Toppen of tobben; vrouwen en mannen met ambitie aan het woord
26 maart 2010 -
We lezen het overal; sinds jaar en dag zijn er te weinig vrouwen aan de top. De oplossing wordt gezocht in het stellen van quota waarbij mannen plaats moeten maken voor vrouwen in topfuncties. Maar ligt hierin wel de oplossing? In de vele discussies komen naar het idee van soul:made de echte oorzaak en oplossing maar beperkt aan bod. Soul:made ging daarom zelf op onderzoek uit.
Soul:made kreeg van een kleine 200 vrouwen en evenveel mannen spontane, enthousiaste en inspirerende antwoorden op de drie gestelde vragen: zou jij als man/vrouw zo’n functie op topniveau willen? Waarom wel of niet? Wat helpt je hierbij of wat houdt jou hier juist in tegen?
Ambitie naar de top?
Uit het onderzoek komt naar voren dat mannen stelliger zijn dan vrouwen, althans als het gaat om een uitspraak over de korte termijn; ongeveer de helft van de ondervraagde mannen ambieert een topfunctie, dit ten opzichte van zo’n 30 procent van de ondervraagde vrouwen. Daarnaast laat echter een op de tien ondervraagde mannen ook nog eens weten een functie aan de top te overwegen op de wat langere termijn en wanneer aan bepaalde randvoorwaarden is voldaan. Van de vrouwen die op korte termijn geen topfunctie willen, ambieert ongeveer een op de vijf op langere termijn wel degelijk een dergelijke functie.
40 procent van de mannen wil in ieder geval geen functie op topniveau en sluit zich aan bij ongeveer de helft van de vrouwen die eveneens geen ambities in die richting heeft.
Deze beide groepen verkiezen tijd en aandacht voor het gezin, energie voor sociale contacten oftewel de juiste balans tussen werk en privé, boven een topfunctie. De groep mannen gaat er, net als de groep vrouwen, vanuit dat een balans in het acteren op drie topniveaus, vader, partner en topfunctionaris, niet realistisch is.
Saillant detail; het door een aantal vrouwen uitgesproken gebrek aan zelfvertrouwen om een functie op topniveau te kunnen vervullen, is een argument dat door de mannen niet wordt genoemd. Vrouwen geven inhoudelijke bezwaren en onvoldoende leidinggevende capaciteiten en ervaring als redenen om een dergelijke functie niet te ambiëren. Daarnaast schrikt de verantwoordelijkheid van een topfunctie deze vrouwen bij voorbaat af. Deze bezwaren lijken niet of nauwelijks te gelden voor de mannen.
What’s in a name?
In de vraagstelling van het onderzoek is bewust geen definitie van een topfunctie gegeven. En wat blijkt? Vrouwen kijken meer dan mannen vanuit een ‘tobberige blik’ naar een topfunctie; zij denken bij de mogelijkheid om een topfunctie in te vullen, eerder in beperkingen daar waar de mannen veel meer over uitdagingen spreken. Vrouwen associëren een topfunctie dan ook met een traditionele invulling van een dergelijke functie: veel uren maken, altijd bereikbaar en aanwezig zijn en geen vrije tijd hebben. Volgens hen is het "per definitie een meer dan fulltime functie die niet te combineren valt met een (jong) gezin vanwege de vele werkuren en (buitenlandse) verplichtingen. De verwachtingen van de omgeving van iemand in een topfunctie zijn hoog, er is sprake van een hoge werkdruk en veel stress". De groep vrouwen met ambities naar de top op de wat langere termijn geven overigens een geheel andere en eigen omschrijving van het begrip topfunctie. Deze vrouwen definiëren een topfunctie namelijk vanuit de inhoud en inhoudelijkheid van hun werk en niet vanuit de hiërarchische positie. Een topfunctie zou volgens hen moeten betekenen: "de beste zijn in wat je doet, je optimaal ontwikkelen en ontplooien in je vak, vrijheid en resultaatgerichtheid, energie en plezier krijgen van je werk, toegevoegde waarde leveren en respect ontvangen voor wat je doet". Voldoening in het werk en plezier bij het uitoefenen van de functie zijn voor hen belangrijker dan status en beloning.
De associaties van de meeste mannen met het begrip topfunctie zijn beduidend positiever. Mannen zien met name de voordelen en kansen van een topfunctie en benoemen vooral de zaken die voor hen doorslaggevend zijn: "het hebben van een invloedrijke baan, de bevoegdheden, de macht, de vrijheid en dit alles tegen een aantrekkelijk beloning en goede secundaire arbeidsvoorwaarden." De mannen associëren een topfunctie dan ook vooral met plezier in het werk, inhoudelijke uitdagingen en voldoening.
Willen winnen of jezelf bewijzen?
Mannen met ambitie naar de top willen graag werk doen waar ze goed in zijn en dat een hoger doel kent, "richting geven aan een organisatie, het maximale uit het leven halen voor henzelf door inzet, gedrevenheid, kennis en kunde en tot slot de wereld een klein beetje beter maken". Kortom, het verschil kunnen maken. Waarbij de "kick van de hectiek, de mensen waarmee wordt samengewerkt en de interactie tussen deze mensen energie geeft, inspireert en stimuleert." Een topfunctie lijkt mannen vooral leuk. Waarbij het ‘willen winnen’ een belangrijke stimulans is achter de ambitie.
De vrouwen met ambitie naar de top beschikken over het algemeen eveneens over een gezonde portie energie. Alleen wordt deze veel meer aangewakkerd door prestatiedrang; ‘het willen bewijzen’ dat je als vrouw een topfunctie kan vervullen. Ook de vrouwen zoeken uitdaging en afwisseling in het werk, willen graag beslissingen nemen, de lijnen uitzetten en de touwtjes in eigen hand hebben. Zeggenschap en verantwoordelijkheid spreekt hen aan in een topfunctie.
De balans
De juiste balans tussen zakelijke uitdagingen en het privéleven blijkt zowel voor veel mannen als vrouwen een uitdaging. Mannen en vrouwen hechten waarde aan de work-life-balance en stellen deze balans als voorwaarde om op topniveau te kunnen functioneren en presteren. In het geval van een gezin is bovendien steun van het thuisfront onontbeerlijk. "Alleen een stabiele thuissituatie maakt de weg vrij om voor een functie op topniveau te gaan", laten de mannen weten. Een partner die daarbij (dezelfde) ambities heeft in combinatie met (kleine) kinderen kan een man afremmen om volledig voor de top te gaan. Een partner daarentegen die de zorg voor het gezin op zich neemt, levert voor een man een belangrijke bijdrage aan de work-life balance en maakt dat een topfunctie binnen bereik komt.
Opvallend verschil tussen vrouwen en mannen met ambitie is dat de vrouwen in tegenstelling tot de mannen actief op zoek gaan naar oplossingen buíten het eigen gezin om de topfunctie te combineren met het drukke privéleven. Zij geven als randvoorwaarden voor het kunnen invullen van een topfunctie dat flexibele werkuren, resultaatgerichtheid en vrijheid een ‘must’ zijn. Kortom, zaken die behoren bij ‘Het Nieuwe Werken’, waarbij mensen en organisaties flexibeler omgaan met arbeidstijd en werkomgeving, zijn voor vrouwen randvoorwaardelijk.
Ingrediënten voor succes
Ingrediënten voor een weg naar succes; kennis, zelfvertrouwen en drive!
Om een functie op topniveau te kunnen bekleden is voor zowel mannen als vrouwen een stevige basis van belang. Deze basis wordt gevormd door een goede opleiding en vervolgstudies, aangevuld met de nodige praktijkervaring. Een sterke focus en drive helpen daarbij om niet af te dwalen van het doel. "Daarnaast moet je over de nodige sociale en vakinhoudelijke vaardigheden beschikken om een topfunctie met succes te kunnen bekleden" aldus de mannen en vrouwen.
Naast het bezitten van de juiste kennis, vaardigheden en gedrevenheid, speelt de zakelijke omgeving ook een belangrijke rol. Want de interactie met mensen binnen en buiten het eigen team, het hebben van de juiste mensen om je heen om mee samen te werken en mee te sparren is belangrijk voor mannen met ambities naar de top. Vrouwen die een topfunctie willen vervullen, willen hun ervaringen graag uitwisselen met vrouwen met dezelfde ambities. Ook een persoonlijke coach wordt op prijs gesteld, zowel door de mannen als de vrouwen en kan absoluut een positieve bijdrage leveren aan het bereiken van het gestelde doel. Daarnaast is het voor de vrouwen ook van belang dat de zakelijke omgeving openstaat voor vrouwelijke kwaliteiten. Want dat maakt nu net het verschil. "Het zijn de vrouwelijke kwaliteiten die ‘de top’ in het bedrijfsleven anders zullen maken."
Kans van slagen
"Tot slot," geven vrouwelijke en mannelijke respondenten met ambities naar de top aan, "ligt de kans op slagen bij jezelf. De ambitie om de top te bereiken, de gedrevenheid om succes te boeken is de motor. Bovendien helpt het om in jezelf te geloven en te werken vanuit je kracht. Een onvoorwaardelijk geloof in jezelf en volharding, welke beren je ook op je weg tegenkomt, is nodig om je niet te laten afleiden van je doel. Doe je dit met de nodige passie voor je werk en met een duidelijk doel voor ogen, dan helpt dat zeker," stellen de ondervraagde vrouwen. "Dat je daarbij ook risico neemt, ‘is part of the job’ en mag de ambitie niet remmen", vinden enkele mannen bovendien: "een gezond portie relativeringsvermogen kan je hierin helpen. De energie die het geeft om succesvol te zijn, om iets neer te zetten en hier volledig de verantwoordelijkheid voor te dragen, dat is het mooie van een topfunctie."
De wereld aan je voeten
Kortom, als we kijken naar de mannen en de vrouwen die echt een topfunctie ambiëren, dan zien we in hun ambitie, argumenten en motivatie weinig onderscheid. Echter, in de concrete invulling van de topfunctie zit het verschil tussen mannen en vrouwen en daarmee de oplossing voor het tekort van vrouwen aan de top. Voor de vrouwen geldt met name dat zij ‘tobben’ over de juiste invulling van deze topfunctie. Kiest de organisatie voor een invulling van de topfunctie vanuit traditie of gaat men voor een invulling vanuit ‘Het Nieuwe Werken’? Want voor vele vrouwen met ambitie weegt inhoud zwaarder dan hiërarchie, overschaduwt inspiratie de werkdruk en krijgen vrijheid en resultaatgerichtheid sterk de voorkeur boven aanwezigheid. Balans is voor hen belangrijker dan status. Waarbij balans mede wordt bereikt door zorg te dragen voor een goede invulling van de opvang voor het jonge gezin.
Mannen verheugen zich in hun ambitie met name op het behalen van ‘de top’. Zij laten zich stimuleren door de waarde die het hebben van een topfunctie met zich meebrengt: de invloed van een topfunctionaris, de verantwoordelijkheden, de impact op de maatschappij en de status en bijbehorende elementen die er mee gepaard gaan. Een topfunctie lijkt de mannen vooral leuk. Plezier in het werk staat voorop. Vooropgesteld dat dit plezier hen energie geeft en dat men een thuisfront heeft dat goed georganiseerd is. Zodat er geen reden is om te ‘tobben’ maar alle ruimte om te ‘toppen’.
Weer eens een survey uit de kast getrokken om te verklaren waarom er een ambschilitieus verschil is tussen mannen en vrouwen en de weg naar de top.
Het is in grote lijnen een evolutionair gegeven geweest dat er een bepaald rollenpatroon is geweest tussen mannen en vrouwen. Mannen gingen op jacht, vrouwen bleven achter voor wat we later huishouden zijn gaan noemen.
Meer naar onze tijd toe is er een verschuiving in taken gekomen omdat vrouwen vonden dat er maar eens iets moest veranderen. De emancipatie deed haar intrede. Het ging om een weliswaar klein percentage vrouwen die vond dat het anders moest en dat resulteerde, in Nederland, tot een beweging genaamd 'dolle mina's.'
Vrouwen die gingen bepalen hoe mannen zich moesten gaan gedragen. In reclame uitingen werd er een psychologische cockteil bedacht, periodiek, hoe een man er voor een vrouw uit moest zien. Dat was dan van generatie tot generatie weer volkomen afhankelijk van een aantal variabele ingredienten.
Telkens weer kwam er ergens wel een onderzoekje uit de kast die verklaarde waarom er zo weinig vrouwen aan de top zitten. Het antwoord is veel eenvoudiger als dit uitgebreide epistel.
Ambitie
De meeste vrowuen, hier in Nederland niet, zo wezen verschillende onderzoeken al uit, zijn eigenlijk best tevreden met hun deeltijdbaan. Zo hadden ze ook nog wat tijd om aan het huishouden wat te doen. Dat klassieke stukje is niet helemaal verdwenen.
Vrouwen en zwangerschap
Meer dan eens is het gebeurd dat vrouwen op 'strategische' carriere posities, die altijd hard riepen geen ouderschap te ambieren, plots de klok voelde luiden in zich en als nog een zwangerschap ingingen. Dat gebeurde domweg vele malen vaker als je soms in die onderzoekjes naar voren ziet komen.
Dus gaat het hier om de verzekering van continuiteit. De bedrijven investeerde meer in mannen dan vrouwen tot, botweg hun 40e. Je kunt daar veel van vinden maar vrouwen waarvan je biologisch een omslag, met consequenties van kan verwachten, daar kijk je nu eenmaal anders tegen aan.
Drive
Die vrouwen die werkelijk, dwars door alles heen die drive en ambitie wel hadden die hebben het uiteindelijk ook gedaan en gemaakt. Hardstikke goed natuurlijk, maar dat is wel de realiteit.
Aanpassing van de werkvloer
Prachtig de wens uit te spreken natuurlijk dat vrouwen graag hadden gezien dat het bedrijfsleven zich meer en verder ana hen zou aanpassen. Mind you, even kijken wat er allemaal al niet is gedaan en geregeld voor de vrouw? Zwangerschaps verlof, terugkeer garantie, kinderopvang, creches e.a. Om maar even een paar dingen te noemen.
Het is gewoon een evolutionaire keuze die een vrouw heeft. Zo eenvoudig is het en dat kun je natuurlijk weer een onderzoek uit de kast halen. Prima. Alleen het veranderd nu eenmaal helemaal niets dat er een evolutionait verschil is tussen mannen en vrouwen, ook binnen het bedrijfsleven.
Even voor de goede orde; ik heb onder hele goede vrouwen geacteerd, die ik altijd op dezelfde merites heb beschouwd als dat ik een man zou doen, met dezelfde loyaliteit. Voor mij persoonlijk is er geen onderscheid maar wel de wetenschap dat een vrouw daar is gekomen vanwege haar kennis en kunde en daardoor alleen al het respect verdiend wat word gegeven.
Zonder denigrering of badinering, Need we say more?
Marijke
|
|
26
-
03
-
2010
|
14
:
50
uur
en toch... Ik ben zo'n vrouw met ambitie en drive en ja, ook kennis. En ook met gezin. Gelukkig heb ik een man die het geen probleem vindt om meer thuis te zijn. Eigenlijk is hij de vrouw als je kijkt naar het stereotype rollenpatroon, en ben ik de man. Ik ambieer inderdaad een topfunctie. En ik werk me een slag in de rondte om die te bereiken. En geloof me, dat gaat lukken. Maar het blijft me toch verbazen dat mijn mannelijke leidinggevenden mijn ambitie steeds weer proberen te temperen, me continue blijven wijzen op de onmogelijkheid van het combineren van kinderen met een drukke baan en zelfs durven te beweren dat ik zo geen moeder kan zijn onderwijl me geen promotie gevend ondanks mijn geweldige prestaties. Ik snap daar helemaal niks van! als man met ambitie ben je geslaagd, een strebertje weliswaar, maar wel eentje die respect afdwingt. Als vrouw met ambitie lijk je een kenau te moeten zijn, die onmogelijk liefde kan voelen voor haar kinderen, want dan had ze er wel naast gezeten de hele dag. Ik ben helemaal geen feministe, maar ik zou er bijna een van worden. Hoezo is mijn ambitie onrealistisch? hoezo is mijn ambitie per definitie slecht? en waar haalt iemand het vandaan om te zeggen dat je geen moeder kunt zijn als je een carriere wilt???!!!!
waanzin! we leven in 2010! het wordt tijd dat mannelijke managers zich niet langer bedreigd voelen door een vrouw met ambitie, maar deze vrouw stimuleren en gebruik maken van alles wat ze te bieden heeft in het werk!Dat heeft niks met rollenpatronen te maken, of met wel of geen gezin hebben. Het gaat om de kennis, ambitie en drive, niet om welk geslacht de persoon in kwestie toevallig bezit!
Ik begrijp niet waarom je je nu zo in je wiek geschoten voelt. Het kan zijn dat het helemaal zo is zoals je het stelt. Het is in grote lijn zelfs zo maar dan nog.
Juist door je volharding en onverzettelijkheid toe te willen geven, en juist geen gehoor te geven aan je frustratie, zoals je die hier ventileert, laat je juist zien dat je capabel genoeg bent. Je bent capabel genoeg als je juist met je kop boven het maaiveld uit durft te steken.
Maar, wel met een hele grote maar, als je maar niet hetzelfde doet als zovele anderen. Namelijk dat je denkt dat je moet roepen dat zij niet deugen. Wel eens gehoord van het politieke spel meespelen? Kijk naar Nelie Smith, Nina Brink, Anita Roddick [BodyShop] en er zullen best meer vrouwen zijn die zich niet hebben neergelegd bij die onzalige beredenering van die 'glazen plafond' voor de vrouwen.
Die hebben het politieke spel op eigen manier gespeeld en hebben niet getierd zoals jij dit hier doet. Doe wat zij ook hebben gedaan. Onderscheid je door je kwaliteiten en ....... zorg dat je mensen politiek aan jouw kant van het spectrum krijgt en als je wil ventileren?
Heel gezond maar doe dat niet op openbare fora als je met je carriere bezig bent. Neem dan een I-Coach waar je eens in de week je frustraties bij kwijt kunt. Dit is overigens absoluut niet negatief bedoeld maar juist heel positief. Ik dicht vrouwen met kwaliteit hetzelfde toe als ik een man doe.
@Civile.
Ik begrijp Marijke wel hoor. Zij uit voor mijn gevoel geen frustraties, maar zegt gewoon helder wat zij ervaart. Zij heeft 't, als ik haar goed lees en begrijp, over het collectief onderbewustzijn dat in veel organisaties en in onszelf als individu (en hiermee bedoel ik mannen en vrouwen) aanwezig is en veelal nog is gebaseerd op gedrags- en gedachtenpatronen van vorige generaties, die ons nu niet meer dienen. Daardoor moeten vrouwen in deze generatie soms nog steeds 3x harder werken om gezien te worden en belangrijkste, als gelijkwaardig te worden gezien en is het voor mannen nog steeds niet écht geaccepteerd als zij minder willen werken of hun vrouw kostwinner is, dan zijn zij in de ogen van velen soms nog wel een watcho. Even heel simpel, toen ik geboren werd (ben nu 45 jaar) moest mijn moeder nog stoppen met werken. Toen zij na 4 jaar weer begon, omdat zij gewoon geen huisvrouw is maar graag werkt, werd haar gevraagd of mijn vader niet voor haar kon zorgen. Kortom, vrouwen deden het huis en mannen verdienden het geld en anders was het niet in de beleving van de mens. Zo lang geleden is dat niet, en dit is natuurlijk maar 1 voorbeeld er zijn velen te noemen en ook weer verschillend per regio in Nederland, echter dit werkt natuurlijk nog wel onderhuids door in onze generatie. En dus in het beeld dat mannen en vrouwen (mensen) hebben over werkende vrouwen en mannen (mensen) en hen hiervanuit zullen benaderen en werkende mannen en vrouwen (mensen) dus onbewust ook over onszelf.
En verder helemaal eens, een feit is een feit, daar zullen we het mee moeten doen, dus erover zeuren heeft geen zin. Gewoon laten zien wat we waard zijn en wat we willen wel, en daar voor gaan staan, mannen en vrouwen (mensen)! En onbewuste overtuigingen onder ogen zien en loslaten. En het soms, zoals nu, bespreekbaar maken, zodat we er inzicht in krijgen met z'n allen. En onze jeugd zoveel mogelijk behoeden dat zij deze patronen weer van ons gaan overnemen lijkt me ook heel handig om aandacht aan te geven, zodat zij een nieuwe gelijkwaardige samenleving kunnen neerzetten.
@Marijke
Mijn ervaring is dat die onbewuste patronen heel goed bedoeld zijn, dus ik heb besloten er vooral niet tegen te vechten, niet tegen een ander en niet tegen mezelf. Ik heb 't zelf ook ondervonden en merk het soms nog steeds. Het enige dat werkt is het bespreekbaar maken als het je in de weg zit of je schouders ophalen, zonder boosheid, en lekker doorgaan met waar je goed in bent en blij van wordt.
Ik begrijp wel je gevoel, want het is vaak zo zonde van de energie als het speelt in een organisatie. Dan heeft het masculiene deel van de organisatie (en dat zijn mannen en vrouwen) nog niet door dat de organisatie uit balans is en zaken niet lekker lopen..... en daar is tijd en communicatie voor nodig. Terwijl het feminiene deel van de mensen in de organisatie (en dat zijn ook mannen en vrouwen) allang voelt wat er moet gebeuren, gaat er dan nog maanden overheen. Tja, dat hoort allemaal bij het proces waar de maatschappij momenteel in zit. Helaas....
Tegelijkertijd, de omgeving waar wij in leven is een projectie van onze eigen binnenwereld, dus als die verandert dan kan de buitenwereld veranderen. Daar mogen we met z'n allen aan werken, individueel en collectief.
Ik heb gemerkt dat als ik mij van binnen positief opstel en vanuit begrip en met het doel dat ik voor ogen heb, de wereld om mij heen daarin meegaat en verandert.
Dus de wereld verandert al als je er anders naar kijkt.
Wat leuk om zo met z'n 3-en even info uit te wisselen. Overigens houd ik me al lang met dit fenomeen bezig en kent het vele facetten, dus een handleiding met de oplossing erin is niet te maken. Voor mijn gevoel hoort het bij de uitwisseling tussen generaties, sexen, rassen en standen die momenteel nodig is om een maatschappij en dus ook bedrijven in balans te krijgen, die elkaar accepteert juist voor de verschillen die er zijn, omdat ze elkaar zo mooi aanvullen. En is het hier in het westen weer heel anders dan in andere werelddelen, omdat we allemaal op een ander punt van ons ontwikkelproces zijn.
Fijn weekend en hartelijke groet,
Marjolein Hins (MM&P boardroomcounseling)
de pest is. marijke en marjolein , dat als mannen bij vrouwen niet beginnen over de moeilijkheden met combineren en gezin, dat ze het dan ook fout doen. dan wordt hen masculien leiderschap verweten, en gebrek aan inlevingsvermogen...want o ze moeten er alles aan doen om vrouwen tevreden te stellen...
Nu doen ze dat dus, vertonen dus feminien leiderschap, lekker meeleven, is het weer fout.
Ik heb zelf maar besloten niet meer naar vrouwen te luisteren. Niet meer naar nieuwe dingen wat vrouwen nu weer bedacht hebben hoe mannen en organisaties en de wereld zouden moeten zijn. het is nl altijd fout, dus kun je beter je zin doen als man.
Bijkomend voordeel: het maakt je erg aantrekkelijk als man, je zin doordrijven.
Marjolein
|
|
9
-
10
-
2010
|
11
:
37
uur
Kom Renzo, kop op! :-)
't klinkt nu alsof jouw levensgeluk afhangt van anderen en je bokkig in een hoekje gaat zitten.
En dit compenseert met stoer gedrag.
Volgens mij verdienen we 't allemaal om onze plek in te mogen nemen op de wijze zoals we dat zelf willen en die goed voelt voor ons. Ongeacht of we man of vrouw zijn, ongeacht wat andere mensen ervan vinden.
kom kom marijke, ieders levensgeluk hangt af van anderen. Wie beweert van niet, is naief. Wij mensen zijn sociale dieren.
Alleen van kluizenaars neem ik jouw theorie aan
denk jij echt dat mensen geluk uit hun zelf halen?? Dat denken moderne mensen heel graag, maar het is in strijd met alle feiten
Of ben jij een kluizenaar
Op de eerste stelling die gaf , ga je maar niet in.. ik snap het ook wel. ze is onweerlegbaar...
ja posities innemen is prima. Toch is er niet iets als recht op een goede positie. Ook niet voor vrouwen..je zult testosteron moeten hebben...
En ja zolang vrouwen mannen met macht en geld belonen met seks ... zullen mannen naar de top streven. Het streven naar de top zit niet zo in vrouwen, alleen zij met veel testosteron.
NOu, kom je weer met een oordeel over mijn persoontje (een foutieve aanname). of ga je op de inhoud in? dat laatste zou wel zo fraai zijn.
Jammer, maar de natuur is niet zo geemancipeerd.
Marjolein Hins
|
|
10
-
10
-
2010
|
21
:
11
uur
Dag Renzo,
Ik ga even nergens op in, heb 't gevoel dat ik wellicht eerder ook al niet had moeten reageren. Dat wordt waarschijnlijk een wellus-nietus verhaal volgens mij en dat lijkt mij zonde van ons beider energie.
