Ik ga het je niet vragen. Omdat het er vermoedelijk het slechts denkbare ogenblik voor is. Omdat je op dit moment waarschijnlijk verder dan ooit verwijderd bent van alles wat je aan jezelf en je situatie veranderen wilde. Want wees eerlijk: wat is er van de doelstellingen die je voor dit jaar geformuleerd hebt, terecht gekomen? Laat me raden: niet bijster veel. Een troost: nog maar een half jaar en er zijn weer nieuwe kansen. Dan is er weer een nieuw jaar, nieuwe voornemens. Met opnieuw dezelfde doelen, dat dan weer wel. Zinloos dus: lees waarom je met doel-denken geen schijn van kans hebt.
Crisis na crisis
Was er vroeger de midlifecrisis voor veertigers, tegenwoordig is er zo’n beetje één bij elke leeftijdscategorie. Wat is het dan dat we altijd maar streven naar perfectie? Hoe komt het dat we niet tevreden zijn met wat er is, of hoe we zijn? Het is ook de sociale druk: tien tegen één dat het antwoord ‘goed’ is, wanneer je iemand vraagt hoe het gaat. Het is ‘goed’, maar het moet altijd beter en we schuiven onze lat mee met die van onze omgeving. Kansloos, want pas als we dood ter aarde storten, vallen we samen met de schaduw die we najoegen.
