Ben Tiggelaar: Mensen kunnen zichzelf wel degelijk veranderen
19 oktober 2009 - Ben Tiggelaar, goeroe op het gebied van gedragsveranderingen, meent dat mensen zichzelf tot op zekere hoogte kunnen veranderen. Ze kunnen wel degelijk afvallen, stoppen met roken en prettiger in de omgang worden. Wel heeft slechts 20% van de pogingen succes. Het is dus nuttig te weten waar maakbaarheid realistisch is.
Weer zo iemand die denkt dat mensen maakbaar zijn. Ik snap dat management dat graag ziet c.q. wil en dat self-pronounced guru Tiggelaar graag aan deze laag van de arbeidsvloer z'n praatjes verkoopt, maar zo werken dingen niet. Je kunt wel het gewenste gedrag afdwingen of trained monkeys drillen maar dat druist in tegen natuurlijk gedrag. Op termijn werkt het dus niet of gaan werknemers zich raar gedragen (stress) omdat ze in een keurslijf worden gedwongen wat ze niet past.
Jan
|
|
22
-
10
-
2009
|
08
:
04
uur
Mensen zijn maakbaar! als ze geboren zijn, zijn ze namelijk nog nog niemand. Je wordt iemand. In dat ''worden'' gaan sommige patronen zo hardnekkig in het gedrag vastzitten dat ze later moeilijk veranderbaar zijn. Dit gedrag is dan onderdeel van de groep waar jij op datmoment in leeft. Deze groep kan daardoor functioneren. Als je jezelf verandert en de rest verandert niet mee, dan kom je vanzelf in de situatie dat je je afvraagt wat is het nut nu geweest van mijn verandering. Deze gedachte past in de situatie waar Tichelaar zich begeeft nl 'gedragsgericht veranderen in organisaties'. Om de een mens te laten veranderen in een organisatie(groep) moet je bij de groep (= MT en overige personeel) beginnen. De mens die uiteindelijk niet volgt mag weg. Om hetzelfde voorbeeld van Tichelaar te gebruiken: Als ik als enige het nut inzie van die spoorwegovergang met spoorbomen ivm gevaarzetting zal ik na verloop van tijd me tijd toch weer bij de massa aansluiten die kiezen voor de makkelijke en snelle manier. Het gevarlijker, dat weet ik, maar niet ik ben niet eenzaam en ik hoor er zo weer helemaal bij. Tichelaar zou de toevoeging moeten doen dat de onbewaakte overgang wordt gesloopt zodat de groep over de nieuwe overgang moet. En als inderdaad blijkt dat deze overgang voor meer veiligheid zorgt en daardoor meer voor de mensen in de organisatie betekend zal het probleem van veranderangst zich vanzelf oplossen. Degene die hardnekkig bij de niet meer bestaande onbewaakte overgang blijft staan zal uiteindelijk afvallen.
Beste Michel, Als gedrag - m.n. collectief gedrag - niet veranderbaar zou zijn, dan waren we al uitgestorven. Ik weet niet of je het boek van Ben Tiggelaar gelezen hebt, maar daarin staat iets genuanceerder dan -denkelijk -in het meisjesblad Psychologie, hoe gedrag tot stand komt, in stand blijft en welke mechaismen daarin een dominante rol spelen. Is echt iets anders dan '' het gewenste gedrag afdwingen'' wat Tiggelaar beschijft. In mijn boek beschrijf ik het proces dat je als organisatie doormoet als je van de situatie afwilt die jij beschijft: mensen vertonen in organsaties collectief onnatuurlijk gedrag. Uiteindelijk betekent dat het einde van de organisatie, als dat gedrag niet verandert. e enigen die dat kunnen zijn die mensen zelf.
Mijn boek heet '' Wie is hier eigenlijk de baas'' en verschijnt (waarschijnlijk) begin 2010.
Michel de Rooij
|
|
22
-
10
-
2009
|
10
:
28
uur
Je gaat nu invloed op infantielen gelijk stellen aan invloed op volwassenen? Het andere punt wat je noemt is een dusdanige kunstmatige omgeving creeeren gebaseerd op keurslijven dat het individu niet snel geneigd zal zijn zich aan het nieuwe model te onttrekken omdat men ergens bij wil horen. Tja, als dat is wat je wilt bereiken. Blijkbaar ontbreekt het de moderne manager aan visie en leiderschap zodat men zich wendt tot dit soort lieden voor wat hapklare brokken. Daarna een glas, een plas ..
Ik moet nu wel degelijk tegen je weergave ageren. Uiteraard kunnen mensen 'veranderen' in de zin dat negatieve invloeden in positieven kunnen worden omgezet. Wat ik helaas mis in dit artikel is de wijze waarop je dat kunt bewerkstelligen.
Laten we even heel duidelijk voorop stellen, en dit is absoluut niet nieuw, mensen zijn NIET maakbaar. Men wordt geboren met een aantal 'kern kwaliteiten', zo je het zo zou willen noemen, en die kwaliteiten kun je alleen maar versterken maar niet ombuigen. De mens zal namelijk in tijd weer terug keren naar die kwaliteiten, of wel natuurlijke karakter eigenschappen.
Je kunt een aap lang genoeg een kunstje leren maar of die dan ook goed in het kunstje zal worden is an nog maar de vraag. Ik durf de stelling aan van niet gegeven de onderzoeken die wij hebben gedaan over een aantal jaren verspreid.
Schoenmaker bij je leest methodiek
Al jaren ageer ik tegen het idee dat je mensen van alles maar denkt te kunnen aanleren. Ik ageer namelijk ook al jaren tegen die verfoeilijke 'maakbare' assessments methodieken. Geen van die methodieken blijkt in staat te zijn de latente vaardigheden van de persoon in kwestie in kaart te kunnen brengen. it zeer tegen de zin van die verkopers in natuurlijk.
Het zijn momentopnamen waarbij je je echt moet afvragen wat de waarde van dergelijke momentopname is. Bedenk dan ook even hoe dergelijke momentopname door de verkoper of de persoon in kwestie kan worden gemanipuleerd. Zolang je dit niet wil inzien hou je een probleem in stand.
Kleine zaken bijsturen kan altijd, mits je maar in de buurt blijft van de eigenschappen van de persoon in kwestie. Helaas blijf je nog steeds zien dat menig bureau het idee weet te verkopen dat je mensen een truukje kunt leren waardoor ze een beter manager zouden worden of een beter specialist in iets.
Hier blijft de wet, die door menigeen stelselmatig wordt ontkent of veronachtzaamt, dat, dat je door het toepassen van een bepaalde methodiek, die verandering in mens en organisatie dan ook weet te bewerkstelligen.
Wanneer je geen methodiek hebt, waar je een helder overzicht verkrijgt van de kwaliteiten van een persoon en diens ' soft skills', blijft het prediken voor eigen parochie, ergo, een aardig verkoop verhaaltje.
Is de mens maakbaar? Jazeker, maar wel binnen hele beperkte grenzen, eigen karakter, genaamd.
