Er is te weinig persoonlijk contact tussen docent en student, te weinig uitdaging voor leerlingen, te weinig aansluiting met de praktijk, initiatief wordt de kop ingedrukt, teamwerk wordt individueel beloond, de lat ligt vaak te laag. Presteren klinkt als een vies woord, en collegegeld verdwijnt naar onderzoekers die zich van hun docerende taak kwijten door hun eigen boeken aan te prijzen als ''de toonaangevende vakliteratuur''.
Naar mijn idee is er (binnen het wetenschappelijk onderwijs) te weinig belangenverstrengeling tussen docent en student. Veel onderzoekers hebben moeite om hun publicatie-targets te halen omdat ze les moeten geven, en kunnen zich niet op hun lessen concentreren omdat er onderzocht moet worden. De student zou eerder ingezet moeten/kunnen worden in het onderzoeksproces, zodat de student meer leert over praktijkgericht onderzoek, en de docent meer kan publiceren.
Om me heen zie ik veel HBO doorstromers. Wat me aan hen opvalt is dat zij vaak de meest prachtige presentaties maken, maar inhoudelijk belangrijke steken laten vallen. In discussies gaat de winst naar diegene die het vaakst aan het woord is, en ondertussen de meeste 'dure woorden' gebruikt.. In één op één gesprekken geven zij vaak als reden van hun universitaire vervolgstudie de titulatuur: zelden willen zij beter leren onderzoeken. Interactie tussen studenten (zowel HBO als Universitair) is lang niet altijd constructief: ieder wordt immers individueel beloond op tentamencijfers. ''Het maakt mij niet uit dat hij het fout heeft, zolang ik maar beter weet'' is in alle stilte het credo.
De middelbare school (VWO) ligt al vier jaar achter me, maar me staat bij dat daar een veel te breed pakket aan vakken oppervlakkig behandeld wordt. Ook daar werd de leerling niet aangemoedigd om te presteren: niet individueel, niet in de groep.
Over het VMBO: ik kan enkel steunen op verhalen van een mede-student die les geeft aan tweedejaars VMBO. Ik durf hier dan ook geen waarde-oordeel over te geven.
Reactie: Veel praten is slechts een van de vele valkuilen. Te veel of te weinig: praten, voorbereiden, willen weten, vragen, etc.
Beste Ton, veel schrijven om je punt te maken is ook een valkuil.
Of je nu topmanager bent of niet veel mensen, zoals ik, doen liever een complex en lastig (verander)project dan jezelf moeten verkopen (onze calvinistische cultuur) in een sollicitatiegesprek. Dus goed voorbereiden is het devies.
Ik heb in 2e helft 2005 veel gesolliciteerd en daarvoor een soort (sales)funnel voor bij gehouden om er van te leren. Echter, geen gesprek was hetzelfde. B.v. 1 uur lang ja-knikkers op hetgeen ik te melden en te vragen had en via het werving- en selectiebureau kwam de melding dat ik het niet snapte en te veel in mijn eigen denken vast zat. Raar! Of was ik gewoon de verplichte 2e sollicitant in de laatste ronde.
Lees het boek ''Welke kleur heeft jouw parachute?'' van Richard Bolles. Dat geeft je inzicht in het hoe, waarom van werving, solliciteren en hoe een sollicitatiegesprek globaal verloopt en vooral.... hoe je weet of je gesprek goed loopt. Een echte aanrader!
Verder, verdiep je in het waarom van de functie, hoe jij van toegevoegde waarde bent en wie de (interne / externe) eind klanten en wat hun behoeftes zijn. Laat dat tijdens het gesprek naar voren komen met voorbeelden uit het verleden hoe dat je dat toen voor wie opgelost heb. Gaat het gesprek van praten in verleden tijd naar heden en toekomst dan zit je op het goede spoor.
Laatste: praat met Ik en niet met Wij (hoe goed je ook als teamspeler bent). Dus Ik heb xxx gerealiseerd met mijn team, i.p.v. We hebben..... Want tijdens een sollicitatiegesprek is dat valse bescheidenheid.
Reactie: Makkelijk gezegd! Als je niks verandert kun je ook niet verwachten dat je betere resultaten krijgt.
De meeste organisatie zijn gericht op het operationeel uitvoeren van de business, op de manier zoals dat NU gaat. Je kunt van die mensen niet verwachten dat ze ''bewezen'' verbeteringen kunnen vinden (dat is hun werk en focus niet).
Iemand van buiten halen kan helemaal niks ''bewijzen''. Wat je ook doet, je kunt altijd voorbeelden vinden van successen en falen. Dat betekent dat je een kans-inschatting kunt maken van het succes voor die specifieke organisatie.
Er gaat inderdaad een hoop effort/geld 'verloren' door verandermanagement. Maar helaas gaat er ook een hoop effort/geldverloren doordat er geen veranderingen worden doorgevoerd waar dat wel nodig is.
Reactie: Veel Nederlanders zijn overdreven bescheiden over wat ze kunnen. Amerikanen hebben daar veel minder last van.
Die (valse) bescheidenheid wordt ons met de paplepel ingegeven. We moeten ''sociaal'' zijn, ''solidair'' zijn, en opkomen voor de zwakkere. In veel gevallen betekent dat dat er weinig mensen opkomen voor de sterkere, die het vervolgens op eigen kracht moeten doen. En ''wie zijn kop boven het maaiveld uitsteekt...'' maakt dat we het de sterkere best lastig maken.
En dan het punt dat ons aannamebeleid steeds zwaardere eisen gaat stellen aan de sollicitanten: we willen alleen maar toptalent! En als we die dan hebben, dan laten we hem/haar aan zijn lot over...
Ik kan me best voorstellen dat je tegenwoordig verwacht wel ietsje meer steun te krijgen alsje meer in je mars hebt dan een gemiddelde.
Reactie: Misschien moet er meer 1-op-1-onderwijs komen. Aangezien dat op scholen hoogst waarschijnlijk niet mogelijk zal zijn, kan het wellicht veel eerder op de werkvloer gebeuren. Zodoende komt er ook een betere link tussen theorie en praktijk.
NB: Ik ben zelf een student die niet al te blij is over het onderwijs systeem.
Reactie: Wat als iemand over de vloer komt die kort en bondig is?
ZIJN ER NOG VRAGEN? : ''Neen''. Jullie zouden dan ook niet tevreden zijn. Blijkbaar is dit dan een gebrek aan belangstelling. Ja toch?
Reactie: Voor veel mensen is de sfeer op de werkvloer heel belangrijk. Ik denk dat de prestaties van het personeel ook afhankelijk is van de sfeer die op de werkvloer heerst. Op het moment dat er ''negatieve'' sfeer heerst op de werkvloer wordt er iedereen mee beinvloed. Het is uitermate belangrijk om een goede sfeer te creeren op de werkvloer om conflicten en heftige discussies te vermijden. Op het moment dat men elkaar respecteerd zouden de discussies heel erg anders verlopen. Meestal staat er op de vargaderingstafel een kan met water en glazen. Op het moment dat er tussen twee leden en heftige discussie is waar tussenin onmogelijk is te komen schenk ik water aan een van de leden en geef ik het glas met water in de hand. Op die manier maakte ik eind aan een discussie waarna er opbouwend met betrekking van andere leden werd vergadering voortgezet. Tot nu toe heeft het altijd gewerekt.
_________________________________________________
Ik ben nog een student wellicht werkt het bovenvermelde niet op elke soort vergaderen
Reactie: Mensen die roepen dat ''de ander'' teveel praat zijn kennelijk onbekwaam in het luisteren. Ergo: ze willen zelf wellicht liever aan het woord.
Juist wanneer een kandidaat veel praat, mits inhoudelijk van niveau en ter zake, leidt dit tot een match of mis-match.
Reactie: Hoewel ik me niet als topmanager beschouw maar meestal wel rapporteerde aan de directie of lid was van het MT, danwel op leiding gaf aan operationele teams of projecten herken ik deze stelling.
De laatste jaren was ik min of meer gedwongen elk jaar een nieuwe werkgever te zoeken en moest ik hiervoor vaak tientallen gesprekken en honderden brieven schrijven alvorens ik het dekseltje vond dat bij dit potje zou kunnen passen. Ik heb dus flink wat ervaring kunnen opdoen met solliciteren.
Heel vaak heb ik tijdens of na afloop van een gesprek te horen gekregen dat ik veel praat. Ik vraag namelijk steeds hoe men het gesprek vond en dan gaf men vaker aan dat ik veel praat.
Maar dat is eigenlijk toch wel bizar.
In een sollicitatiegesprek probeert de nieuwe werkgever toch meestal zoveel mogelijk te weten te komen van een kandidaat en een zo goed mogelijke indruk te krijgen. Als je dus veel en complexe zaken hebt gedaan heb je dus ook meer tijd nodig om bepaalde zaken toe te lichten en in de juiste context te plaatsen. Doe je dit niet dan kan de nieuwe werkgever een hele andere conclussie trekken met alle gevolgen van dien lijkt me. Hoe dan ook soms praat ik inderdaad veel maar er zijn ook periodes dat ik helemaal niet zo spraakzaam ben en iedereen denkt dat ik zorgen heb. Ik ben dan meestal aan het denken of heb weinig zinvols te vertellen op dat moment. Dat zal echter nooit voorkomen als ik interesse heb om een nieuwe uitdaging te bemachtigen en uitgenodigd wordt voor een gesprek!
Ook denk ik dat je als kandidaat denkt dat je maar 1 keer de kans krijgt om de nieuwe werkgever te overtuigen van je kwaliteiten. Je probeert dan toch alles uit de kast te halen en te presenteren in het uurtje dat je meestal krijgt.
Verder denk ik dat leidinggeven vooral communiceren is en iemand die makkelijk communiceeert toch een streepje voor heeft op kandidaten die zwijgzamer zijn.
Als leidinggevende hoor je ook vaak het voortouw te nemen, domininater aanwezig te zijn dan de gemiddelde werknemer. Dat is toch een eigenschap van elke leider, dacht ik toch. Wie wil nu een manager in dienst nemen die voornamelijk zwijgzaam is?
Daarbij moet je als manager om te overleven ook wel een sterk ontwikkeld karakter, persoonlijkheid en ego hebben en dat bovendien ook manifest uitdragen.
Als ik ergens in een nieuw team begin dan ben ik toch genoodzaakt om te communiceren, de mensen moeten weten wie je bent, wat ze aan je hebben en je moet zelf ook weten met wie je werkt en wat van je verwacht wordt enz. enz. Daarom communiceer ik veel meer, eigen meer als ik zelf zou willen, bij het aanvaarden van een nieuwe uitdaging en ben ik pas na pakweg een jaar wat zwijgzamer en beknopter en worden mijn mails, betogen en uitleg veel korter. Diegene die met mij communiceert weet immers, tegen die tijd, beter wat ik bedoel en waar ik naar toe wil en ik zelf kan beter inschatten wat de anderen wellicht bedoelen met hun communicatie. (dit is dan ook weer een valkuil trouwens, je gaat gemakkelijk denken dat je weet wat de ander bedoeld en vergeet te checken of de boodschap wel goed ontvangen is over en weer!)
Ik ben ervan overtuigd dat deze aanpak absoluut de enige juiste is en dat een gebrek aan ervaring, management inzicht of inlevingsvermogen de oorzaak is van de klachten van diegenen die dit anders zien.
Communiceren is werken, als men communiceert dan draagt men zijn eigen inzichten, het bedrijfsbeleid, regelgeving enz. uit, doet men aan teambuilding, probeert men de lange termijn resultaten veilig te stellen en te verbeteren, het werk beter getructureerder uit te voeren en neemt men verantwoordelijkheid. Bovendien biedt communicatie de mogelijkheid om te laten zien dat men betrokken is bij de organisatie en de mensen die bij deze organisatie werken en stelt men zich verantwoordelijk op. Hetgeen niet wil zeggen dat je voor alles een oplossing kunt en wilt bedenken maar een luisterend oor is vaak al welkom. Men praat over het werk en hoe dit gedaan zou kunnen worden, men geeft instructies en men probeert de baas te voorzien van informatie en de resultaten van het werk en de problematiek maarmee het team te maken heeft en welke oplosingen mogelijk zijn.
Als men dus met een sollicitatiegesprek veel praat dan kan dit een teken zijn dat men een harde werker is die zijn verantwoordelijkheid serieus neemt, betrokken is bij zij werk en team en wil dit niet zeggen dat men uitsluitend met zichzelf bezig is of men zichzelf graag hoort praten en opscheppen over de successen en capaciteiten die men heeft. Dit zou natuurlijk wel kunnen maar bij een sollicitatiegesprek is dit toch eigenlijk een must wil men zich onderscheiden van de vele andere kandidaten. Ik ga er natuurlijk vanuit dat men geen onzin praat.
Van zelfsprekend is de functie bepalend of het gewenst is dat men de eigenschap bezit veel te kunnen en willen communiceren.
Ik kan me voorstellen dat het bij bepaalde functies niet gewenst en er verwacht wordt hoordzakelijk opdrachten uit te voeren zonder veel overleg, bijvoorbeeld aan de lopende band of bij het invoeren van data in een pc. Veel praten kan dan contraproductief werken. Echter, ook een gezellige kletstante (m/v) kan een zeer positieve invloed hebben op de productiviteit van een team. Immers als de anderen dit niet hinderlijk vinden kan dit sfeerverhogend werken en het monotone werk en de sleur veraangenamen. Men zit immers wel 5 dagen in de week 8 uur bij elkaar en hoe plezieriger dit kan, hoe beter dat dit is voor het behalen van goede bedrijfsresultaten.
Kultuurverschillen zijn er zeker, van bedrijf tot bedrijf en van land tot land. Uiteraard zal moeten blijken of men past binnen die specifieke kultuur, dat kan men nooit van te voren zeggen, dat blijkt pas na pakweg een half jaar tot een jaar.
Ondanks alle goedbedoelde feedback en adviezen die ik kreeg tijdens mijn werk en de vele sollicitatiegesprekken blijf ik van opvatting dat men beter zichzelf kan zijn tijdens een sollicitatiegesprek dan dat men zich anders voordoet dan men is. Toneel spelen is niet eerlijk naar de werkgever toe en men komt waarschijnlijk na vervoolp van tijd in een situatie terecht waarin men toch weer zijn natuurlijke aard toont. De werkgever zal dat in veel gevallen storen met alle gevolgen van dien.
Natuurlijk begrijp ik ook dat men zijn communicatie kort, scherp, duidelijk en doelgericht moet houden en dat iemand die tientallen ellenlange berichten moet doorlezen liever een korte en heldere mail van een paar zinnen krijgt dan een boekwerk.
Ik heb echter een tussenoplossing bedacht.
Als ik denk dat iets meer uitleg en achtergrondinformatie nodig heeft dan begin ik met een kort en bondige mail en verwijs dan naar de beargumentatie en de achtergronden die ik vervolgens bijsluit als bestand of een gedeelte van de tekst in de mail waarin ik uitgebreider daarop in ga. Hierdoor heb ik geen last meer van klachten over mijn mailing die te beknopt of uitgebreid zouden zijn.
Een enkeling vraagt zich wel eens af of ik niet te veel tijd bestijd aan dergelijke mails maar dan vertel ik hem dat ik vaak thuis dergelijke mails opstel of in de verloren minuten dat iedereen naar huis rent nog een paar minuten (onbetaald) doortik.
Als verantwoordelijke voor een afdeling betaald zich dit toch vanzelf terug als de afdeling succesvoller werkt en de targets behaald worden. Bovendien verminderd dat de werkdruk die je kunt hebben tijdens de normale werkuren, enerzijds omdat je zaken als je ze een keer goed uitlegt een voudiger maakt en anderzijds omdat je zo meer tijd hebt om je te concentreren op andere zaken van de dagelijkse praktijk.
Mijn advies aan werkgevers en HR managers en al die bureau's die betrokken zijn bij sollicitatiegesprekken luidt dan ook: Geef duidelijk aan hoe de bedrijfscultuur is, wat men verwacht van de kandidaat en welke vaardigheden en eigenschappen daarbij zouden horen.
Want ook voor hun geldt dat men zichzelf een voor de gek houdt met als resultaat dat de nieuwe werknemer uiteindelijk niet voldoet aan het verwachtingspatroon of niet past binnen de bedrijfscultuur en hier spanningen uit kunnen voortvloeien die contraproductief zijn en zelfs tot een exit zouden kunnen leiden na bijvoorbeeld een jaar.
Uw organisatie en uw team worden horendol als zij zich steeds weer moeten aanpassen aan een nieuwe leider met nieuwe inzichten, persoonlijkheid en karakter. Deze leiders komen dan ook in dergelijke bedrijven niet veel verder dan inwerken en op het punt dat zij ingewerkt zijn verlaten zij vaak weer de organisatie, vrijwillig of gedwongen. Terwijl dan juist het grote kneden en vormen begint en het noeste voorwerk toch zijn vruchten moet gaan afwerpen!
Dat is pure kapitaalvernietiging!
De voordelen van de instroom van nieuw bloed in de organisatie wegen niet op tegen de nadelen, is mijn overtuiging.
Welnu, u ziet, ik communiceer veel en graag en ik deel graag mijn ervaring met anderen omdat ik weet dat intelligente mensen niet alleen maar kennis opdoen met vallen en opstaan maar ook door te luisteren naar en te leren van fouten, de ervaring en de kennis die anderen hebben opgedaan resp. op hebben gedaan.
Ik kwam hier redelijk laat achter, wellicht dat bij u eerder het kwartje valt, u zou wel eens mijn volgende baas of opdrachtgever kunnen zijn!
Bent u gecharmeerd van mijn betoog en wilt u in contact met mij komen dan kunt u mij bereiken door een mail te sturen naar ton@eliteweb.cc.
Ik wil graag mijn ervaring met u delen of u helpen met uw werk of bedrijf. Ik beleef daar zoveel plezier aan dat ik al jaren op diverse fora adviezen geef en artikeltjes schrijf en daar behoorlijk wat energie uit put en geen moeite mij teveel is bovendien leer ik er zelf ook steeds van.
Reactie: Wat een onzinnig artikel - er zijn toch juist best veel functies waarvoor het zijn van een spraakwatervel - mits de inhoud goed is een enorme pre is.
