Bij de gymles speelden we vaak basketbal of voetbal. Twee aangewezen aanvoerders mochten om beurten hun teamleden kiezen. De beste spelers werden als eerste gekozen, dat waren altijd dezelfde, net als de laatste. Het was een goede manier om twee teams te maken van ongeveer gelijke sterkte. Wel een manier met enorme impact op iedereen. Het was steeds opnieuw een bevestiging van je positie in de groep.
Voor de eerste was het steeds weer een groots moment van succes, voor de laatste weer een deuk in het zelfvertrouwen. Gelukkig zijn wij mensenkinderen niet zo kwetsbaar dat dat effect blijvend is. Slechte sportprestaties leiden niet automatisch tot een slechte positie in de samenleving, net als slechte cijfers. Met sporten werd ik wel gekozen, maar mijn cijfers voor de vakken die ertoe deden waren toen niet bijzonder. Gates en Jobs waren trouwens ook geen uitblinkers. Met creativiteit, samenwerken, meebewegen en experimenteren kom je ook een heel eind.
Boven verwachting
Het helpt wel als je uitgedaagd wordt. Achteraf blijken de beste leermeesters, die leermeesters te zijn die hoge eisen stelden en je af en toe een schop onder je kont gaven. Mensen die iets in je zagen en je ook aanzette om boven je eigen verwachtingen te presteren. Niets verslaat dit soort persoonlijke aandacht. Om echt uit de verf te komen heeft iedereen iemand nodig die in hem/haar gelooft, die aanmoedigt en verantwoordelijk maakt. Geïnspireerde leidinggevenden en gepassioneerde medewerkers halen het beste in elkaar naar boven.
99% losers?
'Yes we can', maar het wordt wel steeds moeilijker met de economische malaise van dit moment. Een aantal babyboomers hebben er een flink zootje van gemaakt, en wij hebben er allemaal bij gestaan en niets gedaan. Nu staan ineens jonge en oude Amerikanen op. 'Occupy Wall Street' krijgt steeds meer steun. De 99% onvermogende Amerikanen staan op tegen de 1% zeer vermogende, inmiddels ook gevolgd door Europeanen in verschillende Europese steden. En deze demonstranten zijn geen losers. Het zijn sterke mensen, met een sterke overtuiging die iets van hun leven willen maken.
Lekker veel tegenslag
Ik kom uit de tijd dat uitdagingen nog problemen waren, maar ik ben om. Het is goed om al jong te leren zien waar de kansen liggen en het er bij enige tegenspoed niet meteen bij te laten zitten. Met deze crisis en alle veranderingen doen zich weer zoveel nieuwe kansen voor. Eén belangrijke kans is om te leren omgaan met tegenslagen. Het zijn niet de successen waar we het meest van leren. Het schijnt dat we 3x meer leren van een fout of een verlies. Het is niet alleen de kennis die we daarmee opdoen, maar ook de training van onze mentale spieren.
Elk nadeel heeft ……
Sta stil na een verlies. Neem een moment voor jezelf om het te verwerken, bepaal zelf wat je kan en wat je wilt en leer van die ervaring. Laad de batterij weer op en ga er nog doelgerichter en met nog meer kennis en vaardigheid weer voor de volle 100% tegenaan. Leren omgaan met verlies maakt mentaal sterker, daarom is het nodig dat we af en toe vallen, dat we soms als laatste gekozen worden, dat we onze pensioenen bedreigd zien. Dat is de enige manier om een winnaars mentaliteit te verwerven.
Ik vind het een hele goede blog, van begin tot eind. Ik herken mezelf er ook wel in terug: ik was nooit een uitblinker op school, maar ik was zó veel bezig met andere dingen die ik veel leuker en interessanter vond, dat ik ondertussen een goedlopend online softwarebedrijf opgezet heb.
Soms zijn andere dingen belangrijker, heb je een ander doel voor ogen. Vaak zijn er ook heel veel mensen die daar geen bal van snappen, maar als je je daardoor tegen laat houden wordt het toch een lastig verhaal om je doel te bereiken...
Over de auteur:
