Als het gaat om ons eigen klaaggedrag lijkt er geen onderwerp te zijn waarover we niets te miepen hebben. Toch zijn er, als je heel goed kijkt, feitelijk maar vijf categorieen waarin we zo graag ons ongenoegen uiten. Vijf? De schijf van vijf bedoel je? Inderdaad! Kijk maar:
Soms is het goed om de dingen in een aantal overzichtelijke en voor iedereen begrijpelijke categorieën in te delen. Hoe compacter en helderder de boodschap wordt gebracht hoe beter (en hopelijk langer) het blijft hangen.
Laat ik hiervan, in dit blog van precies (!) 700 woorden, eens een voorbeeld geven voor wat betreft het thema klagen / anti-klagen dat (en dat vind ik heel leuk om te mogen constateren) immer aan populariteit wint.
Een andere insteek Wellicht ten overvloede: het Anti-klaagboek gaat over wat klagen is, waar het vandaan komt, waarom we het doen en wat we er (zelf) aan kunnen doen. Het geeft negen oorzaken van klagen en negen tips & trucs om klagen positief te pareren. Het beoogt zelfbewustzijn te creëren zodat we er positief aan kunnen werken met zijn allen. Ik ga van deze gelegenheid gebruik maken om, en vergeef me de populaire managementuitdrukking, een andere insteek te kiezen.
Let op! Ik stel me bewust wat ongenuanceerd op in dit blog, wellicht zelfs wat recalcitrant en plagerig. Dat is niet toevallig. Dat doe ik om een punt te maken. Hoe even vol tot het einde!
Vijf partjes Waar klagen we nou eigenlijk over? En wat betekent dat voor hullie, de klagers en ons, de beklaagden? Ik heb een handige schijf van vijf samengesteld om dit te verduidelijken. Per partje geef ik kort en bondig voorbeelden, commentaar en (uiteraard) oplossingen.
1. We klagen over wat buiten onze invloedssfeer ligt
Voorbeelden: het weer, politici, CEO’s. Commentaar: Covey heeft er van alles over gezegd met zijn cirkels en de man heeft gelijk. Oplossing: Stop met klagen: maak je niet druk over zaken die je niet kunt beïnvloeden. Start met anti-klagen: span je in voor wat binnen je eigen cirkel ligt en zoek of kies je helpers daarbuiten.
2. We klagen over de trivialiteiten des levens
Voorbeelden: op de WC gaan zitten met de bril omhoog, gebroken nagels, het aanbod op TV. Commentaar: in de Nationale Irritatieweek (zoek in twitter op #irristand) is er meer dan voldoende aandacht aan besteed. Zie aldaar. Oplossing: Stop met klagen: het zijn verschijnselen van Vreselijk Verwaande Verwennerij. Start met anti-klagen: spiegel al je triviale irritaties positief, deel die met anderen en ga door met je leven.
3. We klagen over wat we zelf veroorzaken
Voorbeelden: relatieproblemen, carrièredrukte en financiële besluitvorming. Commentaar: het blijft fascinerend om een klaagzang aan te horen van iemand die de meeste van zijn ellende zelf heeft geïnitieerd, georganiseerd en verwezenlijkt. Oplossing: Stop met klagen: je bent er zelf aan begonnen dus je kunt er ook zelf wat aan doen. Start met anti-klagen: kom in beweging (actie, actie, actie!), draai terug wat je kunt of pas damage control toe. Berust in wat overblijft.
4. We klagen over wat ons wordt aangedaan
Voorbeelden: slechte service- of productlevering, matennaaierij op het werk, pestgedrag. Commentaar: maar natuurlijk heeft niet iedereen het beste met je voor! We hebben allemaal onze eigen ‘agenda’ en die komt vaker niet dan wel met de jouwe overeen. Oplossing: Stop met klagen: shit happens. Je ervaart gewoon het verschil tussen assertiviteit en volgzaamheid. Start met anti-klagen: reclameer je probleem op nette en professionele wijze. Kom op voor je zelf en haal je recht.
5. We klagen over wat ons overkomt
Voorbeelden: ziekte, ongeluk, sterven en de dood. Commentaar: het leven is niet goed of slecht, rechtvaardig of onrechtvaardig en het leven heeft het niet speciaal op jou of mij gemunt. Het leven is simpelweg onverschillig over ons allemaal. Oplossing: Klagen mag. Troost is hier geboden.
Gelijke boodschap Zoals je ziet is bij vier van de vijf partjes de boodschap hetzelfde: stop met klagen en start met anti-klagen. Zo niet, zie hoofdstuk 6 van het Anti-klaagboek: ‘Noodpakket voor klaagrampen’.
Eenvoudig he? Overzichtelijk he? Mooi he?
Alleen het vijfde partje wijkt af, daar hoort gepaste troost. De eerste en de vijfde hebben als overeenstemming dat ze buiten onze invloedssfeer liggen. Het verschil is dat je bij de eerste een keuze hebt, bij de laatste duidelijk niet.
Zo ben ik in precies 700 woorden door het hele concept anti-klagen gevlogen. Want tja, klagen over al dat geklaag, dat is klagen voor gevorderden! (*)
Nummer 1: Gigantisch grote misvatting (Circle of Influence). Mijn excuses aan Mr. Covey dat ik het met hem oneens ben hierover.
Natuurlijk kun je wel zaken beďnvloeden die buiten je ''zogenaamde'' cirkel liggen, je bepaalt namelijk zelf de cirkelgrootte. En via via kun je er ook komen. Talloze voorbeelden hiervan kun je lezen in de krant...waar een wil is, is een weg.
Alle oplossingen komen uiteindelijk neer op het zelf ondernemen van een actie (bij voorkeur natuurlijk constructief, maar destructief is ook mogelijk).
Suzy
|
|
4
-
10
-
2011
|
16
:
12
uur
@m.izzinosa
Ik heb t zojuist geprobeerd, mijn cirkel van invloed zo groot mogelijk gemaakt, maar nog steeds kan ik het weer niet aanpassen. Tips?
Flauw, maar je snapt wat ik wil zeggen. Er zijn wel degelijk zaken die je echt niet kan beďnvloeden.
Edward
|
|
5
-
10
-
2011
|
10
:
24
uur
M.i. hebben m.izzinosa en Suzy beiden gelijk. Op bepaalde beslissingen hebben wij een redelijke invloed en op andere zaken maar een kleine. Door mensen te mobiliseren en door aandacht voor bepaalde onderwerpen te vragen kun je een grotere invloed uitoefenen.
Alles heeft wel gevolgen. Hoe minder directe invloed je hebt, hoe meer energie iets kost. Het is dus efficienter om je te concentreren op zaken waar je veel invloed op hebt.
Wat de 5 schijven betreft. Met de vijfde ''oplossing'' ben ik het niet eens. Het is goed het verdriet te voelen, te accepteren en het een plekje te geven. Door het niet accepteren van een ziekte of verlies van een naaste kun je niet goed verder met jouw leven. Het blijft je dan beperken. Verdriet mag, klagen helpt niet en je gevoelens delen wel.
Wat betreft de vijfde schijf zijn we het eens met elkaar. Ik geef als oplossing: ''Klagen mag. Troost is hier geboden''.
Het gaat hier om de definitie van klagen. Van de drie klaagvormen in het Anti-klaagboek (treuren, betreuren en zeuren) zijn de eerste twee ligitieme of rechtvaardige vormen van klagen. Ze worden gespiegeld met troosten, prijzen en prikkelen.
Treuren doe je bij ongeluk, ziekte, sterven en de dood. Door iemand te troosten laat je het verdriet voelen, het accepteren beginnen en help je het een plekje te geven. Klagen IS hier gelijk aan je gevoelens delen. Het is klagen in de oudste ''oervorm'' en het is onlosmakelijk verbonden met de menselijke soort. Als iemand treurt (jammert, lamenteert) omdat er iets ernstigs is gebeurd dan staan we dat als medemens toe en bieden we troost.
Mijn blog is een soort ''managementsamenvatting'' van het Anti-klaagboek. De eerste twee klaagvormen behandel ik in beperkte mate maar als je de context daar leest dan zul je zien dat ik hetzelfde bedoel als jij.
Heldere samenvatting. Klagen om het klagen levert niets op natuurlijk. Zelf heb ik moeite met mensen die klagen over hun situatie maar er te weinig aan doen om deze te veranderen. Klagen om een punt te maken en er een oplossing achteraan brengen is prima! Ik wil mij dus even beklagen over de anti ''ja maar'' cursussen. Het klagen toont betrokkenheid. Het is mogelijk het begin van een plan het beter te doen. Weerstand is verstand las ik in een andere column. Pas als mensen gaan berusten wordt het echt problematisch dan gaat er energie verloren.
@m.izzinosa Covey zegt precies het zelfde over het vergroten van de cirkel van invloed. En stelt ook juist dat deze veel groter is dan menigeen denkt. Ook de CEO kon je volgens hem beďnvloeden bijvoorbeeld. Je kunt het weer niet aanpassen maar wel een bestemming kiezen met beter weer natuurlijk ;-). Als de berg niet naar mohammed komt... Afin.
Stephen
|
|
10
-
10
-
2011
|
11
:
29
uur
Bart,
Ik ben dol op bloemlezingen ! Dank!
Maar ehhh.... lees ik nou in de paragraaf 'vijf partjes' dat de doelgroep (managers) de beklaagen zijn en de rest van de wereld klagers? Als dat waar is, geeft dat te denken....;-)
Ik weet niet wat er in het boek allemaal te lezen is. Maar is af en toe klagen niet gewoon heel erg lekker? Natuurlijk is het allemaal harstikke goed om alles positief te bekijken, 2.0 te doen, effectief te zijn etc.etc. maar laat klagen nou toch lekker niets opleveren. Dat is prima!
Willem van Druten
|
|
8
-
10
-
2011
|
16
:
32
uur
Al met al roept dit blog (708 woorden exclusief onterecht gebruik van koppeltekens) weinig klachten op. Da's alvast een goed teken.
Dit blog kun je zien als een managementsamenvatting in (ongeveer, touché Willem :-) 700 woorden. Het hoopt je zodanig te prikkelen dat je in verder onderzoek gaat.
Je hebt overigens gelijk: af en toe klagen is best lekker. Dat doet iedereen, ik ook. Het Anti-klaagboek omschrijft dan ook 'rechtmatige' en 'onrechtmatige' vormen van klagen en gaat er met name op in wat we kunnen doen als we in onze klaagzang blijven hángen. Want dát is me een partij ongezond, zeg! :-)
Ik zou zeggen: zoek verder dan kom je vast en zeker het Anti-klaagboek tegen. Overigens: op managementboek.nl kun je de eerste 25 pagina's inzien en dat helpt al direct om je vraag te beantwoorden.
Fijne dag!
Met de hartelijke anti-klaaggroeten,
Bart Flos
PS Kijk ook eens op Twitter onder #antiklagen #antiklaagboek #antiklaaglied #antiklaagseminar #posiconomie #voordeeldenken en #flossofie
Over de auteur:
