Volgens beiden komt dit door toenemende discontinuïteit en hebben leidinggevenden moeite de snelle veranderingen bij te benen op het gebied van technologie, demografie en consumptiepatronen. Die continue `achterstand` hindert hen om werkelijk globale organisaties te ontwikkelen die niet alleen grensoverschrijdend opereren, maar waarin de werknemers bepaalde eenvormige normen en waarden onderschrijven. Volgens de auteurs moeten leidinggevenden weer praktische wijsheid vergaren. In de woorden van Aristoteles: experimentele kennis aan de hand waarvan ethisch solide beoordelingen gemaakt kunnen worden.
Wijze leiders beschikken over zes kenmerken: ze besluiten op basis van wat goed is voor de organisatie en de samenleving; ze doorgronden snel de kern van een situatie en handelen daarnaar; ze creëren contexten waaraan medewerkers zingeving ontlenen; ze gebruiken verhalen en metaforen waarmee ze hun kennis expliciteren voor praktisch gebruik; ze gebruiken hun invloed om mensen bijeen te brengen en hanteren mentorschap om wijsheid bij anderen te cultiveren.
