Uw vliegvakantie wordt gecanceld. Uw theaterbezoek gaat niet door. De verjaardag van oma wordt dit jaar niet gevierd. U bent een half jaar bezig geweest met het maken van een praalwagen voor de carnaval, maar de optocht werd tot tweemaal toe afgelast. Uw favoriete sporttoernooi kan geen doorgang vinden en ook uw eigen sportactiviteiten liggen stil. Ook zakelijk zit er van alles op slot. Congressen worden uitgesteld. Uw goed voorbereide presentatie mag in de prullenbak. Verder werkt u thuis en daardoor mist u belangrijke zakelijke contacten. Afspraken worden opgeschort en opdrachten blijven uit. Het coronavirus houdt ons in de greep en daar worden we flink ziek van.
Gewoonlijk is uw instelling bij verlies of tegenslag: redden wat er te redden valt. Ook nu is dat onze eerste reactie. Zo probeert u het geld dat u voor de reis had gespaard nog terug te krijgen. Misschien lukt dat, maar eigenlijk is dat helemaal niet wat u wilt. U wilde op reis! U hebt daar vrij voor genomen. U hebt u voorbereid op interessante activiteiten. U had daar zin in! En nu? Nu zit u die dagen thuis. Het alternatief is dat u toch maar gaat werken. Waarschijnlijk is dat ook thuis. Wat blijft is de frustratie over de ervaring die u mist. Geld terug krijgen is een schrale troost.
