Jaarlijks voor miljarden weggegooid aan adviesdiensten
15 augustus 2007 -
Door overheden en bedrijven wordt jaarlijks circa 10 miljard aan organisatie- en
managementadvies uitgegeven. Een kwart van de managers geeft aan uiteindelijk geen tot vrijwel geen rendement te halen uit een adviestraject. De resultaten zijn gebaseerd op diepte-interviews met ruim 50 topmanagers van internationale ondernemingen en grotere overheden door AdviesMakelaar.
Rendement AdviseurMakelaar verwacht dat de vraag naar adviesdiensten en het aantal adviseurs, met name specifiek niche spelers, de komende jaren gaat toenemen door ondermeer de economische groei en het onvoldoende in kunnen vullen van openstaande vacatures. Uit het onderzoek blijkt dat echter een kwart van de adviesopdrachten vrijwel geen rendement oplevert voor de opdrachtgever. Daarnaast blijkt dat vooraf nog onvoldoende wordt stil gestaan bij het rendement van dergelijke investeringen.
Helder formuleren
Opvallend is dat opdrachtgevers aangeven moeite te hebben met het helder formuleren van de adviesbehoefte en adviesaanvraag. Het zelf, voorafgaande aan een adviesaanvraag, niet scherp formuleren van specificaties ten aanzien van het gewenste resultaat leidt tot verkeerde uitgangspunten en verwachtingen bij de aanbesteding, grote verschillen in de ontvangen offertes alsmede tot een suboptimale communicatie en samenwerking tussen partijen.
Juiste adviesbureau
De organisaties geven aan moeite te hebben met het vinden van het adviesbureau met de juiste kennis en ervaring van de markt en het adviesgebied, en dit dan ook nog tegen een verantwoorde investering. De ervaring leert dat de bedragen in de aangeboden offertes wel 100 procent van elkaar kunnen verschillen en dat de toegewezen adviseur vaak cruciaal was voor het eindresultaat. Daarom is de keuze van het juiste bureau en adviseur bepalend voor het rendement van de investering. Ondanks dat de juiste adviseur vaak bepalend is voor het slagen van het adviestraject wordt in de praktijk een adviseur niet onderworpen aan een assessment, blijkt eveneens uit het AdviseurMakelaar-onderzoek. De onderzochte organisaties kunnen niet terug vallen op een inkoopafdeling met gedegen kennis van de adviesmarkt en inhoudelijke ervaring met adviestrajecten. Het merendeel is bereidt de inkoop van adviesdiensten te "outsourcen" ten einde het rendement op de investering te vergroten.
Kritisch
De topmanagers van internationale ondernemingen en grotere overheden zijn buitengewoon kritisch als het gaat om de kwaliteitseisen ten aanzien van het adviesbureau en het advies. Ze vinden dat adviesbureaus resultaatgerichter en oplossingsgerichter moeten werken, meer maatwerk mogen leveren en zeker meer sturing van de opdrachtgever mogen eisen. Aan de zijde van de opdrachtgever is vaak onvoldoende tijd, kennis en/of ervaring voor het adequaat managen van het eigen adviestraject.
Niet echt schokkend nieuws.
Het is toch bekend dat McKinsey, om er maar een te noemen, groot is geworden door alles op te schrijven wat hen wordt verteld en daar een kapitaal voor te vragen?
Een consultant is iemand die jou je horloge vraagt en dan vertelt hoe laat het is.
Vaak zijn de adviezen wel leuk, maar is het implementeren een probleem en dan zijn de adviseurs in geen velden of wegen te vinden.
Een mopje dus maar.
Een konijntje loopt te huppelen door het bos, dat doen konijntjes graag. Hij heeft het geweldig naar zijn zin en is eigenlijk op zoek naar een vrouwtje konijn, want daar zijn ze dol op. We weten allemaal dat een vrouwtje konijn eigenlijk een eierstokje op pootjes is, toch?
Plotseling hoort hij geritsel in de struiken en hij denkt ''Bingo!'' De struiken gaan open, maar daar is geen vrouwtje, maar een grote vos, waaraan je kunt zien dat hij al een dag of drie niks te eten heeft gehad.
''oei'' denkt het konijntje en ''Yes'' denkt de vos.
Het konijntje zet het op een lopen en de vos ook. Ze rennen achter elkaar aan, tenminste de vos achter het konijntje, maar het konijntje is sneller en loopt uit. Totdat........
Er een grote brede snelstromende rivier opduikt. Paniek. Voor een rivier, achter een vos die nadert en ook dichterbij komt.
De struiken bewegen en het konijntje begint maar aan zijn oefening van berouw. Maar het is geen vos, nee, een man in een strak pak met rode bretels. ''ik ben consultant'' zegt de man. ''Dat had ik al gedacht'' antwoordt het konijntje gevat.
''Ik zie dat je een probleem hebt, voor je een rivier, achter je een vos''''.
''Wow, wat een snelle en goede analyse!''
''De oplossing voor uw probleem ken ik, teken even dit contract, dan zal ik het verklappen''
''Graag'' en snel tekent het konijntje het contract.
''Nou, daar is een vos, daar is een rivier. Konijntjes kunnen niet zwemmen en zijn in de strijd geen partij voor een vos''
''ja, dat wist ik al......''
''Wel, verander je in een vis, zwem de rivier over en aan de overkant verander je weer in een konijn!''
''Briljant'' roept het konijntje en betaalt de gepeperde rekening.
De consultant draait zich om en wil weglopen.
''maar, een vraag, hoe verander ik me in een vis''
''Tja, ik heb het concept aangerijkt, verder gaat mijn opdracht niet, succes''
Even lachen, maar ga een terug in uw gedachten.
Hoe het verder afliep met het konijntje, ik weet het niet, zo ver gaat het verhaal niet.
heer Ron Ladage
|
|
15
-
08
-
2007
|
12
:
27
uur
Ik heb het artikel meerdere malen moeten lezen, waar gaat het nu over. Gaat het over het feit dat een externe adviseur niet voldoet, of dat managers niet in staat zijn om hun vraagstelling echt te kunnen formuleren, of dat de adviseur incapabel is?
Moeten deze mensen een bepaalde erkenning hebben?
Of gaat dit artikel over de AdviesMakelaar, kijkend naar hun site begrijp ik dat dit eigenlijk de oplossing is voor uw problemen. Neem dit bureau in de arm en alle genoemde problemen worden voorkomen. Dan vind ik het een goede reclame voor de AdviesMakelaar met twee hoofdletters.
In Nederland moeten we normen en erkenningen kopen bij bureaus die zeggen dat zij er verstand van hebben, dus overal is er geld te verdienen.
In het artikel staat weinig over het hoe en waarom, hoe komt het moment dat er advies nodig is en waarom moet dat een externe deskundige zijn. Je kan goud geld verdienen met analyseren van de problemen en daar een groot dik rapport over schrijven. Dan wordt het rapport aan de manager overhandigd en hij besluit wat er mee gebeurd. Nee Ad we lopen niet weg bij de uitvoering, we worden meestal bedankt na het geven van het advies en dan mogen we het bedrijf verlaten.
Recentelijk een adviseur gesproken die na een korte periode van onderzoek met een advies naar de manager ging, deze vond het een goed advies, maar hij had ondertussen besloten om toch zijn eigen oplossingen te bedenken en het advies niet te volgen. Geld weggooien en op kort termijn vermoedelijk een afdeling die gedemotiveerd verder zal werken.
In mijn periode dat ik voorzitter was van de OR bij een raffinaderij heb ik meerdere keren gezien wat er met adviesbureaus wordt gedaan.
Voor heel veel geld een onderzoek, dan een heel duur dik rapport. Dit rapport werd door de manager doorgegeven naar de mensen, waar dit rapport over ging, deze mensen functioneerden totaal niet binnen het bedrijf. Ze werden (zonder controle of begeleiding) verantwoordelijk gemaakt voor dit rapport. Na een jaar hoorde niemand hier meer iets over.
Na 3 jaar kwam er weer een nieuwe manager en die vond dat er een adviesbureau moest komen om de zaak weer gangbaar te maken.
Ik heb hem erop gewezen dat we nog een heel dik mooi boek hadden, waar alles in stond, inclusief goede adviezen, maar het antwoord was, dat is van voor mijn tijd en van mijn voorganger, hij is niet voor niets overgeplaatst.
Dus welke kanten wil je belichten, vind je verhaal over het konijntje eigenlijk veel leuker dan het bovenstaande artikel Ad.
Veel managers vinden het interessant om aan de aandeelhouders te tonen dat ze er alles aan doen om het bedrijf goed te leiden.
Zelf schrijf ik geen rapporten, wanneer het niet op één A4 kan staan, dan weet je dat er niet dat mee gaat gebeuren, om zaken op te lossen. Wanneer ik niet in de uitvoering wat kan betekenen, dan vraag ik me af of ik de opdracht wel aan moet nemen. Verder kom ik erg vaak de situatie tegen, dat intern de echte deskundigen aanwezig zijn, maar daar wordt niet naar geluisterd, die zoek ik juist op, want deze mensen weten waar het praktisch mis gaat en ook vaak hoe je dit heel goed kan voorkomen. Een adviseur moet eigenlijk een katalysator in het proces worden en zorg dragen dat er geleerd wordt uit de bestaande situatie en voor de toekomst deze lessen in de praktijk worden meegenomen.
En even voor de duidelijkheid, ik sta niet ingeschreven bij genoemde bureau.
Ad Beer
|
|
15
-
08
-
2007
|
15
:
51
uur
Ron,
Ik was vele jaren actief als Interim Manager en we werden altijd geroepen door konijntjes die graag in een vis wilden veranderen.
Tja, de vos is onderweg en dan moet je vertellen dat ze best in een vis kunnen veranderen, alleen, dat ze dan nog niet kunnen zwemmen.
Dus rapport weg, de handen uit de mouwen, de vos doodschieten, de Partij voor de Dieren de deur wijzen, Wouter Bos zeggen dat het echt wel politiek correct was en daarna een lief konijntinnetje zoeken voor het konijn.
Ik heb zoveel werk gezien van gerenomeerde adviesbureaus. Ik heb Jan BaaN horen zeggen dat zijn bedrijf wel goed was, want hij had McKinsey binnen gehad.
Bij de verzelfstandiging van een energiebedrijf (waar ik in loondienst was) hebben we advies gevraagd aan een groot bureau (de naam begint met een B en hij schijnt te schieten op naamsgenoten). Mooi rapport, we hebben het zelfs goed gelezen.
Toen twee jaar later een collegabedrijf dezelfde stap wilde maken hebben we ze tevreden over dit bureau verteld. Drie maanden later kwam daar het duur betaalde rapport. Nou, alleen de naam van het bedrijf was veranderd, voor de rest één op één hetzelfde rapport!
Tja, natuurlijk zijn er slimme jongens die het gat in de markt zien. Maar voor de manager is het advies eigenlijk heel simpel.
Durf je zelf je boodschap niet te brengen, vraag een groot adviesbureau.
Heb je echt een probleem? Hoe kleiner het buro, hoe beter.
Ik kan me wel iets voorstellen bij het artikel en de reacties. Uiteindelijk gaat het over verandering op het moment dat het meest noodzakelijk is. De Amerikanen hebben geloof ik een mooie uitdrukking voor hoe het wel moet: ''Repair the roof while the sun shines.''
Helaas is het precies het verhaal van Ad Beer van het konijntje. Pas als het probleem onoplosbaar is geworden, wordt er extern advies gezocht. Helaas is een bekend probleem van mensen echter, dat naarmate de paniek en angst groter wordt, het vermogen om helder en duidelijk het probleem te omschrijven slechter wordt. En vaak verkeren mensen in een vorm van paniek ook al is dat voor hun gevoel niet zo.
Maar uiteindelijk is er in dit artikel gewoon sprake van het Nederlandse gezegde: Waar twee kijven hebben twee schuld. De managers moeten leren om problemen op te lossen, wanneer ze nog op te lossen zijn. (Maar zoals Peter Senge al zei: mensen leven met het steeds groter wordende probleem en snappen op het laatst niet waar het vandaan komt.) De adviseurs moeten leren om los te komen van hun eigen modellen, de wereld is geen eenheidsworst.
Ad Beer
|
|
22
-
08
-
2007
|
09
:
22
uur
Helemaal eens met de heer Dragt.
Adviesbureaus, zeker de grote, kennen een kunstje en menen dat ze daarmee alles op kunnen lossen.
Ik was een keer een adviesbureau aan het werven en stond oog in oog met een oogverblindend mantelpakje van 27 jaar dat doodleuk wist te vertellen dat ze al 30 reorganisaties had gedaan en dus perfect wist hoe het moest want ze gebruikte de methodieken uit het boek van hun grote roerganger.
Later een man met rode bretels die me vroeg wat het probleem was en daarna mijn woorden prachtig wist te vertalen in een vrijwel onbegrijpelijke mengeling van Engels en Nederlands. Ja, het is ook een gave om dat te kunnen.
Uiteindelijk zelf de reorganisatie maar gedaan met succes.
Ik heb het liefst hulp van mensen met ervaringswijsheid, niet de bureaus die een hamer hebben en daarom van alle problemen een spijker maken
Jaarlijks worden voor miljarden geïnvesteerd in adviesdiensten
Is een adviestraject in werkelijkheid wel zo duur en weinig rendabel, als dat we denken?
Gelukkig voor de werkgelegenheid zijn de overheden en het bedrijfsleven van mening dat zij jaarlijks voor circa 10 miljard aan organisatie- en
managementadviezen moeten uitgegeven. Ook in de wet en regelgeving is vastgelegd dat de overheid en het bedrijfsleven moeten investeren in advieswerkzaamheden. Denk bijvoorbeeld maar aan de arbeidsomstandighedenwet en de wet op de medezeggenschap. Het is dan ook jammer om van bureas te moeten lezen en horen dat de wet en regelgeving op dit punt met voeten wordt getreden. Het is dan ook logisch dat een kwart van de managers aangeeft uiteindelijk geen tot vrijwel geen rendement te halen uit een adviestraject. Want als je niet weet wat (volgens de wetgever) moet doen en of wat je wil weten of meten, dan zullen de resultaten die gebaseerd zijn op diepte-interviews met ruim 50 topmanagers van internationale ondernemingen en grotere overheden nimmer de gewenste informatie opleveren. Het is immers veel gemakkelijker om een externe de schuld te geven dan zelf de hand in eigen boezem te steken door trajecten : SMARTIES”te beoordelen op de gehaalde resultaten en dan pas een oordeel te geven.
De verwachting is dat de vraag naar adviesdiensten en het aantal adviseurs de komende jaren gaat toenemen door ondermeer de economische groei en het onvoldoende in kunnen vullen van openstaande vacatures. Het is dus nu raadzaam om met bureaus als www.Ladage-Advies.nl en www.MassageProdfs.nl en hun collega’s, maar ook met de werkgevers en werknemers organisaties om de tafel te gaan zitten. Dit voor een discussie hoe er moet worden omgegaan met de wet en regelgeving. Bijvoorbeeld op het gebied van de medezeggenschap en veiligheid, gezondheid en welbevinden van de medewerkers binnen organisaties. Dat daarbij ook andere onderwerpen aan de orde komen als ontslagrecht en werving en selectie lijkt me logisch. De uitkomst moet dan zijn dat er een basis is dat bij voorbaat al een rendement oplevert voor opdrachten op deze onderwerpen. Overigens blijkt dat nog steeds vooraf onvoldoende wordt stil gestaan bij het rendement van dergelijke investeringen, maar ook bij de knelpunten van startende, herstartende en doorstartende ondernemingen.
Ook zou het goed zijn dat er als het ware een format komt die opdrachtgevers het makkelijker maakt om aan te geven en om helder te formuleren wat de adviesbehoefte en adviesaanvraag exact inhoud. Immers uit de praktijk blijkt vaak overduidelijk dat het zelf, voorafgaande aan een adviesaanvraag, niet scherp kunnen formuleren van specificaties ten aanzien van het gewenste resultaat leidt tot verkeerde uitgangspunten en verwachtingen bij de aanbesteding, grote verschillen in de ontvangen offertes alsmede tot een suboptimale communicatie en samenwerking tijdens het uitvoeringstraject tussen partijen.
Onduidelijk en onbegrijpelijk is nog steeds dat bij het surfen op internet je uit de websites van adviesbureaus je heel vaak moeilijk kunt analyseren wat hun kernspecialisme is. Het is dan ook logisch dat opdrachtgevers moeite hebben met het vinden van het adviesbureau met de juiste kennis en ervaring van de markt en het adviesgebied waar de problematiek moet worden opgelost. Over tariefstelling doe ik maar geen uitspraak, maar opdrachtgevers moeten wel kunnen afwegen of de gevraagde investering ook het gewenste resultaat zal opleveren. Hoewel iedereen weet dat de geoffreerde bedragen in de aangeboden offertes wel 100 procent van elkaar kunnen verschillen en dat de toegewezen adviseur vaak cruciaal was voor het eindresultaat, zou dit feitelijk binnen een zich zelfrespecterende beroepsgroep niet moeten kunnen.
Overigens blijft de keuze van het juiste bureau en adviseur bepalend voor het rendement van de investering. Advieswererk is en blijft maat- en mensenwerk.
