Als het om relativeren gaat, komen mensen soms naar mij toe met voorbeelden, waarmee ze duiden op ellendige situaties waar zij zelf of anderen zich in bevinden. Hoe kun je dít nu relativeren, spreken ze dan verontwaardigd uit. Je kunt toch niet bij alles zomaar je schouders ophalen of roepen dat het wel weer over gaat? Shit happens, en voor sommige mensen is het leven toch gewoon écht shit?
