluminium zou de toplimousine een stuk lichter zijn, maar of 'ie nu ineens onder de magische grens van twee ton (in kilo's) weet te duiken is sterk de vraag. Rolls meldt er niets over. Wel willen de Britten maar wat graag kwijt dat de Phantom nog comfortabeler en stiller is dan voorheen. Daartoe wordt elk exemplaar voor maar liefst 130 kilogram aan isolatiemateriaal toegestopt, terwijl de ruiten rondom met elk 6 millimeter twee keer zo dik zijn als bij een normale personenauto. Zoiets weegt wat. En daarbij: wat is een 10% stiller interieur van de toch al ongekende rust aan boord (bij de vorige Phantom). Het voelt allemaal een beetje als water naar de zee brengen. En alsof dat nog niet genoeg was, rolt de nieuwe Phantom ook nog eens op speciale 'Silent Seal'-banden voor minimale afrolgeluiden.
Nieuwe V12 Een volledig elektrische auto is er niets bij, zo lijkt het. En toch moet de Phantom vooralsnog niets hebben met zo'n hypermoderne aandrijving. Wederom een twaalfcilinder is wat er huist onder de schier eindeloze motorkap. Een gloednieuwe mét turbo's ditmaal, maar geheel volgens traditie nog steeds bedeeld met een enorme longinhoud van 6.75 liter. Van een groener imago wil Rolls kennelijk nog niets weten. Al is de V12 wel degelijk zuiniger dan voorheen. En sterker. De motor heeft een vermogen van 572 pk en 900 Nm, een plus van 119 pk en 180 Nm ten opzichte van de atmosferische twaalfpitter. Om te weinig stuwkracht zit de Phantom daarmee niet vergeleken. Al vanaf stationair toerental niet, aangezien alle trekkracht al vanaf 1.700 tpm van kracht is. Een 8-traps automaat van ZF neemt de rest uit handen.
Vierwielsturing Om de krap 6 meter lange koets nog net even gracieuzer een bocht om te krijgen is er voortaan vierwielsturing, waarbij de achterwielen een paar graden " in tegengestelde richting " meesturen met de voorwielen. Merk je niets van, ook omdat Rolls-Royce het zogeheten Magic Carpet Ride installeert op iedere Phantom. Dit is een vernuftig systeem dat de weg voor de auto continu scant en de demping van de auto daarop aanpast. Het meest erbarmelijk asfalt voelt daardoor aan als een vliegend tapijt. Over centimeter dik tapijt gesproken; ook dat ligt nog altijd op de bodem van de Phantom. Stel je toch eens voor dat er eelt onder je voeten groeit. Hoe armmoedig.Kijk voor meer autonieuws en rij-impressies op Kijk voor meer autonieuws en rij-impressies op www.autowereld.com.
