Eind vorig jaar schreef ik over de emoties bij de kredietcrisis. In crisissituaties reageren mensen altijd zeer basaal. We laten ons dan vooral leiden door negatieve en beperkende emoties. Veiligheid staat voorop! In deze crisis zijn we vooral het vertrouwen en de durf kwijtgeraakt. De interventies van bedrijven zijn meer gericht op behoud dan op groei en ontwikkeling. Veel mensen denken erover na hoe deze situatie te keren is. Daarvoor zouden banken elkaar weer geld moeten durven lenen. Bedrijven zouden juist moeten investeren in plaats van bezuinigen en consumenten zouden het geld weer moeten laten rollen.
Dit is boerenlogica. Toch durven nog weinig partijen daar initiatief in te nemen. Daarvoor is het risico te groot omdat men ook afhankelijk is van anderen. En zo is het klokje weer rond. Wat moet er ondernomen worden zodat mensen het vertrouwen weer herwinnen? Hoe kunt u er persoonlijk voor zorgen dat u in ieder geval zelf zo min mogelijk last heeft van de crisis? En op welke manier kunt u er zelfs voordeel uit halen?
