Voor een stevige werksessie met een grote afdeling van een flinke bank zochten we een locatie buiten de deur. Echte winst had ook deze bank niet gedraaid, en toch besloot de directeur voor een tweedaagse extern te gaan. Hij boekte een jeugdherberg, liet het diner bezorgen door de plaatselijke Chinees en één van de medewerkers verzorgde de disco.
Stel, je bent manager van een supermarkt. Een klant komt een pak melk terugbrengen dat bol staat van ellende. De caissière ziet meteen dat het pak gekocht is bij de collega om de hoek en wil het pak melk niet ruilen. Wat doe je?
Jamal Malik, de theejongen uit het call center in Mumbai, wint in de film ‘Slumdog Millionaire’ (8 Oscars) een vermogen omdat hij ‘toevallig’ alle antwoorden weet in ‘Who wants to be a millionaire?’ Dan wordt hij natuurlijk verdacht van fraude. Het kan niet waar zijn dat een jongen uit een sloppenwijk over zoveel kennis beschikt. Wanneer zijn wij eigenlijk overtuigd van iets?
Als manager probeer je goed te doen, maar soms komen teleurstellingen met bakken tegelijk en verdwijnen je energie en enthousiasme zo in het putje. In plaats van applaus voor een briljant idee wordt je beschuldigd van eigenzinnigheid en je open gedrag wordt beloond met een aanval op je getoonde kwetsbaarheid. Paarlen voor de zwijnen?
Als de Koningin ergens komt worden de stoepjes geveegd, tegels recht gelegd en alles krijgt een likje verf. Als je Koningin zou zijn, dan zou je denken dat het overal naar verf ruikt. Maar je bent de Koningin niet, je bent een manager en dan is het goed je af te vragen waar het bij jou naar ruikt.
Heb je al een goede kandidaat die jou op kan volgen als je eens vertrekt? Natuurlijk ben je uniek en is het moeilijk jouw kennis en ervaring te evenaren, maar toch moet je aan je opvolging werken Soms heb je geluk en zijn er zelfs een aantal kandidaten beschikbaar, maar heel vaak moet je medewerkers zelf opleiden tot het vereiste niveau. Hoe pak jij dat aan?
Een Mexicaanse collega consultant nodigde mij uit voor een feest en ik vroeg hem hoe laat het feest zou beginnen. Zijn antwoord was: ‘Als de mensen en de muzikanten er zijn, dan begint het feest.’ Ik had nog onvoldoende antwoord op mijn vraag, dus vroeg ik hem nogmaals hoe laat het feest zou beginnen. ‘Dat zeg ik Aart, het feest begint als de mensen en de muzikanten er zijn.’
‘Alles is verkoop,’ beweert een vriend van mij die zeer succesvol is als ondernemer. En tegelijkertijd weten we allebei dat het ook om de kwaliteit van je aanbod gaat. Je vergeet nooit de miskoop die je deed omdat je je in liet pakken door een reclame of verkoper. Gebakken lucht in een prachtige verpakking en met de belofte op een rijk, gezond en gelukkig leven. Meestal herken ik het, maar ik ben toch weer in de val gelopen.
Op zaterdag 15 maart was de finale van de FD Career Challenge 2008, waar een part time MBA opleiding te winnen was bij Nyenrode ter waarde van 46.000 euro. Het slagveld waarmee men adverteerde voor deze wedstrijd voorspelde een bloedige en keiharde strijd tussen de finalisten, waarbij alles geoorloofd leek. Hoe competitief kunnen we in Nederland zijn, in opleidingen en in zaken?
Alleen al deze week maakte de pers melding van drie grote projecten met veel problemen: de ICT-projecten bij de Belastingdienst, de Roertunnel en de verbouwing van het Rijksmuseum. De resultaten deugen niet, het kost nog meer tijd en nog meer geld.
Hoe vaak maakt u mee dat een omvangrijk project volgens afspraak wordt afgerond?
‘Waar MBA-ers komen verdwijnen banen en worden reorganisaties doorgevoerd ter meerdere eer en glorie van de aandeelhouderswaarde. Achter hun bureau sturen ze op cijfers. Ze laten een slagveld achter en strijken toch een geweldige bonus op.’
Is dit een vooroordeel over managers met een MBA of is het toch werkelijkheid?
Las u ook dat veel handelingen van verpleegkundigen overbodig zijn? Onderzoek geeft aan dat het bijvoorbeeld helemaal niet nodig is de huid schoon te maken voordat je een injectie krijgt. In het kader van de efficiency moet je deze handeling dus schrappen.
Hoe zit het met de overbodige handelingen van managers? Ook allemaal afschaffen?
Net als veel Nederlanders houd ik erg van cabaret. Maar natuurlijk niet van alles. De Lama’s bijvoorbeeld spreken om verschillende redenen niet zo aan. En hier is het vooral interessant te melden dat hun populariteit voor ons werk slecht uitkomt. Sinds De Lama’s zo succesvol zijn hebben wij ineens minder mogelijkheden om managers naar meesterschap te leiden.
In oude verhalen komen allerlei vreemde gedrochten en figuren voor. Je denkt dat ze verzonnen zijn, maar men geloofde echt in het bestaan van deze zogenaamde monsters. En ook nu lijken sommige van die verhaalfiguren nog echt voor te komen in onze organisaties. Als u er teveel van herkent, wordt het hoog tijd dat u er een exorcist bij haalt.
