Dient u zich als manager voortdurend persoonlijk te ontwikkelen of concurreert dat met uw eigenheid? In deze tijd wordt het steeds belangijker gevonden dat u authentiek en transparant bent. Belangrijk is daarbij dat uw aanpak past bij de persoon die u bent. Als u dat niet doet en klakkeloos afgaat op wat anderen vinden dat goed is, is de kans groot dat u incongruentie verweten wordt. Wat u zegt verschilt dan met wat u doet. En wat u doet, komt onzeker of gemaakt over. U bent niet echt, maar bedient zich alleen van trucjes om te bereiken wat u wilt. Om oprecht over te komen dient u uzelf te zijn is de gedachte. U moet open zijn, uit uw hart spreken en zich gedragen zoals u zich voelt. Uw houdingen en gebaren moeten natuurlijk overkomen. Kunt u zich er in trainen om meer uzelf te zijn?
Wees uzelf! U moet uzelf zijn, maar wie bent u eigenlijk zelf? Kent u uzelf? We worden geboren met een bepaald temperament. Dat lijkt in ieder geval iets te zijn dat bij onszelf hoort. Daarna volgt onze opvoeding en scholing. We krijgen tips van anderen over hoe we ons moeten gedragen. We zien hoe we sociaal met anderen om horen te gaan. We leren verschillende rollen in het leven te spelen. We gaan ons daar zelfs mee identificeren: ‘Ik ben manager, moeder, sportman, verkoper’. We schaven ons gedrag bij tot deze past binnen de verwachtingspatronen die anderen hebben. En er bestaan nogal wat verwachtingen over hoe u zich zou moeten gedragen. U mag uzelf zijn zolang u de spelregels van het leven in acht neemt.
Onze manier van doen verschilt per context waarin we ons bevinden en wordt beïnvloed door anderen. In wisselwerking met uw omgeving ontwikkelt u uw waarden (wat belangrijk voor u is) en normen (voorwaarden en gedragregels). En naar deze ideeën zult u handelen. Andere mensen ontdekken zo wie u bent en wat ze aan u hebben. Maar zoals ik eerder schreef hoeft het beeld dat anderen van u hebben helemaal niet overeen te komen met uw zelfbeeld.
