Tiggelaar vergelijkt het menselijk gedrag met spoorwegovergangen. We bepalen zelf waar het rustig genoeg is voor een onbewaakte overgang en waar slagbomen geplaatst moeten worden omdat het een drukke lijn is. Bij echt belangrijke lijnen kunnen we de kruising zelfs ongelijkvloers maken. Zo is zelfsturing realiseerbaar. Een verzoek dat de ijdelheid streelt maar uiteindelijk toch geen voldoening zal geven, verdient een overgang met zelf aangebrachte slagbomen. Ook nieuwe overgangen aanbrengen behoort tot de mogelijkheden tot gedragsaanpassing.
