Nieuwe kantonrechtersformule treft werknemers met lang dienstverband
18 september 2009 - De herziene kantonrechtersformule treft vooral ontslagen werknemers met een lang dienstverband. Dit blijkt uit een studie van de Universiteit van Amsterdam naar de wijziging van de kantonrechtersformule en de ontslagkosten.
Een rare kronkelredenering: de herziene kantonrechtersformule treft reeds ontslagen medewerkers met een lang dienstverband of medewerkers die in de nabije toekomst kunnen worden ontslagen absoluut niet. Zij gaan er allen helemaal niet op achteruit. Alsof er sprake zou zijn van één of andere uitkering of andere inkomensvorm die worden verlaagd tijdens de periode dat zij daar al van 'genieten'. Er is voor hen geen sprake is van een reeds verworven recht. Er liggen slechts een afspraak in de Kring van Kantonrechters of een sociaal plan die van toepassing kunnen worden in het eventuele geval dat medewerkers kunnen worden ontslagen. Je wordt niet getroffen door een verlaging van iets dat je nog niet bezit. Kortom: flauwe kul!
S M
|
|
20
-
09
-
2009
|
12
:
58
uur
Beste meneer/mevrouw Wuijts,
Werknemers met een lang dienstverband, die voor (uit mijn hoofd) hun 34ste in dienst zijn getreden bij een bedrijf en wegens bijvoorbeeld een reorganisatie worden ontslagen kunnen veelal gebruik maken van een sociaal plan. Zij worden wel degelijk getroffen door de herziene formule. De gewerkte jaren voor deze leeftijd worden als halve jaren geteld, waardoor de medewerker, als hij/zij bijvoorbeeld op 24-jarige leeftijd in dienst trad, 5 jaar verliest in de berekening, waardoor hij/zij dus ook 5 maanden minder meekrijgt.
Overigens een beetje vreemd dat deze gewijzigde formule nog doorgevoerd is; de beredenering hiervoor was o.a. dat het economisch goed ging in Nederland en mensen makkelijk aan een nieuwe baan zouden komen. Het goekeuren/invoeren van de nieuwe formule heeft zolang geduurd dat dit volledig achterhaald is, maar uiteraard wordt de oude formule nu niet in ere hersteld...
F. Wuijts
|
|
20
-
09
-
2009
|
18
:
21
uur
Beste S M,
Ik ken de hele kwestie tot in detail. Ik snap best dat het beelfd wordt als een achteruitgang door de wijziging van de KRF. Maar ik vind het echt flauwekul om iets wat je nog niet hebt ontvangen en wat lager uitvalt dan in het verleden omdaarover te zeggen dat je er door wordt 'getroffen'....of dat je er op achteruit gaat. Nogmaals:Je wordt niet getroffen door een verlaging van iets dat je nog niet bezit.
Eddy
|
|
21
-
09
-
2009
|
10
:
17
uur
Helaas werd mijn vrouw getroffen door deze regeling. Als we zo snel mogelijk proberen om een andere baan te vinden. Komen we tot de conclusie dat de ontslagvergoeding niet eens het pensioen gat opvult, Kinderopvang vergoeding geen recht meer op hebt, dat de aanpassingen die gedaan moeten worden om ergens anders aan het werk te gaan dusdanig kostbaar is dat de ontsloegvergoeding verreweg in de buurt komt. En dan het gebalanceerde leven wat we konden leven doordat we tijd en moeite hebben besteed aan ons sociaal leven, zou weer opnieuw opgebouwd moeten worden.
De heren hierboven kunnen wel zeggen dat je het nooit hebt gehad, en dus niet mist. Maar dat is dus minder waar als je ziet wat voor veranderingen je moet ondergaan en er gecompenseerd moet worden.
Steve Middeldorp
|
|
21
-
09
-
2009
|
12
:
57
uur
Beste F. Wuijts,
Ik ben het met je eens dat je niet wordt getroffen door een verlaging in iets dat je nog niet bezit. Alleen de vraag is in hoeverre je dit nog niet bezit; er wordt gesneden in een opgebouwd recht waar je hopelijk geen aanspraak op hoeft te maken. Hoef je geen aanspraak te maken, dan loop je niks mis, moet je wel aanspraak maken dan merk je het wel degelijk.
F. Wuijts
|
|
21
-
09
-
2009
|
14
:
18
uur
@Steve Middeldorp
Je merkt het wel, maar het treft je niet. Daarom pleit ik al langere tijd voor een omvorming van de huidige kantonrechtersformule in een toekomstgerichte faciliteringsregeling. De huidige KRF bevat slechts naar het verleden gebarende elementen, zoals de lengte van het dienstverband en de vaste inkomensbestanddelen tot dusverre. Ten behoeve van het vinden van een nieuwe werkkring zijn daarom de relatief oudere werknemers met een kort dienstverband zwaar in het nadeel ten opzichte van werknemers met gelijke leeftijd en een langer dienstverband. Daarin zit voor de arbeismobiliteit een ondeugdelijkheid en ten opzichte van gelijke kansen een onrechtvaardigheid. De 'goedkopere' nieuwe versie van de KRF doet aan dit principiële probleem niets.
Een toekomstgerichte faciliteringsregeling met suppleties op de WW-uitkering plus een passend outplacementtraject ondervangen deze ongerechtigheden.De duur van de regeling die ik voorst kan gedifferentieerd worden naar leeftijden in verband met de kansen op de arbeidsmarkt. De hoogte van de suppleties kan worden gedifferentieerd naar de aard van de verwijtbaarheid: werknemer verwijtbaar bijvoorbeeld aanvulling tot 80% van laatste loon, beiden verwijtbaar aanvulling tot 90% en werkgever verwijtbaar aanvulling tot 100%. Op deze wijze dragen in principe werkgevers, overheid en wernemers allen bij aan versoepeling van het vinden van nieuw werk in geval van onvermijdelijk ontslag.
