Veel hangt af van het uithoudingsvermogen en de ingesteldheid. 'iets te zeggen' hebben betekent namelijk niet dat je je mening wil opdringen, maar dat je wil voorleven waar je sterk in gelooft. Mensen met een sterk geloof, en vooral degenen die dat wetenschappelijk onderbouwd hebben (liefst via ervaring), kunnen zeer gemakkelijk 'beslissingsvrijheid' bekomen. Ook als je een andere beslissing moet volgen, hoeft dat niet noodzakelijk een beperking op die vrijheid te zijn, omdat jouw beslissing nu eenmaal ook negatieve elementen had, die je op die wijze kan voorkomen.
Vrijheid is in 90% van de gevallen een wijze van kijken naar de wereld. Ikzelf moet vechten voor mijn vaderschap momenteel en krijg zeer weinig vrijheid daarin, niettemin vinden zowel mijn kinderen als ik, dat wij bij elkaar in 5 minuten 1000 X meer vrijheid beleven dan soms in een hele week bij de moeder. Dit gaat hier wel over vrijheid in denken en groeien. Niet over materiële vrijheid, want daar ligt het net omgekeerd en hebben ze bij de moeder een veel grotere vrijheid.
Je kunt je niet vrij voelen, omdat je op de aarde leeft. Je kunt je niet vrij voelen omdat je in een stad woont. Je kunt je vrij voelen, omdat je in het gras een minuut rust steelt om te kijken naar de sterren ('s nachts) of naar de grijze of blauwe hemel (overdag). En er zijn mensen die zich zelfs niet vrij voelen omdat ze kleren moeten dragen... (ik zou mij niet vrij voelen ZONDER kleren).
Jean Marc VAN BELLE
info@logocom.be
deepadvice
|
|
30
-
03
-
2006
|
02
:
33
uur
In principe hebben we allemaal genoeg beslissingsvrijheid.
We kunnen er ten alle tijden mee kappen of mee doorgaan.
Ze het overlaten van de beslissing aan de ander is een beslissing.
Al zal het anders bedoeld zijn hier. Als werknemer vond ik dat ik te weinig beslissingsbevoegdheid had en het was frustrerend dat er vaak niet meer beslissingsvrijheid werd toevertrouwd. Daarom nam ik mede door deze beperkte beslissingsbevoegdheid en de onduidelijkheid daar over de beslissing er een grote streep onder te zetten.
